Nog een keer bluebells en tulpen, dit keer met Anja

Het was vannacht lekker koel, dus we hebben heerlijk geslapen.  Ook Saskia is voor het eerst in een tijdje op tijd op voor een vroege schooldag.  Na om zeven uur gedag tegen haar te hebben gezegd doezel ik nog iets meer dan een uur verder.

Rick vertrekt ook naar zijn werk en ik drink koffie en rooster mijn wafels. Na mijn ontbijt en wat administratieve telefoontjes doe ik, zoals gewoonlijk eerst met tegenzin, maar als ik eenmaal begonnen ben gaat het wel.  Intussen kijk ik een tv show en dat helpt ook.

Na ongeveer 32 minuten ben ik klaar met de gewichten en "ren" nog een tijdje pas op de plaats voor de tv tot ik op mijn Fitbit 5000 stappen heb.  Met de wandelingen van vandaag ga ik nu weer makkelijk de 10000 halen vandaag.

Als ik klaar ben met mijn douche maak ik nog een aantal afspraken voor volgende week, voor de airconditioning boven en mijn oogarts maar weer eens.  Alles is prima, maar ik heb nog maar een contactlens dus tijd voor een controle.

Anja komt om half twaalf en de leuke dingen kunnen beginnen.  We nemen Cosmo mee en gaan eerst lunchen bij Le Pain Quotidien.  Cosmo wacht geduldig op ons in de auto.  We bestellen dit keer beiden de linzensalade en wat is die lekker!  Ook veel, dus ik krijg hem niet helemaal op.

Anja is ook dol op fotograferen en we gaan mijn excursies van maandag herhalen.  Bij Bull Run zijn de bluebells nu helemaal op hun hoogtepunt en zo mogelijk nog blauwer dan maandag.  Het is ook schitterend weer met blauwe lucht en een aangename temperatuur.

We lopen het pad af en Cosmo heeft heel wat aandacht van de kinderen, die er lopen.  Cosmo is echter ook vrij onrustig, want in tegenstelling tot maandag wordt er vandaag flink geschoten bij de nabije schietbaan.  Dat klinkt voor hem waarschijnlijk als vuurwerk waar hij als de dood voor is.  Gelukkig lopen we de andere kant op en kunnen we het niet de hele tijd horen.

Helaas eet Cosmo ook wat gras en waar ik al bang voor ben gebeurt weer, dit keer gelukkig buiten de auto, hij geeft twee keer over.  Gek genoeg heeft hij gisteren wel gewoon gegeten en dat niet overgegeven.  Jammer dat dieren niet kunnen praten.

We brengen Cosmo naar huis en maken een pitstop en gaan dan verder.  Na wat verkeer getrotseerd te hebben parkeren we iets meer dan een half uur later bij het Iwo Jima Memorial.   Dat beeld vind ik altijd weer zo indrukwekkend.  Het is gemaakt naar voorbeeld van een foto, dus de mannen zijn echte mariniers.

Bij het Nederlands carillon staan de tulpen nog in volle bloei.  We fotograferen erop los, zo mooi ook met de skyline van Washington op de achtergrond.  Hier geen wolkenkrabbers, maar monumenten en het capitool, net zo uniek, zo niet unieker.

We lopen ook nog even naar Arlington National Cemetery.  Daar staan een aantal boompjes in bloei, mooi met alle witte graven erbij.  Ik vind dit ook altijd zo'n rustgevende plaats, hoe raar dat ook klinkt.  We komen er ook nog een Duitser met zijn vader tegen waar we een kort gesprek mee hebben.

Het is moeilijk om afscheid te nemen van al dit moois, maar op een gegeven moment moeten we van onszelf ophouden met fotograferen.  We zoeken de auto weer op en rijden huiswaarts.  Dat gaat goed tot dichterbij huis komen waar we in een heel langzaam rijdende file terechtkomen.  Gelukkig kunnen we er bij de eerste afrit af.

Anja gaat naar de metro om haar bezoek daar af te halen en ik wacht op Laura, die een minuut of tien later komt.  Ze geeft eerst mij een zeer pijnlijke, oef, massage en dan is Saskia aan de beurt.  Haar nek en schouders zitten helemaal vast en ze heeft de massage hard nodig.  Hopelijk helpt het wat.

Rick heeft een zware dag op zijn werk gehad en zin in Indiaas eten.  Gelukkig kunnen we dat tegenwoordig ook laten bezorgen.  Voor mij de spinazie met Indiase kaas (paneer) en zo heb ik vandaag vegetarisch gegeten.  Ik zou zo zonder vlees kunnen, maar vis wil ik nooit opgeven!

Foto's van vandaag staan hier.