Cyberkoopjesmaandag

Rick neemt de honden mee naar beneden en ik blijf nog even liggen.  Die luxe zal ik morgen niet hebben, want dan is mijn steun en toeverlaat er niet.  Het is voor mij heel fijn dat Rick de ochtendtaak telkens op zich neemt, want ik vind het moeilijk om snel op te staan op het moment.  Ik ben vaak misselijk en duizelig.

Als ontbijt maak ik een Weight Watchers Smart Ones ontbijt quesadilla en laat die even op het keukeneiland liggen, terwijl ik koffie inschenk.  Dom!  Ik hoor jullie nu denken dat een van de honden hem te pakken krijgt, maar nee, het is Snickers!!!  Die is soms erger dan een hond! 

Hij laat de quesadilla vallen en ja, dan zijn de honden er wel als de wiedeweerga bij.  Verslagen door mijn huisdieren rooster ik dan maar een paar wafels.  Die gaan er ook best in, maar zijn geen quesadilla. Morgen zal dit me niet weer overkomen!

Om half tien neem ik afscheid van Rick en rijd naar Anytime Fitness.  Daar doe ik alvast wat cardio voor Sharon me komt halen.  We doen een half uur gewichten en rekken en strekken.  Dan nog wat cardio en terwijl ik op de machine sta zie ik dat er schietpartij bij een van de grootste universiteiten in het land plaatsvindt. Alweer! Meteen denk ik negen jaar terug aan die vreselijke ochtend bij Virginia Tech.

Gelukkig valt het achteraf mee en was een politieagent er snel genoeg bij om de dader te doden voor hij meer mensen kon aanvallen.  Hij bleek als wapens een auto en een slagersmes te hebben waarmee hij negen mensen verwondde waarvan een ernstig.

Thuis laat ik de honden de tuin in.  Het is lekker weer en daar wil ik zoveel mogelijk van genieten voor het gaat regenen de komende paar dagen.  Ik probeer mezelf intussen ook als baas van de tuin te installeren en dat is moeilijker dan het lijkt.  Het is namelijk een grote tuin en de honden lopen beiden een stuk sneller dan ik. Zo kunnen ze mijn waterbommen dan ook makkelijk ontlopen.

Voor de lunch heb ik zin in een salade van Chop't.  Ik eet in het restaurant en smul er weer van.  Er is iets waardoor het door elkaar gehakte van verschillende groentes en granen lekkerder maakt dan zonder het te hakken.  Hoe kom je aan zo'n concept?  Salade "bars" zijn hier sowieso populair, maar deze is net wat anders.

Een blaadje werd niet ge"chop't" :D

Op de terugweg haal ik wat boodschappen van Whole Foods.  Daarna is het hondentraining tijd.  Ik besluit vandaag vooral te oefenen in de achtertuin aan de lijn.  Ik loop met Orion, die het, na een waterbom omdat hij trekt, erg goed doet. Genoeg afleiding door Snickers en Cosmo maar hij luistert goed.

Twintig minuten later is het Cosmo's beurt, maar dat gaat helemaal mis.  Niet door Cosmo, maar door Orion, die zijn kans schoon ziet de arme Cosmo van alle kanten te bespringen terwijl die nergens heen kan.  Ik doe hem dan ook van de lijn en oefen dan dat Cosmo niet blaft tegen langslopende honden.  Dat gaat ook vrij goed.

Het begint alweer te schemeren als we terug naar binnen gaan.  Het is vandaag "Cyber Monday" en er zijn veel koopjes op het internet te vinden.  Ik shop wat, maar vind eigenlijk niet heel veel van mijn gading voor de verschillende familieleden. Misschien dat ik na het schrijven van dit blog nog wat verder shop.

Nadat ik de honden gevoerd heb roep ik een Uber.  Gisteravond heb ik een oproepje op Facebook gezet voor vriendinnen in de buurt of ze met mij wilden eten vanavond of morgen.  Sara kon vanavond en Chris morgenavond dus ik ben onder de pannen. Anderen schreven dat ze het graag een volgende keer zouden doen.

De Uber chauffeur brengt me naar Jinya waar Sara niet veel later ook aankomt. Gistermiddag was er nog een lange wachttijd, maar op maandagavond is het rustig, of althans als wij aankomen.  We krijgen een paar stoelen aan de ramen bar.

Het is nog happy hour wat goedkopere drankjes en snacks betekent.  Ik neem een hete sake en Sara een cocktail en we delen de spruitjes tempura.  Die is erg lekker en Sara grapt dat je zo kan zien dat alles lekkerder wordt door het te frituren.  Inderdaad!

Na lang beraad stelt Sara haar eigen ramen soep samen en ik neem de Tonkotsu black soep met varkensvlees en extra groentes.  Het smaakt me prima en Sara ook.  Het is veel gezelliger zo samen dan in mijn eentje en Sara vertelt interessant over haar reis naar Japan en China waar ze net van terug is.  Ik krijg het gevoel dat China niet zo'n succes was.

Alweer roep ik een Uber om me naar huis te brengen, maar die komt maar niet.  Later blijkt dat de chauffeur naar het toilet moest en daarom mijn ritje maar geannuleerd had. Ik krijg dezelfde de tweede keer en vertel hem dat dat mij $5 kostte.  Hij zet heel hoffelijk zijn GPS net voor ik thuis ben uit.  Het zal minder dan $5 zijn, maar ik wil niet moeilijk doen.

De chauffeur is Ethiopisch en hij maakt zich zorgen om president Trump.  Nou, ik ook, daar kunnen we het goed over eens zijn! De chauffeur is bang voor de oorlogen, die Trump zal ontketenen. Aangezien mijn hoop dat Trump opeens toch een normaal iemand blijkt te zijn helemaal vervlogen is heb ik daar ook mijn angsten over.

Vanavond kijk ik tv terwijl ik onze hondentiener in goede banen leid.  Dat wordt nog wat als het regent morgen!  Ik wou dat ik hem mee naar de dierenwinkel kon nemen voor extra ervaringen, maar dat is nog teveel stimulans vrees ik.  Mijn hoop is dat ik een redelijke nacht door ga brengen!

Hoezo mag ik niet met deze Kersthoedjes spelen?