Over een warme woensdag

Als ik net voor zevenen wakker word geeft Rick nog geen teken van opstaan. Ik doezel nog even wat tot dat wel het geval is. Het wordt weer een warme dag en die begin ik het liefst vroeg.

Terwijl mijn ontbijt pruttelt schenk ik een mok koffie in. Ik las dat wat cacaopoeder daar doorheen goed voor je is en dat deed ik gisteren voor het eerst. Het is zo lekker! Ook vandaag gaat er een schepje doorheen.

Tijdens Orions wandeling zien we dat de clematis bij de brievenbus prachtige bloemen heeft. Die hebben we daar vorig jaar als klein plantje neergezet. Kennelijk is het een goede plek, want hij groeit en bloeit enthousiast. 

Ook de nieuwe hibiscus voor het huis zit vol bloemen. Ik vind deze meerkleurige soort prachtig. En natuurlijk kan ik het niet laten er een paar foto's van te maken. 

We rijden door druk Vienna naar Starbucks. Rick speelt Pokemon Go en ik ook, maar ik heb ook een nieuwe hobby. Ik zoek op Redfin of Zillow op hoeveel de vele huizen in aanbouw kosten. Allemaal passeren ze de twee miljoen dollar ruim. Wij zijn benieuwd wanneer de prijzen naar beneden gaan. Dat moet toch gebeuren op een gegeven moment.

Mijn koffie beker heeft een persoonlijk berichtje. Dat vind ik altijd zo aardig, want zij is de enige, die moeite heeft genomen om ook mijn naam te leren kennen. Ik zit tenslotte altijd een beetje buiten zicht als Rick de koffie bij de drive thru aanneemt.

Thuis sleep ik mijn elliptische machine het deck op en trap daarop voor mijn cardio. Daarna ren ik een tijdje op de plaats en om tien over tien ben ik klaar. 

Na me opgefrist te hebben ga ik op pad. Op zoek naar mooie foto's neem ik een langere weg dan gewoonlijk naar het centrum. In een tuin van een huis dat binnenkort ook met de grond gelijk gemaakt zal worden zie ik opeens een drietal herten. 

Het blijft bijzonder om die gewoon van zo vlakbij te zien. Ik blijf dus kijken en foto's maken. De dieren kijken me zo af en toe nieuwsgierig aan, maar laten zich niet van hun maaltijd afhouden. Ik vind het rustgevend ze gade te slaan. 

Hierna ga ik naar Whole Foods en doe daar inkopen voor het avondeten. Op de terugweg naar huis stop ik nog even bij een tuin met prachtige azalea's. 

Na mijn Duolingo lessen is het tijd voor de lunch. Ik heb dezelfde als gisteren, want ik vind de eiwraps met brie erg lekker. Rick heeft even geen vergaderingen en we eten samen aan de decktafel.

Whole Foods had niet alles voor ons avondeten dus ik ga naar Safeway om de rest te kopen. Hier ben ik dichtbij Garden Masters en ik ga kijken of ze hun nieuwe lading planten al binnen hebben gekregen. Het lijkt van niet, ik zie in iedere geval onze kleur hibiscus niet. Morgen probeer ik het nog weleens. 

Een traditie in onze familie is een rijmend "alfabet" voorlezen bij bijzondere gelegenheden. We hebben er een voor Katja's bruiloft gedaan en werken nu aan die voor Saskia en Riley. Verder wil ik Kai en Raquel er verlaat ook een geven. 

Buiten werk ik er op mijn laptop aan en twee uur later zijn alle letters voor Saskia en Riley's alfabet ingevuld en rijmen de zinnen op elkaar. Ik heb Copilot af en toe om ideeen gevraagd, maar het gros komt uit mijn brein. Dat is dan ook moe en ik besluit morgen of later met het alfabet van Kai en Raquel te beginnen. 

Tijd voor een Moment, dit drankje heeft ashwaganda en andere rustgevende ingredienten. Ik geniet er liggend in mijn hangmatstoel van. Het is 28 graden en ik vind het heerlijk.

De oneerlijkheid van de natuur, het mannelijke goudvinkje is prachtig en het vrouwtje ronduit saai

We hebben een lekker zomers avondmaal. Rick grilt Griekse kofta en ik maak een salade van tomaat en komkommer met tzatziki en voor mij feta. Rick houdt niet van feta dus ik doe het er later pas op. Het is simpel, maar smakelijk.

Gelukkig is de pijn vanavond minder en daardoor voel ik me ook minder moe. Toch heb ik nu al zin in mijn bed!

