Over afscheid van K en K en een gezellig weekend

Zaterdag

Om kwart over acht word ik met schrik wakker want we moeten Katja en Kevin naar het vliegveld brengen. Dan bedenk ik me dat dat pas om half tien is dus Rick en ik doezelen nog een half uurtje verder. Het blijkt dat Rick tot drie uur op was om iets met Katja's laptop te doen. Hij is dus helemaal geradbraakt.

Rick gaat voor ons vieren ontbijt halen bij Starbucks. Ik help Katja en Kevin met hun bagage in de van te doen. Ze hebben het meerdere keren gewogen en zijn er nu zeker van dat beide koffers niet te zwaar zijn.

We rijden naar Dulles Airport en daar zet Rick ons af om in te checken en gaat de van parkeren. Katja en Kevin vliegen met Korean Air naar Seoul. Die vlucht duurt 14 uur en 40 minuten dan gaan ze overstappen voor nog een vlucht van 8 uur naar Phuket, Thailand. Een heel lange zit is het dus!

Rick is inmiddels ook van de partij. Hij heeft $40 gewisseld in Thaise Baht zodat ze alvast wat cash hebben. Katja bedenkt dan dat zij al het geld wat ze voor hun huwelijk hebben gekregen mee heeft. Zij wisselt nog eens $400 dus ze kunnen even vooruit. Dan nemen we afscheid bij de veiligheidscontrole.

Thuis wachten de honden ons op. Tot nu toe spelen ze ook af en toe met elkaar. Het wordt interessant vannacht want we weten niet of Orion Django ook in onze slaapkamer zal tolereren. Ook kan het zijn dat Django daar niet wil zijn want hij is wat bang van Orion.

Zin en energie om echt te sporten heb ik niet dus ik loop een half uur hard op de plaats tot ik 5000 stappen bijeen heb. Dan is het tijd om uit te pakken en te douchen. We leggen de tassen niet weg want over iets meer dan twee weken gaan we weer op pad.

Voor de lunch gaan we naar Cava en halen daar salades op. Tijd om weer streng low carb te gaan, hoewel ik het behalve de crumpets ook goed volhield in Seattle. In ieder geval ben ik niet aangekomen (ook niet afgevallen, maar dat verwachtte ik ook niet).

De salade is te groot voor mij, zoals altijd. Er is zoveel spinazie dat ik voor vandaag al mijn groente binnen heb. Daarom eet ik liever in het restaurant want hun bowls zijn veel kleiner.

We laten samen de honden uit want het is mooi zonnig weer. Jammer genoeg zijn we niet de enigen en weet ik nu dat ik Django en Orion niet samen in mijn eentje kan uitlaten. Als ze andere honden zien blaffen en trekken ze beiden en vallen elkaar ook nog eens aan. Geen goede combinatie, dus!

Tegen vieren gaan we met Chuck en Lorraine naar de Tysons Biergarten. Hier zal een bierbrouwer van de Huyghe brouwerij, die Rick favoriete Delirium Tremens brouwen, langskomen. Lorraine en ik houden het bij wijn, maar de mannen genieten van hun bier.

Als de brouwer komt gaan Rick en Chuck met hem praten en ik ga er ook even naartoe. Hij is helemaal verbaasd om Nederlands te horen, het eerste in drie dagen. Dat is hoe lang hij tot nu toe in de VS is, maar hij heeft nog allerlei andere bezoeken voor de boeg in dit land.

Chuck en Rick praten een tijd met de vertegenwoordigers van de brouwerij, ook de Amerikanen. Lorraine en ik hebben nooit gebrek aan gesprekstof. Als de mannen uitgepraat zijn en een Delirium Tremens glas op de kop hebben getikt (en Rick ook een hoedje) besluiten we te gaan eten bij de Lebanese Taverna.

Dat is zoals altijd een goede keuze. Het eten is erg lekker al hebben ze mijn favoriete Kibbeh Nayeh niet (rauw lamsvlees). Dan maar de kip shawarma, die ook super smaakt. We spreken over van alles en nog wat, onder anderen gezegdes in verschillende talen.

De Nederlandse gezegdes "Nu komt de aap uit de mouw" en "lachen als een boer, die kiespijn heeft" doen het altijd goed. Chuck en Lorraine raden niet wat die betekenen maar als ik het uitleg is het wel logisch. Taal blijft fascinerend.

Het was een gezellig avondje met onze buren. Ik prijs ons enorm gelukkig dat onze buren ook een paar van onze beste vrienden zijn. De jet lag slaat toe en opeens zijn we weer klaar wakker. Ik ga mezelf dwingen om elf uur naar bed te gaan. Eigenlijk vind ik drie uur tijdsverschil moeilijker dan meer uren.

Zondag

Het is wat makkelijker wakker worden dan gisteren. We staan beiden om kwart over acht naast ons bed. De honden hebben lief geslapen en Rick gaat ze meteen uitlaten.

Dan rijden we naar Oakton voor ons Starbucks ontbijt want onze gewoonlijke locatie heeft weer eens geen egg bites. Rick neemt die vandaag ook. We rijden ook nog even door Vienna om Pokémon Go te spelen. Rick wil een raid doen, maar die begint pas over een uur dus daar gaan we niet op wachten.

Thuis is het tijd voor mijn uur op de elliptical. Ik neem Orion mee naar boven zodat Rick kan proberen Django aan het eten te krijgen. Die weigerde gisteren compleet om te eten en vermoedelijk heeft dat te maken met de nabijheid van Orion. Inderdaad eet Django een beetje als wij boven zijn.

Als lunch gaan we naar Panera. Ik bestel weer mijn favoriete op maat gemaakte halve salade en Rick een ook op maat gemaakte hele salade. Na het eten gaan we wat boodschappen doen bij de Giant. Dan hebben we een middagje puzzelen voor de boeg.

Over iets meer dan twee weken gaan we dus naar Californie met Saskia om naar scholen voor een eventuele master voor haar te kijken. Het is dus wel tijd om hotels te boeken en een schema te maken. De universiteiten liggen flink ver uit elkaar en Saskia wil er aardig wat bezoeken in de vijf dagen dat we er zijn. Maar na een paar uur zijn Rick en ik eruit en moeten we alleen de huurauto nog boeken.

Intussen houd ik de honden bezig door pindakaas in hun Kong te doen

We hebben kaartjes voor de bioscoop dus rijden naar Tysons Corner Center. We gaan dit keer de comedy "Isn't it Romantic" zien. De voorstukjes zien er in ieder geval leuk uit. Dat blijkt ook het geval te zijn voor de film. Ik vind Rebel Wilson zo leuk en ze stelt ook dit keer weer niet teleur. We lachen regelmatig hardop.

Het miezert en is koud buiten dus we hebben zin in "comfort food". Bij Jaipur worden we als oude bekenden ontvangen. Men weet zelfs al dat Rick en ik geen rijst of brood willen. Een van de obers merkt op dat dat eigenlijk zoveel gezonder is. De spinazie met veel kruiden en paneer kaas (voor mij) en kip (voor Rick) smaakt weer supergoed.

Morgen is het Presidents Day en dus een vrije dag voor Rick. We zijn aan het bedenken wat we willen gaan doen. Ik ben benieuwd of we eruit komen.