Over een van alles en nog wat dag

Het is somber buiten en heeft geregend. Dit weer is niet goed voor mijn spieren en ik baal enorm dat ik personal training af heb moeten zeggen. Vreemd genoeg helpt de krachttraining me altijd beter voelen. 

Na mijn eten begin ik dus maar weer aan mijn cardio op de mini elliptische machine. Als Rick klaar is gaan we druilerig Vienna in. Gelukkig is er nu zoveel kleur in de natuur. Dat maakt heel veel goed. 

De staatsbloem van Virginia, de kornoelje, komt ook al uit

Bij Starbucks krijgen we onze koffies aangereikt en de nitro brew met kaneel is weer lekker. Dan maak ik mijn sporten af en doe een aantal Duolingo lessen. Vervolgens ga ik naar boven om me op te frissen en alvast in te pakken. 

Voor de lunch wil ik nog even naar Whole Foods om garnalen en wat andere dingen te kopen. Alleen zijn de garnalen er nog niet, die komen pas na het middaguur. Aangezien ik ze voor de lunch morgen onderweg mee wil nemen moet ik dus vanmiddag terugkomen. 

Op weg naar huis moet ik stoppen voor een ongewone oversteker, een hert. Vlak daarna steekt er een hele kudde over, die een voor een over een hek iemands tuin binnen springen. Het went nooit die dieren zomaar door de buurt te hebben lopen. 

Net op tijd ben ik terug om mijn lunch te maken voor Judith belt. In plaats van garnalen heb ik plakjes tonijn met sesamzaad meegenomen als proteine. Verder zijn de gewoonlijke salade en bessen weer erg lekker. 

Judith belt en we hebben zoals altijd geen gebrek aan gespreksstof. Het is dan ook een uur voor we het weten en we nemen afscheid tot volgende week. Deze virtuele lunch, begonnen tijdens de pandemie, is me heel dierbaar.

Dan ga ik voor de tweede keer vandaag naar Whole Foods. Tot mijn blijheid is dat niet voor niets, want de garnalen zijn er. Ik neem ook een zak mini paprika's mee om mee naar Boston te nemen als snack. 

En nu komt de eerste keer dat de pleister op mijn rug verwisseld moet worden. Ik kan er zelf absoluut niet bij dus ik heb Ricks hulp nodig. Hij neemt een foto en ik vind het er mooi uitzien. Rick vindt het zes hechtingen veel, maar het is minder groot dan ik dacht. Het doet best veel pijn. De dokter heeft flink diep moeten snijden daar zal het wel door komen. 

Het enige wat ik hier thuis nog voor de bridal shower moet doen is de afscheidscadeautjes voor de gasten klaarmaken. Ik bedenk me dat ik straal vergeten ben honing voor de potjes te kopen. Ik rijd gauw naar Safeway en koop er honing uit dit gebied.

Het thema van de shower is Bees (bijen) en deze honingpotjes zijn daar perfect voor. Ik vul ze, plak de stickers op de deksel en strik de bij en het kaartje aan het potje. Als laatste bevestig ik de honinglepels. Ik vind het er erg leuk uitzien. 

De middag vliegt zo voorbij en al gauw is het tijd om ons klaar te maken voor het happy hour met Christine en Chuck. Onze snack is crackertjes met zalmsalade. Zoals altijd wordt het een gezellige iets meer dan een uur.

Rick gaat voor Tex Mex vanavond en je raadt het al, mijn maal bestaat uit verschillende yakitori spiesjes. Morgenvroeg vertrekken we naar Newburyport net ten noorden van Boston. Hopelijk gaat het verkeer meezitten.