Over een gezellig happy hour

Het is goed dat ik gisteren weinig gedaan heb, want ik heb vanochtend veel meer energie. Na ons ontbijt halen we de koffies van Starbucks en steken dan over naar de Giant. Daar hebben we suikervrije tonic en ginger ale nodig. Beiden zijn ingredienten voor mijn mocktails 's avonds.

Rick gaat aan het werk en ik doe zoveel cardio als mogelijk is voor ik naar personal training moet. Sharon heeft een goed programma voor me dat mijn nek nog steeds ontziet. Ik kan niet wachten de hechtingen er deze week uit te laten halen.

Na de personal training rijd ik door de buurt op zoek naar een Architectuur themafoto. Af en toe moet ik gewoon stoppen om de azalea's te fotograferen. Een huis gaat er bijna achter verscholen!

Het is op het moment een luid vogelconcert buiten

Als ik mijn architectuur foto gevonden heb (zie bovenstaand) bedenk ik me dat ik dichtbij de "goedkope" Shell ben. Ik besluit de auto vol te gooien en met 40 cent korting van Giant bespaar ik $6. De gallon kost dan $2,79. 

Op de terugweg stop ik even bij de "Trump tuin". De oude man die hier woont is een grote fan. Er waait nog steeds een grote Trump vlag en in een perkje staat een Trump beeldje. Ik had Judith beloofd daar een foto van te maken dus hier is die. 

Thuis maak ik mijn lunch en besmeer daarvoor een paar eiwraps met brie. Dat is een lekkere afwisseling. Judith belt en we praten tijdens het eten gezellig bij. 

Als Judith weer aan het werk moet ga ik de planten voor en op het deck water geven. Ondanks dat er af en toe wat regen valt heerst er nog steeds ernstige droogte. Ook vul ik het vogelhuisje bij, want er is geen zaadje meer over.

Het is Kai's verjaardag en dan denk ik altijd weer even terug aan zijn wat traumatische geboorte. Gelukkig is alles goed gekomen en halverwege de middag videobellen we gezellig een uurtje met hem en Raquel. Ze hebben vanochtend een prachtige wandeling gemaakt. Ze wonen nu in een veel mooiere omgeving dan rond St. Etienne.

Na het gesprek maak ik me klaar voor het maandelijkse happy hour. Ik heb gereserveerd bij Royal Nepal Bistro en we zijn vanavond met zijn zevenen. Het is zo gezellig dat we bijna twee uur blijven. Het eten is ook heerlijk en de bediening goed. 

Helaas voel ik mijn pijn gedurende het eten steeds erger worden en op een gegeven moment overheerst dat mijn gedachten en word ik wat stil. Maria brengt me weer thuis en met wat ibuprofen ga ik op mijn luie stoel liggen. Hopelijk helpt dat wat en is het morgen beter.

Over een bijkom dagje

Om net voor zevenen staat Rick op. Ik ben wakker, maar voel me nog moe. Ik doe Connections en praat met Katja. De kinderen waren ook moe, want slapen om kwart over zeven nog, heel ongewoon.

Beneden staat de koffie te pruttelen en daar ben ik Rick iedere ochtend weer dankbaar voor. Met een mok vol maak ik mijn ontbijt van de paddenstoelen, spinazie, ei en kaas. Alleen blijken de paddenstoelen van de markt oesterzwammen te zijn in plaats van maitake. Ach, die vind ik ook lekker.

Na Ricks douche vertrekken we. We halen koffies van Starbucks en gaan dan naar Dogs Downtown. Orion heeft het daar goed gehad en zich voorbeeldig gedragen. Hij is zo'n andere hond daar! Hij is een boef, maar ik heb hem wel gemist. 

Thuis ga ik aan mijn cardio. Het is nog net te koel om buiten te sporten, maar de rest van de week zal dat wel kunnen. Ik doe mijn elliptische machine en de Scoop en dan is het al kwart voor elf.

Na mijn sportkleding door gewone kleding vervangen te hebben rijd ik Vienna in. Mijn auto is niet om aan te zien, want hij is al maanden niet gewassen. Het stikt nu ook van de pollen, dus hij zal al snel weer groen zijn, maar ik ga hem toch laten schoonmaken. Ik heb volgende week een nette auto nodig om klanten in rond te rijden. 

Bij Cruz n Shine koop ik het pakket met binnen en buiten wassen en zelfs de banden schoonmaken.  Op een bankje in de zon wacht ik tot de auto weer glanzend blauw naar buiten rijdt.

Daarna ga ik naar Whole Foods. Ik koop ingredienten voor ons avondeten en ruik aan de lelie van Dalen bloemen in het parkje. Die geur is zo lekker!

