We gaan maar een ark bouwen!

En weg is de zon van gisteren weer.  Het is weer donker als ik wakker word en ik kan mezelf niet echt motiveren op te staan.  Ik heb veel pijn en Flapjack ligt bovenop me en dat is zo gezellig en warm!

Maar om een uur of negen moet ik er toch aan geloven.  Met een kop koffie en een paar geroosterde bosbessenwafels ga ik op het deck zitten.  Het spettert wat, maar het is al 26 graden dus die spatjes voelen lekker verfrissend.  Als ik klaar ben met eten komt een vlieg kijken of ik kruimels achter heb gelaten en ik besluit hem mijn close up themafoto van vandaag te maken.

Dan is het tijd om de knopen uit mijn spieren te proberen te krijgen.  Ik doe een uur op niveau 7, niet te moeilijk om mijn benen en heupen niet te overtaxeren.  De beweging is echter hard nodig en helpt toch altijd weer met de pijnen waarvan ik naar mijn smaak veel te veel heb voor een zomer!  Ik denk dat het wisselvallige weer er debet aan is, maar zeker weet ik dat natuurlijk niet.

Voor de lunch heb ik bij het Mosaic District afgesproken met Kirsten.  We gaan bij True Food Kitchen eten.  Ik ben daar al vaker geweest en weet ook al voor ik het menu zie wat ik wil eten.  Voor Kirsten is het een nieuw restaurant dus zij leest het menu eerst.

Alles hier is gezond en gebaseerd op de filosofie van Dr. Andrew Weil.  Vrijwel alles op het menu ziet er dan ook heerlijk uit.  Kirsten kiest een uientaartje en ik de crudites met twee dipsauzen.  Die laatste is mijn absolute favoriet hier.  Alles is zo vers en knapperig en de dipsauzen fris.  We drinken er beiden een Kale Aid bij, sap van verschillende groentes en fruit.

We hebben elkaar alweer heel lang niet gezien en er is dus heel veel bij te kletsen.  We verlengen de maaltijd met koffie toe en Kirsten wil een van hun desserts proberen.  Het wordt een bessentaartje met kokosnootcreme.  Ik neem ook een paar hapjes en het is heerlijk, maar ook duidelijk niet zwaar en gezond, voor zover een dessert dat kan zijn.

Het restaurant loopt langzaam leeg en om half drie vertrekken wij ook na twee uur daar!  Buiten kletsen we nog wat verder, maar dan moet Kirsten naar huis.  Ik besluit nog even in wat winkels hier rond te kijken.  Sinds wij hier vorige zomer in het hotel woonden zijn er alweer een heel aantal nieuwe bij.

De lucht ziet er erg dreigend uit, maar voorlopig is het droog en op mijn radar app zijn de buien nog een eindje weg.  Ik heb geen paraplu meegenomen dus hoop niet drijfnat te worden.  Ik kijk in verschillende boutiques naar zomerjurken, want nu is het uitverkoop en zelfs bij deze dure zaken is er dan wel af en toe een leuk koopje te vinden.

Bij Last Call van Neiman Marcus lukt dat inderdaad.  In hun rek zie ik een jurk met precies "mijn" kleuren en ook een hals, die mij vaak goed staat.  Ik probeer hem aan en hoera, een hit!  Hij is de helft van de prijs, die al minder was dan toen hij in de dure Neiman Marcus winkel hing en wachtte daar gewoon voor op mij!

Als ik afreken zie ik het buiten plenzen!  Ik wacht in de winkel even tot het ergste voorbij is en waag het er dan op.  Net voor ik de parkeergarage bereik wordt het een ware wolkbreuk!  Ik ren voor onderdak en ben nog net niet doorweekt.

Bij Rite Aid zijn mijn herhaalrecepten van mijn medicijnen klaar.  Ik rijd er door de kletterende regen heen en het stortregent nog als ik aankom.  Ik wacht zeker een kwartier in de auto, want het houdt maar niet op!  Op de radar zie ik dat het een dunne lijn (onweers)buien zijn, die precies over ons heentrekken.  Op een gegeven moment slaat er een bliksem vlakbij mij in met een donderklap, die me bijna dood doet schrikken, wauw!

Net zo plotseling houdt het op met regenen en ik ren naar binnen om mijn medicijnen op te halen.  Als ik naar huis rijd begint het weer!  We hebben de afgelopen maand ongeveer een halve meter regen gehad, hoorde ik op het nieuws!!  En dat is voornamelijk door stortregens als nu.  Mickey op ons deck laat zien dat er vanmiddag alleen al tien centimeter is gevallen!

Alles is er wel prachtig groen door, waaronder de geraniums op het deck.  Maar ik heb er dus wel erg veel pijn door.  Ik hoop van harte dat het morgen droger is als ik een hele dag rondleiding heb.  Ze voorspellen 33 graden met onweersbuien.  Allemaal even duimen dat die pas na de rondleiding komen!!

Cosmo is helemaal nerveus vanwege het onweer.  Ik geef hem een botje en dan kalmeert hij wat.  Om mezelf wat op te vrolijken begin ik maar weer eens aan een mandala kleurplaat.  Rick heeft moeite thuis te komen, want de wegen onderweg zijn overstroomd.  Als hij eindelijk binnenloopt heb ik de dahlia's al allemaal ingekleurd.

Het blijft maar regenen!  Ik zet bakjes onder het lek in het dak, want het ene dat ik er al heb staan is niet genoeg.  Er ligt wel een paar centimeter water in!  Hopelijk komen ze het volgende week gauw maken!

Rick gaat eten halen, Sunflower voor mij, een veganistische maaltijd vanavond en ik bedenk me dat ik zo helemaal vegetarisch heb gegeten vandaag.  De heren houden niet van dat gezonde en halen Mexicaans bij een restaurant dichtbij.

Intussen voelt mijn hele lichaam weer of er overal messen in steken.  De verschillen in luchtdruk spelen me duidelijk parten.  Ik ga vanavond maar vroeg naar bed met Icy Hot en hoop morgen de energie te hebben om 14 kilometer te lopen!