Een verplichte "rust"dag

De zon schijnt lekker door de lamellen vanochtend en eindelijk is er eens geen regen voorspeld vandaag!  Het is wel al flink warm als ik naar buiten stap, 24 graden en temperaturen van boven de dertig graden worden verwacht.

Al kun je het gewoonlijk niet zo goed met elkaar vinden, de schaduw verbroedert

Mijn koffie vind ik te warm en ik maak er een zomerse ijskoffie van.  Mijn wafels daarbij zijn wel warm, maar ook erg lekker.  Als ik naar buiten loop rent de daar aanwezige eekhoorn naar het hoekje van het deck en springt zo van boven de tuin in!

Na het ontbijt rijd ik naar Anytime Fitness. Als ik de straat achter ons huis inrijd komen er net een paar mannetjesherten oversteken.  Op hun gemakje lopen ze de tuin vlakbij ons in.  Ze hebben flinke geweien, maar zijn duidelijk nog jong.  Mijn vriendin in een andere cul de sac is niet blij met ze, want ze is een enthousiast tuinierster en de herten eten alles op.  Ik vind het echter geweldig ze door onze buurt te zien lopen.

Bij de sportschool warm ik kort op, maar dat gaat mijn cardio zijn voor vandaag.  Mijn heupen en benen doen pijn en die heb ik deze maand nog hard nodig. Tijdens het uur personal training doen we wat bovenlichaam gewichtsoefeningen, maar voornamelijk rekt en strekt Sharon mij.  Hopelijk helpt dat wat.

Het is vreemd om een dag geen tienduizend stappen bijeen te proberen te krijgen en opeens ben ik een stuk eerder thuis van het sporten dan gewoonlijk.  Dat is maar goed ook, want Rick belt om te zeggen dat de "dakman" eerder kan komen.  Helemaal goed, dan hoef ik niet de halve middag op hem te wachten.

De man, Mike, bekijkt het lek en ons dak en is allerminst onder de indruk van hoe dat destijds gedaan is.  Het is een wonder dat dit pas het eerste lek is wat we in zestien jaar hebben gehad, vindt hij.  Gelukkig denkt hij wel dat hij het in zoverre kan maken dat het dak nog drie tot vijf jaar mee zal gaan.  Volgende week komen ze het maken.

 

 

 

 

Intussen maak ik een aantal insektenfoto's

Anja en ik hadden vorige week afgesproken naar Meadowlark Gardens te gaan vanmiddag.  Ik zend haar een berichtje dat ik eerder klaar ben en of ze nog wil gaan.  Eerlijk gezegd ben ik opgelucht als Anja terugschrijft dat ook zij het te warm en eerder zwembadweer vindt.  Er is bij Meadowlark bijna geen schaduw en hoezeer ik de warmte ook fijn vind, ik lig liever aan het zwembad.

Eerst gaan Saskia en ik lunchen op het terras van Noodles & Company.  Dit keer neem ik de Japanese pan buff bowl.  Werkelijk heerlijk, ik besluit deze smaak vaker te nemen.  Eigenlijk zit ik hier wel goed, maar Saskia heeft haast, want haar vriendinnen komen.

Gauw rijden we naar Whole Foods.  Daar zoek ik dingen voor een niet-koken avondmaal bijeen en Saskia haar veganistische benodigdheden.  We zien ook een vreemde insekt op de auto naast ons waar ik gauw een foto van neem.  Later vinden we uit dat het een "phantom crane fly" (kraanvlieg) was, mooi beestje!

Thuis gaat mijn bikini aan en ik loop naar de overkant het zwembad binnen.  Daar is de helft van het gazon afgezet, want er worden een aantal enorme bomen neergehaald.  Ik kan gelukkig nog wel een parasol en ligstoel bemachtigen.

Tijdens het kwartier dat de kinderen het water uit moeten ga ik met mijn kickboardje het water in.  Het is de perfekte temperatuur nu, koel, maar niet koud.  Ik zwem op mijn gemakje tien banen en een uur later nog eens, zo ontspannend en toch beweeg ik (wat). Verder lees ik in mijn inmiddels spannende boek.

Tegen zessen ga ik huiswaarts, dit geeft zo'n vakantiegevoel, maar gewoon thuis.  We smullen vanavond van gerookte zalm en prosciutto, meergranen stokbrood en "vuurwerk" koolsla en een komkommersalade van Whole Foods.  Die laatste heeft weinig smaak, maar de rest is een traktatie met deze hitte.

Dinsdagavond is America's Got Talent avond.  Er zijn dit jaar wel erg veel heel goede acts dus ik ben benieuwd wie het uiteindelijk wordt.  Waarschijnlijk niet de man, die 120 rauwe eieren dronk en een record zette daarin!