Precies op tijd voor Ricks lunch ben ik terug. We eten gezellig buiten op het deck. Het is koel in de schaduw, maar in de zon goed te doen. Mijn lunch bestaat uit salade, wat gerookte zalm, brie op een eiwrap en een mandarijntje.

Over fibromyalgie en andere chronische aandoeningen wordt er weleens een analogie van lepels gegeven. Je begint de dag met een aantal lepels en iedere keer dat je ergens energie aan besteedt verbruik je een lepel. Ik heb duidelijk dit weekend al mijn lepels opgemaakt, want ik heb 0,0 energie. 

Ondanks dat probeer ik mezelf nog zover te krijgen wat wekelijkse boodschappen te gaan doen, maar dat voelt als zo'n onoverkomelijke taak dat ik het maar laat varen. Ik heb duidelijk een middagje niets doen nodig en dat doe ik in de zon. 

De middag gaat toch nog snel voorbij. Er waren wat yoghurtjes van de kinderen en Greenheart sappen van Katja over en na die op de Vienna Facebook groep gezet te hebben worden die dankbaar opgehaald door een paar mensen. Dat vind ik fijn, want wij eten of drinken ze niet en het is zonde om weg te gooien. 

Voor ons avondeten hebben we gegrilde zalmburgers met een gemengde salade. Het is een makkelijk en lekker zomers maal. De Whole Foods zalmburgers zijn verrukkelijk. 

Gek hoe een dag niets doen toch voorbij kan vliegen. 
 

Over een gezellig weekend met de (klein)kinderen

Zaterdag

Als ik om half acht beneden kom zijn alleen Katja en Nico er. Katja vertelt dat ze erg slecht geslapen heeft en ik stel voor dat ze terug naar bed gaat. Ik pas wel op Nico. Dat neemt ze graag aan.

Rick, Kevin en Fiona komen al snel daarna beneden en ik zet koffie voor Kevin en mij. Fiona vraagt weer om slagroom en dit keer wil ik het wel gaan kopen voor haar. Rick en ik nemen Fiona mee in de auto en gaan naar het Pan Am Center.

Daar gaan we eerst de Safeway in voor slagroom en bananen. Dan halen we koffies en een kinder chocolademelk voor Fiona bij Starbucks. Als laatste gaan we even kijken of Garden Masters al meer hibiscus planten heeft. Dat is het geval en later deze week ga ik er een paar kopen.

Thuis rooster ik een wafel en maak een mond met frambozen, een neus van een braam, de snoep oogjes en slagroom "haar". Fiona vindt het prachtig en ik heb nog nooit een wafel zo snel op zien gaan. 

Kevin en Nico eten een bagel en Rick en ik nemen Fiona weer mee. Dit keer gaan we naar Crepe Amour. Helaas gaat dat restaurant morgen dicht en we willen nog een keer een van hun lekkere crepes eten. De mijne is met kaas, ham, ei en rucola. Fiona eet er ook van mee. 

Daarna neem ik een half uur om wat cardio te doen. De anderen maken zich klaar en Fiona krijgt een hard nodig bad. 

Dan fris ik me ook op en gezamenlijk gaan we naar de Taste of Vienna. Bij het brandweerstation staan allemaal kraampjes van lokale restaurants en er is vertier voor kinderen. 

Fiona vraagt of ze een zeemeerminstaart op haar gezicht geverfd mag krijgen. Dat vind ik leuk en niet veel later heeft Fiona een mooie paarse vissenstaart met glitters op haar wang. 

Wij zien wat bekenden en Katja praat even bij met een schoolgenootje dat ze al jaren niet heeft gezien. 

Katja en ik doen ons verder tegoed aan een heerlijke kipsalade van Chicken Salad Chick. De mannen eten een paar kabobs en daar smult Nico ook van. Fiona mag een koekje, omdat het een speciaal uitje is. 

Thuis laden we alles in Kevins van en gaan met zijn allen naar de stad. Daar parkeren we in het Reagan gebouw en lopen dan naar het National Children's Museum. Daar zijn we nog niet eerder geweest en het is een aangename verrassing. 

Beide kinderen vermaken zich prima. Er zijn dingen voor alle leeftijden. Er kan geklommen worden, maar ook zijn er veel leerzame dingen. Fiona kleurt, springt, doet mee aan een show en we zijn een goede twee uur zoet. 

 Dan worden de kinderen moe en vertrekken we. Het heeft geonweerd terwijl we binnen waren. Dat maakt het helemaal een goede besteding van de middag, vooral omdat Fiona bang is van onweer. 

Op weg naar huis vallen beide kinderen in slaap. Nico wordt wakker als we thuiskomen, maar Fiona blijft doorslapen. Pas tegen de tijd dat we gaan eten krijgen we haar met moeite wakker.

