Over Virginiaanse wilde bloemen

Dit wordt voorlopig weer de laatste zonnige dag dus daar moet van genoten worden. We zijn vroeg uit de veren en na mijn ontbijt doe ik vast wat cardio. Als Rick klaar is gaan we onze koffies halen.

We gaan vandaag naar de Starbucks in het Pan Am Center, want Rick gaat naar kantoor. Eigenlijk vind ik dat ook fijn, want dat neemt veel minder tijd in beslag dan helemaal naar de andere kant van Vienna rijden. Maar daar kennen we de barista's en dat is leuker. 

Nadat ik de rest van mijn trappen op de mini elliptische machine en Scoop heb gedaan ga ik de achtertuin in. Daar bloeit de kwanzan kersenboom van de achterburen prachtig. Het grootste deel van de boom hangt in onze tuin, maar dat vinden we met de mooie bloesems prima. 

Het eten in het vogelhuisje is weer op en ik vul het bij. Niet veel later komen alle mooi gekleurde vogeltjes op bezoek. Eerst landt de bluebird, dan het cardinalen paar en als laatste het goudvinkje, dat nu zijn zomertooi heeft en knalgeel is. 

De volgende taak op mijn lijstje is onze crockpot maaltijd voor vanavond maken. Het is weer een nieuw recept en ik hoop maar dat het lekker is. Dan doe ik de nodige Duolingo lessen en ga vervolgens naar Fairfax. 

Daar haal ik een recept af bij Walgreens en steek dan over naar de Safeway. Ik had teveel honing gekocht voor de shower en breng een van de flessen terug. Verder heb ik suikervrije ginger ale en een verjaardagskaart voor Kai nodig. Gelukkig hebben ze er precies een die leuk is. 

De ochtend gaat zo snel voorbij en na een korte wandeling doe ik Orion in zijn bench met zijn favoriete Kong. Dan rijd ik naar Sweet Ginger waar ik met mijn Deense vriendin Kirsten heb afgesproken. We hebben elkaar alweer een tijd niet gezien, want Kirsten reist net als wij vaak naar haar kinderen, die in andere staten wonen. 

Zoals altijd als ik bij Sweet Ginger lunch bestel ik de chirashi. Die is hier een grote portie vis en niet duur. Kirsten neemt de teriyaki kip. 

Na het eten rijden we ieder in onze eigen auto naar het Bull Run Park. Kirsten wil na afloop nog wat boodschappen gaan doen, anders hadden we maar een auto genomen. De rit naar het westen duurt ongeveer een half uur. 

Een van de dingen, die ik zo mooi vind aan Virginia is de natuur en de vele inheemse planten en diersoorten, die "Virginia" in hun wetenschappelijke naam hebben. Het witstaart hert heet bijvoorbeeld officieel "Odocoileus Virginianus". 

Een van de planten is de Mertensia Virginica, ofwel de Virginia bluebell. Dit plantje groeit veelal dichtbij rivieren en stroompjes. Het staat op het moment in volle bloei en bij Bull Run zijn er hele velden van. 

De "Bull Run", in het zuiden van de VS heet een rivier een "run"

Nog niet helemaal op het hoogtepunt

Kirsten en ik wandelen tussen de velden bluebells en langs de rivier. Het is werkelijk prachtig! Zover je kan kijken zijn er blauwe bloemen. Er zijn andere wandelaars, maar het is niet druk. Dat is in het weekend wel anders. 

Behalve de bluebells bloeit er een klein roze bloempje tussendoor. Dit zijn de "springbeauties", officiele naam claytonia virginica. Als er geen bluebells zijn is de bosgrond bezaait met deze bloempjes. 

Een rode cardinaal tussen de blauwe bloemen

Op een gegeven moment komen we bij een kruising en maken de bluebells plaats voor gewone bosgrond. We keren om en een half uurtje later zijn we terug bij de auto's. We praten nog wat na en gaan dan weer ieder onze eigen weg. 

Het verkeer is rustig tegen het spitsuur in en om kwart over vier ben ik weer thuis. Ik heb het goed getimed, want de schoonmakers vertrekken net. Rick is voor het eerst dit seizoen het gras aan het maaien.

Uit de crockpot komt vanavond een Filippijns kipgerecht. Het is kip in zure saus met baby paksoi. We hebben er bloemkoolpuree bij. Het is heel smakelijk, terwijl ik dacht dat het te zuur zou zijn. Dit recept gaat ook in het boekje.

Het was een mooie dag en ik ben blij dat ik veel buiten ben geweest. Dat is heel goed voor het gemoed merk ik iedere keer weer.