Alweer een slechte nacht voor mij, ik ben om half vier klaar wakker en het lukt niet de slaap weer te vatten. Pas tegen half zes val ik weer in slaap en niet veel later wil Orion naar buiten. Gelukkig neemt Rick die honneurs waar.
Rick vertrekt naar zijn werk, maar ik blijf met de honden in de kamer nog tot half negen liggen. Ik probeer de toekomst positief in te zien, maar mijn gevoel wil nog niet mee. Het is zo'n andere realiteit in dit land opeens.
Er zijn protesten tegen het presidentschap van Trump en angstaanjagende verhalen van blanke nationalisten die opeens hun kans zien hun haat te uiten. Saskia vertelde dat een moslim vriendin van haar gisteren een mes tegen haar keel kreeg. Doodeng allemaal!
Maar ik vind dat ik door moet en niet in angst moet verdrinken. Tenslotte heb ik persoonlijk weinig om bang voor te zijn als blanke, al vertelde een kennis dat haar al verteld is maar terug te gaan naar Nederland. Het enige wat ik kan doen is anderen steunen.
Als ontbijt maak ik roerei met tomaat en kaas en met verlangende hondenogen op mij eet ik het op. Het is weer prachtig herfstweer dus ik speel nog even met de honden in de achtertuin. Dan zie ik net op tijd dat Sharon me ge-sms-t heeft dat ze om half elf tijd heeft voor personal training.
Beide honden hebben diarree en vooral met Cosmo is dat een troep in zijn lange haar. Gauw maak ik hem schoon en doe Orion in zijn bench en Cosmo op zijn plaats. Hopend niet thuis te komen met meer viezigheid rijd ik gauw naar de sportschool. Voortaan toch maar geen bully sticks meer, helaas.
Daar heb ik nog een kwartiertje om op te warmen voor Sharon me komt halen. We doen een half uur met gewichten en praten over de uitslag van de verkiezingen. Sharon is een stuk minder ondersteboven, want zij hebben een eigen zaak en onder Obama hebben ze het slecht gedaan. Ze vertelt wel dat andere klanten van haar gisteren huilden. Ik antwoord dat ik dat misschien gisteren ook wel gedaan zou hebben.
Na afloop doe ik nog een half uur cardio en ga dan de honden weer opzoeken. Gelukkig is alles goed en later blijkt dat ze beiden weer normale ontlasting hebben. Jee, diarree was wat met Cosmo alleen, maar met twee helemaal een troep!
Als Orion uit geragd is in de tuin maak ik me klaar en ga lunch halen bij Sweet Leaf. Ik heb zin in hun zalm boterham met veel groentes. Het is wel lekker zonnig buiten, maar een koele wind dus ik besluit dit keer toch binnen te eten.
Gisteravond in het restaurant en ook nu weer hoor ik mensen nog steeds met ongeloof over de verkiezingsuitslag. Wij wonen in een zeer Democratisch gebied en mensen kijken zoals na de terreuraanslagen van 9/11. Natuurlijk is het niet echt te vergelijken, maar het is eenzelfde schokgevoel. Niemand weet hoe een presidentschap van Donald Trump eruit gaat zien en ik denk hijzelf ook niet.
Eigenlijk zouden we vanmiddag hondentraining hebben, maar Mark verzet dat naar zondagmiddag. Ik gebruik de middag toch om veel te trainen, maar wordt er wel een beetje ontmoedigd van. Ik moet de honden trainen om te komen als ik ze roep. Orion komt graag behalve als hij afgeleid wordt en Cosmo vrijwel niet. Geen idee hoe ik dat aan moet leren!
Vervolgens neem ik eerst Orion mee voor een wandeling. Hij doet het goed al blaft hij nog steeds tegen mensen, die langskomen. Hij houdt wel gauw op als ik water op zijn kopje spray, maar toch, het blijft hard werken! Daarna neem ik Cosmo mee, die juist enorm trekt en blaft als er honden langskomen.
Moe zijg ik in mijn stoel neer. Kai wil voor de feestdagen komen, maar de prijzen zijn exorbitant! Gelukkig kreeg ik net een email van United dat Saskia 70000 mijlen heeft, die in februari gaan verlopen. Zij kan voor die tijd die niet opgebruiken en staat toe dat ze voor een ticket voor haar broer gebruikt gaan worden. Iets om naar uit te kijken, Kai komt 23 december en gaat 5 januari weer terug.
Saskia zelf komt intussen thuis. Zij heeft er behoefte aan bij ons en de dieren te zijn. Ik snap dat wel, er is zoveel haat overal en zij studeert bij een zeer diverse universiteit waar de narigheden ook te merken zijn. Het is zo erg dat er wordt voorgesteld een speld (in het Engels "safety pin") te dragen zodat mensen, die niet blank zijn, weten dat jij een veilig iemand bent.
Bah, ik vind het zo erg! Als je denkt dat het wel mee zal vallen heb ik wel een paar links en dat is nog niet alles. Lees en huiver hier en hier. Ik besluit meteen een brief te schrijven aan onze senatoren en afgevaardigde, alle drie (een ervan Tim Kaine, de vice president die verloor) Democraten. Ik moet gewoon iets doen en druk hen op het hart alsjeblieft te blijven vechten voor de moeizaam verkregen rechten van minderheden en vrouwen.
Rick komt thuis en grilt een heerlijk maaltje sate, zoete aardappelfrietjes en een mengsel van boontjes, erwtjes, worteltjes en mais. Het smaakt prima en zomers. Wat verlang ik weer naar dat seizoen, hoewel het weer tot nu toe prachtig is geweest deze maand en de kleuren ook.