We hebben een reservering bij Sweet Ginger en worden door een heel lieve serveerster bediend. Dit is een van mijn favoriete Aziatische restaurants. 

Hun eten is zo goed en ze hebben ook een heerlijk kindermenu. Fiona en Nico smullen van kip, broccoli, wortel en rijst. De rest van ons smult van diverse sushi rollen.

Dit is alweer de laatste avond met de kleintjes hier. Wat gaat het toch altijd snel. Fiona zit tegen me aan de Paw Patrol film te kijken. Gelukkig dit keer op een laptop van Rick, want ik heb de hele film nu gezien. 

Zondag

Om kwart over zeven word ik wakker en niet veel later wordt onze slaapkamerdeur heel langzaam geopend. Het is Fiona en ze kruipt gezellig even bij me in bed. We praten stilletjes om Rick niet wakker te maken, maar die hoort ons natuurlijk toch.

Vroeger was een van de hoogtepunten van bij mijn Oma en Opa logeren even bij hen in bed te kruipen voor we aan de dag begonnen. Ik zou het super vinden als dit ook een traditie wordt voor onze kleinkinderen als ze hier zijn. 

Als we beneden komen is de rest daar ook. We maken ons allemaal snel klaar om ontbijt te gaan eten. 

Dat gaan we doen bij Hawk & Griffin, de Britse pub hier vlakbij. Alle volwassenen bestellen de "Full Monty", het volle Engelse ontbijt. Ik bestel het zonderg witte bonen in tomatensaus, aardappeltjes of toast.

Fiona wil heel graag de French toast met appelsiroop en slagroom. Het is een flinke portie, maar Fiona eet meer dan de helft op! Het is dan ook erg lekker, hoewel veel te zoet voor mij. Nico eet worstjes, fruit en brood. 

Kevin en Nico gaan naar huis om Nico zijn ochtendslaapje te laten doen. In mijn auto rijdt de rest van ons naar de Mosaic markt. Dat is een favoriet van Fiona, want er zijn altijd ontzettend veel honden. 

Er zit iedere week een heel lieve meneer, die voor een fooi kindergezichtjes verft. Fiona's zeemeerminstaart is bijna weg en dit keer wordt ze een vlindertje. De meneer blaast ook een ballon voor op en geeft haar een regenboog lolly. Fiona's dag kan niet meer stuk!

We lopen verder over de markt. Het stroopwafel kraampje staat er en is heel populair. We hebben allemaal teveel gegeten om dat er nog bij te nemen. Ik heb alleeen maitake paddenstoelen nodig, maar er zijn er nog maar weinig over. Die krijg ik gratis mee, super aardig!

Helaas is het alweer tijd voor Katja en Kevin om alles in te pakken. Rick en ik nemen Fiona mee naar de speeltuin aan de overkant. Daar vermaakt ze zich prima. Er is een podium en een tak is een prima microfoon dus Fiona zingt naar hartelust. 

Als Katja SMS't dat ze klaar zijn om te vertrekken gaan we terug naar huis. Daar genieten we ook nog even van Nico. Ik kan niet wachten tot die oud genoeg is om ook naar dit speeltuintje te gaan. Hij is er nu nog net te jong voor, maar volgens ons gaat hij binnenkort lopen en dan kan hij mee. 

Het is weer een moeilijk afscheid, want Fiona wil niet weg. Ze is zo aan ons gehecht en ik moet toegeven dat ik de tranen ook nader dan het lachen heb. We zullen hen in juni weer zien voor Saskia's bruiloft, maar dat lijkt nu nog zo ver weg.

Om de zinnen te verzetten gaan Rick en ik terug naar Garden Masters om onze hibuscus planten te kopen. Alleen zijn er gisteren veel verkocht en ze hebben er nog maar een van onze favoriete kleur. Die nemen we mee en planten hem in de nieuwe bak. 

Ze krijgen woensdag of donderdag een nieuwe lading en dan ga ik de tweede kopen. De geel met oranje soort is heel populair. Ik vind het weer zo vrolijk staan voor het huis. 

We hebben na het grote ontbijt de lunch overgeslagen en besluiten vroeg te gaan eten. We gaan naar Ometeo en ik geniet weer van hun heerlijke blauwe tortilla quesadilla. Rick heeft de garnalen fajita's en die zien er ook erg lekker uit.

Het weekend vloog zoals altijd voorbij. We zouden zo graag willen dat iedereen in deze buurt was blijven wonen, maar ze zijn gelukkig waar ze zijn en dat is het belangrijkste. Allemaal een heel fijne week gewenst!