Ugh! Niets is vervelender, dan na een heerlijk weekend een regenachtige, saaie maandag te hebben. Vanochtend werden we met bewolking wakker. Het was moeilijk opstaan, vooral Saskia nam er royaal haar tijd voor, de hele tijd klagend, dat ze maandagen haat. Hey, join the club, girl! Toen ik haar wandelend op weg naar school vertelde, dat ik maandagen ook niet leuk vind (ik probeer het woord "haat" te vermijden), kreeg ik als antwoord, dat grote mensen zelf kunnen kiezen wat ze kunnen doen, dus waarom vond ik maandagen vervelend? Zo, daar kon ik het mee doen! Ik vertelde haar, dat ik het liefst het hele gezin om me heen heb en ik daarom de weekends zo fijn vind en de maandagen moeilijk.

Het regende nog niet toen ik weer thuis kwam en Christine was in een soortgelijke slechte bui als ik (ik blijf erbij, we zouden in regenachtigere klimaten absoluut niet aarden!). Dus besloten we voor een lekkere lange wandeling te gaan. We wandelden ongeveer 11 kilometer, ik met 5 pond gewichten. Het was lekker om buiten te zijn en de azaleas beginnen prachtig te bloeien, waardoor er ondanks de grijze bewolking toch veel kleur te zien was.

Naarmate we dichter bij huis kwamen werd het steeds donkerder en letterlijk 5 minuten nadat Christine was weggereden brak de zondvloed los. Het was een ware wolkbreuk! En wij hadden dat op een haar gemist! Alleen moest arme Christine er wel stapvoets doorheen rijden.

Door het slechte weer had geen van ons zin om veel te doen. Iedereen speelde rond het huis, hoewel Kai besloot in de regen toch te gaan basketballen en door- en doornat thuis te komen. Gelukkig bleef het redelijk warm buiten.

Ik las intussen de krant (Washington Post) en het bleek, dat de "March for Women's Lives", die voor abortus en andere reproductieve rechten van de vrouw was, maar liefst 1,15 miljoen demonstranten langs het Witte Huis had lopen!! Als dat het juiste aantal is, is het de grootste demonstraties ooit op de Mall in Washington gehouden! George Bush had zich handig teruggetrokken in Camp David, Maryland. Ik hoop toch zo, dat dit een luid bericht naar de regering heeft gestuurd!

Kennelijk is mijn "blog" schrijven erfelijk, want Katja is vandaag met haar eigen blog begonnen. Ik vermeld het hier, omdat het misschien leuk is om te lezen hoe de Amerikaanse tieners communiceren over hun dag.