Genieten van een onverwachte vrije dag

Toen ik eergisteravond bericht kreeg dat mijn rondleiding vandaag niet door zou gaan baalde ik, ik geef het toe.  De manier waarop er afgezegd werd zat me even dwars, maar ja, je verandert mensen niet.  En nu ben ik eigenlijk heel blij met een lekkere vrije zomerdag.

Als ik beneden kom vul ik de buisjes bij voor de kolibrietjes en bijen, want die laatsten laten zich niet wegjagen, al helpt de olijfolie rond de opening wel.  Daarna rooster ik een paar wafels en eet daar een bakje bramen bij.  Die zijn zuur!  Saskia trekt er dan ook haar neus voor op.  Zij maakt een lekkere smoothie van banaan, ananas en acai voor ons, die we op het deck nuttigen.

Na het ontbijt breng ik Saskia naar de metro voor haar tweede cognitive behavior therapie sessie.  Hopelijk helpt het goed, want het kost een arm en een been zoals ze hier zeggen!  De psychologe is ook in Washington dus ik weet niet hoe Saskia het gaat doen als ze weer in Richmond woont.

 

Thuis stel ik de elliptical in voor een uur heuvels.  Halverwege voel ik me echter zwak en ik besluit tot 5000 stappen te gaan en daarna Cosmo uit te laten voor de rest van de stappen.  Het is weer zulk heerlijk weer, warm, maar niet vochtig.

Mijn fototoestel gaat mee en ik neem foto's van de bijen, vlinders en bloemen onderweg.  Een flinke struik poison ivy hangt over de stoep bij een van de huizen.  Er hangt een kaartje "Poison Ivy" bij, maar dit vraagt gewoon om veel mensen met pijnlijke uitslag.  Sommige mensen zijn zo allergisch dat ze het niet eens aan hoeven te raken om een reactie te krijgen.  Ik vind het zeer onverantwoordelijk van de bewoners om het niet weg te halen!

Cosmo vindt al dat stoppen voor foto's echter duidelijk niets.  Hij is het blijst als we lekker doorlopen.  Precies als we thuis zijn sms-t Saskia dat ze bij East Falls Church is en of ik haar op kan halen over tien minuten.

Op verzoek van een vriendin een foto van "Fairyville" zoals het er nu uitziet

Dat doe ik en na Saskia thuis afgezet te hebben rijd ik door naar Vienna.  Daar eet ik een heerlijke Japanse pan buff bowl als lunch op het terras van Noodles & Company en gooi dan de van vol.  Er komt een avontuurlijk weekend aan met iedereen thuis!

De rest van de middag heb ik echt vrij.  Mijn bikini gaat aan en ik loop naar de overkant het zwembad in.  Het is er lekker rustig, hoewel wel veel kinderen, maar die liggen niet onder een parasol op een ligstoel. 

Ieder uur om kwart voor het uur fluiten de lifeguards "break".  Alle kinderen onder de vijftien moeten dan het zwembad uit.  Dat is perfect, want geeft mij de kans wat baantjes te trekken.  In dat kwartier zwem ik ongeveer veertien baantjes en ik doe het drie uur achtereen.  Uiteindelijk heb ik een kilometer bij elkaar gezwommen.

Rond vijven loop ik naar huis en maak mezelf keurig om uit eten te gaan.  Rick komt thuis en we bepalen naar Ovvio te gaan.  Kai gaat ook mee en we maken mee hoe gecompliceerd het is voor derde en vierde personen om de BMW i3 in te komen!

Deze crape myrtle (die volgens mij niet in Nederland voorkomt) is in vijf jaar prachtig gegroeid

Op hun terras krijgen we een tafeltje en Kai en ik bestellen een pizza.  Rick neemt pasta met gerookte zalm en groentes, die mij eerst ook lekker leek.  Wat ik vreesde en Rick ervaart is waar, het is lekker maar heel zwaar.  De pizza's zijn prima, ook wat pittig, wat ik lekker vind.

Thuis wachten we op de aankomst van Katja en Kevin.  Zij zullen Django en Zorro ook bij zich hebben en Zorro blijft hier weer logeren tot begin september.  Katja en Kevin komen ook naar de Kaaiman Eilanden over twee weken en hebben niemand, die voor hem kan zorgen.

Foto's van vandaag staan hier