Rick staat al om half zeven op, maar dat is me toch echt te vroeg voor een zaterdag. Het is kwart voor acht als ik eindelijk besluit mijn bed te verlaten. Mijn enkel doet vlak na het opstaan het meeste pijn en ik neem een dosis ibuprofen, die iedere keer goed helpt.
Rick heeft Orion al uitgelaten en is dus klaar om naar Vienna te gaan. Ik ben dat ook en we gaan op weg naar Starbucks. Daar bestel ik de boerenkool en champignons egg bites. De koffies smaken ook weer heel goed. Dit keer is mijn nitro brew perfect bereid.
Na het lege glas in de glasbak gegooid te hebben rijden we naar de Vienna markt. Omdat we morgen op reis gaan kopen we vandaag niets. Ik vind het gewoon altijd leuk er even rond te lopen en foto's te maken.
Op weg naar huis haalt Rick wat kleding, die hij volgende week nodig heeft, van de stomerij. Vervolgens vult hij een jerrycan met benzine voor de grasmaaier. Dan gaan we huiswaarts en eten onze lunches op het deck.
Na het eten pak ik mijn spullen in en maak me dan klaar voor het zwembad. Rick heeft nog wat kleine dingen te doen, dus ik ga eerder om een schaduwplek met twee stoelen te bemachtigen. Dat valt allerminst mee, maar twee oudere dames vertrekken net en zo krijg ik de laatste parasol met ligstoelen.
Mijn streven is om dit seizoen twintig kilometer te zwemmen. Lang niet het doel van 50 kilometer dat ik aan het begin van het seizoen had, maar een goede afstand. Vandaag trek ik twintig baantjes en nu "moet" ik nog anderhalve kilometer.
Hopelijk gaat dat komend weekend lukken, want daarna is het zwemseizoen voorbij. Volgende week kan ik misschien ook wat zwemmen, maar ik weet niet hoe groot het zwembad bij het hotel zal zijn. We blijven een paar uur genieten en lopen dan terug.
Rick heeft bedacht dat we eerst een cocktail gaan drinken in de POV lounge van Hotel Washington. We nemen een Uber erheen en zijn er om klokslag vijf uur. We vinden met gemak twee stoelen met uitzicht op het Witte Huis. Het is goed dat we vroeg zijn, want een kwartier later zijn alle stoelen bezet.
Vandaag is het 35 jaar geleden dat Rick mij ten huwelijk vroeg en dat gaan we vieren. Het is tegelijkertijd het cadeau dat Rick mij voor onze trouwdag gaf. Ik vind het tegenwoordig leuker om iets bijzonders om te doen te krijgen in plaats van een ding dat ik niet nodig heb.
Rick heeft bedacht dat we eerst een cocktail gaan drinken in de POV lounge van Hotel Washington. We nemen een Uber erheen en zijn er om klokslag vijf uur. We vinden met gemak twee stoelen met uitzicht op het Witte Huis. Het is goed dat we vroeg zijn, want een kwartier later zijn alle stoelen bezet.
We bestellen een lekkere cocktail met mezcal en bitters en delen een voorafje van gevulde eieren met garnalen. Het is helemaal perfect met dit fantastische uitzicht over de stad.
Als we klaar zijn nemen we een Uber naar Imperfecto, het restaurant waar Rick voor het avondeten heeft gereserveerd. Het is een van de vele restaurants in Washington met een Michelin ster en wat ons betreft is die meer dan verdiend.
Er is keuze tussen een speciaal door de chef bereid menu met allerlei gangen en het "gewone" menu. We zien de chef bezig en het ziet er goed uit, maar ik vind die "tasting menu's" eigenlijk altijd net teveel. We houden het dus bij drie gerechten van het a la carte menu.
We worden getrakteerd op de heerlijkste combinaties. Ik bestel de tonijn tartaar, de biefstuk tartaar en de foie gras en alle drie zijn ze de meeste bijzondere en smakelijke versies van die gerechten, die ik ooit heb gehad.
Ook Rick is zeer tevreden met zijn keuzes en we krijgen een courgette soep als amuse bouche. De bediening is ook nog eens super attent. Niet irritant aanwezig, maar ook geen lege glazen en alle gerechten worden uitgelegd. De combinatie van smaken is uniek.
Rick heeft nog ruimte voor een dessert. Hij bestelt de eclair waar het restaurant bekend om is. Ik neem een hapje en het is inderdaad alsof er een engeltje op je tong piest. Al met al is Imperfecto voor ons "perfecto" en dat voor een restaurant dat pas een jaar bestaat.
Ook nu roepen we een Uber om ons naar huis te brengen. Wat is dat toch ideaal, geen zorgen om hoeveel je drinkt en chauffeurs waarvan je weet dat ze betrouwbaar zijn. Rond half negen zijn we weer thuis na een super avond.
Morgen gaat onze vlucht naar San Diego om half een. We hebben geen overstap dus hopelijk zal het allemaal van een leien dakje gaan.
4 reacties:
Ik wens jullie een fijne reis.
Ik wil jullie ook nog meegeven indien Rick de brouwerij Bosteels zou bezoeken zijn jullie bij ons ook zeer welkom, wij wonen vlak in de buurt.
Groeten van Hilde uit B.
Wat een uitzicht hadden jullie!
Het eten zag er mooi uit, grappige naam voor een restaurant.
Goede reis vandaag.
Wat een heerlijk diner, nog specialer met dat uitzicht.
Veel plezier in San Diego! De mooiste Amerikaanse stad die ik heb bezocht.
@Hilde - als dat er ooit van komt zal ik het je laten weten.
@Anja - die naam is omdat ze streven naar perfectie, maar zich ervan bewust zijn dat dat bijna onmogelijk us.
@Petra - het is inderdaad een heel leuke stad.
Een reactie posten