Om de zinnen te verzetten kijken we naar kookshows. Of ik ooit aan een Trump presidentschap zal kunnen wennen? Ik betwijfel het, met mijn persoonlijke geschiedenis en die van mijn dochters, zonder in details te treden, word ik al misselijk als ik zijn foto zie. En ik ben niet de enige. Dit is niet gewoon een Democraat, die verliest, en een Republikein, die wint. Ik hoop van harte dat hij opeens iemand heel anders is dan iedereen denkt.
9 reacties:
Ik kan niet geloven wat ik lees in die tweets. Mensen zijn echt helemaal GEK geworden. Amerika is het land van IMMIGRANTEN. Niemand behalve de "native Americans" zijn oorspronkelijke bewoners!!! Laten we hopen dat dit snel over is.
Ook wij zijn nog steeds in shock, kan me voorstellen dat het voor jullie nóg veel erger is.
Ik weet niet of ooit iemand geprobeerd heeft om het voting system te veranderen. Is toch niet te bevatten dat één kandidaat meer stemmen krijgt en toch niet wint. Jammer!
Fijn dat Kai toch voor de feestdagen kan komen, heb je weer iets om naar uit te kijken.
Fijne dag en groetjes,
Interessant gegeven maar of Clinton hiermee toch in het Wite Huis komt??
Kiescollege
Als de verkiezingen achter de rug zijn, vormen de kiesmannen het kiescollege. Zij zullen uiteindelijk de president kiezen. Opvallend detail is dat in 25 staten de kiesmannen verplicht moeten stemmen op de winnaar van hun staat, maar voor de 25 andere staten geldt dit niet. Er kunnen dus kiesmannen, mochten ze dat willen, op de andere kandidaat stemmen. Zo kunnen ze toch nog de uitslag veranderen van de verkiezing. Dit is acht keer eerder voorgekomen in de geschiedenis van de Verenigde Staten, maar dit is al een hele tijd niet meer gebeurd.
Dit las ik bij iemand ... zou daar nog enigszins hoop gloren?
Ik had geen idee dat het zo erg is in de Verenigde Staten. Het is toch belachelijk dat mensen zich ineens niet meer veilig kunnen voelen.
Ook ik maak me zorgen om Trump als president maar voor ons is het natuurlijk allemaal wat verder weg.
ik hoop oprecht dat het uiteindelijk allemaal mee blijkt te vallen.
Ik schrik hier heel erg van, waar moet dat naar toe. Merk je in jouw omgeving iets van die haat?
En wordt het dan geen tijd om dat voting system eens nader te bekijken?
Dag Petra,
Wat verschrikkelijk om te lezen dat er zoveel haat en discriminatie is. Ik ben ook nog steeds van slag door de uitslag. Kan er gewoon niet met mijn hoofd bij dat er mensen, vrouwen zijn die op deze man hebben gestemd. Afgelopen dagen schommelde mijn geestelijke toestand ook van boosheid tot verdriet.
Ik hoop zo dat het mee gaat vallen.
Ben gaan lezen op de links die je meegaf. Niet te geloven dat er zoveel haat en racisme is en dat men denkt dat nu even allemaal te gaan mogen uiten. Dat kregen we hier in het nieuws nog niet mee. Trump kreeg zo'n 60 miljoen stemmen als ik het goed heb. 60 miljoen racistische of op zijn minst ontevreden Amerikanen... Kan begrijpen dat je ongerust bent.
Onbegrijpelijk dat deze man tot president gekozen is. Wij hier zijn ook met stomheid geslagen. Terwijl Hillary 200.000 stemmen meer had. En dat allemaal door dit achterhaalde systeem van kiesmannen . Daar moeten ze toch eens goed naar gaan kijken, lijkt me.
Toen ik gisteren de ontmoeting zag tussen hem en Obama vond ik dat hij er maar bij zat van ; het zal allemaal wel.!!!! Misschien was het voor hem een spel en wordt hij nu met de werkelijkheid geconfronteerd.
Laten we hopen dat er een aantal wijze mannen zullen optreden die de juiste beslissingen zullen nemen .
Afschuwelijk ook die haat die wij ook hier bij nieuwsbulletins te zien krijgen.
Hier in Europa zijn ze ook bang dat hier die populisten zich danig zullen roeren.
We gaan een uiterst ongeruste tijd tegemoet.
Als ik volgende week in Las Vegas ben zal ik me niet met enige discussie bemoeien.
Niet voor Cathy, die is ook voor Hillary, maar we hebben vrienden die zeer republikeins zijn. Een politieke discussie kan je beter uit de weg gaan.
Heb ik voorgaande jaren ook al ervaren.
Groetjes Wil
@Corry - Het zal wel niet snel over zijn, maar ik hoop wel dat de rust wat terugkeert
@Reny - Ik hoop dat er wat normaliteit komt, maar ik vrees het ergste voor de komende vier jaar.
@Nel - Nee, en ik denk ook niet dat we dat moeten willen. Clinton heeft geen schijn van kans iets te bereiken met een vol Republikeins Congres
@Petra - Ik vind het ook schokkend en had geen idee dat het zo erg was
@Anja - Tja, ik weet niet of dat gaat gebeuren. Ik hoop alleen dat de gemoederen wat tot rust gaan komen
@Anoniem - Helaas ken ik een aantal vrouwen in Ricks familie die voor hem gestemd hebben. Ik kan het niet helpen toch iets anders over ze te denken.
@An - Gelukkig zijn lang niet al zijn stemmers racisten maar een gedeelte voelt zich nu gesterkt om hun verborgen vooroordelen naar buiten te laten komen.
@Wil - Ik had juist het idee dat hij geen idee had waar hij in terecht gekomen is. Vandaag kwamen er al wat dingen naar buiten waarin hij zijn posities ietwat veranderde na het gesprek. Ik kan het alleen maar hopen.
Een reactie posten