Onze webcam

Cul-de-sac Cam

dinsdag, december 30, 2025

Over een bezoek aan de ICE! tentoonstelling

Na negen uur geslapen te hebben vind ik het om zeven uur welletjes geweest. Rick slaapt nog, maar Katja zendt een berichtje dat ze allemaal beneden zijn. Stilletjes ga ik daar ook heen, zonder Orion kan dat ook echt stil.

Fiona komt helemaal enthousiast op me afrennen alsof ze me tijden niet gezien heeft. En Nico's armpjes gaan omhoog. Het is zo'n bijzonder gevoel dat die twee kleintjes zo dol op me zijn! Fiona mag Grandpa wakker gaan maken en dat doet ze natuurlijk met veel plezier. 

Helaas voel ik me echt rot en het is me even allemaal teveel als alle ontbijten en koffie's etc. op mijn schouders terechtkomen. Fiona ziet dat met haar gevoelige hartje en verzekert me "Omi, it's going to be okay", zo lief. Opeens kunnen mensen wel zelf koffie zetten en inschenken etc. 

Na het ontbijt doe ik zo goed en zo kwaad, want af en toe een kind op mijn schoot, als het gaat een half uur op de mini elliptische machine. Dan gaan we ons allemaal klaarmaken voor de dag. De warme kleding gaat aan, want het is verschrikkelijk koud buiten met een harde wind en we gaan naar een koude plek. 

Als Fiona en ik aangekleed zijn gaan we sneeuwpoppen maken van klei. Het pakketje komt met klei en alle benodigdheden voor een sneeuwman. Dit is perfect voor een vierjarige, want Fiona kan het helemaal zelf en is heel trots op haar werk. 




Halverwege de ochtend gaan we allemaal in de van van Kevin en Rick rijdt, omdat hij de weg weet. Nu weet ik die ook en bovendien dat we naar het noorden moeten en niet naar het zuiden. Rick is er echter van overtuigd dat hij de goede kant opgaat dus ik protesteer verder niet. 

Rick vindt al heel snel uit dat ik gelijk had (natuurlijk!) en moet zijn eerdere niet zo aardige woorden terugnemen. Ach ja, zelfs na achtendertig jaar zijn er nog weleens meningsverschillen. Gelukkig komen we ruim op tijd bij het Gaylord hotel aan. 

Dit is een gigantisch hotel en wij gaan de ICE! tentoonstelling bezoeken. Dit jaar is het thema Polar Express en dat is extra leuk voor Fiona, want ze heeft zowel de film gezien als het in het "echt" ervaren in een trein vlakbij hun huis. 

We hebben kaartjes voor half twaalf, maar er staat een gigantische rij en pas een uur later krijgen we de zware blauwe jassen aan, die helpen de temperatuur van -12 binnen beter te kunnen velen. Het is het wachten helemaal waard. Zo knap zijn al die enorme dingen helemaal van ijs gemaakt. 






Halverwege is er een glijbaan van ijs. Fiona gaat van de kinderbaan en Katja en Kevin van de grote. Rick en ik passen op Nico, die het allemaal maar vreemd vindt. Hij houdt zijn wantjes niet aan en daardoor zijn zijn handjes ijskoud. We houden ze dan maar in onze handschoenen. 

We komen net als de Polar Express trein aan in de Noordpool en daarna zien we de kinderen met een bel van de slee zoals aan het einde van de film. De tentoonstelling is heel knap gedaan, maar niet zo groot. Dat is maar goed ook, want ik ben compleet verkleumd ondanks die jas!







Helaas is het buiten niet veel beter en we rennen bijna het hotel weer in. Daar zien we ook nog even het indrukwekkende peperkoekdorpje. Het is zo leuk gemaakt en Fiona vindt het prachtig. 


De kinderen (en wij) zijn hongerig en we worden bijna weggeblazen als we naar de Cadillac Ranch lopen. Daar moeten we even op een tafel wachten en bestellen dan de grootste pretzel, die we ooit gezien hebben. Hij is erg lekker, net gebakken, knapperig aan de buitenkant en zacht aan de binnenkant. 

Mijn salade met zalm is lekker en Fiona's macaroni met kaas zo smakelijk dat ik er wat hapjes van steel. De anderen hebben hamburgers, die allemaal goed in de smaak vallen. 

Op de terugweg vallen beide kinderen in slaap. Ze worden niet wakker als ze naar binnen gedragen worden en zo hebben we een paar uur totale rust. 

Katja en Kevin doezelen ook wat en Rick en ik beginnen vast aan wat voorbereidingen voor het middernacht buffet morgen. Meestal wachten we met alles tot Oudejaarsdag, maar ik vind dat altijd zo'n gestress.

Terwijl ik de zalm- en hamsalades maak gaat Rick even wat boodschapjes van Giant halen. Als hij terugkomt leggen we de schalen vast op eetkamertafel en ik schrijf sommige bordjes opnieuw. Dit scheelt morgen zeker anderhalf uur en dat is goed meegenomen. 


Fiona is nu helemaal weg van de Lion King en die kijken we nog een keer. Daarna is het tijd voor het favoriete restaurant van Fiona, Sweet Ginger. Wij zijn er allemaal dol op, want goed eten en niet zo duur. 

We krijgen allemaal gratis miso soep en dan bestel ik de Singapore noedels. De kinderen smullen van hun kipnuggets met broccoli en rijst. Fiona probeert haar voor Kerst gekregen dinosaurus eetstokjes uit en doet dat goed. 


Om een uur of acht zijn we weer thuis en ik zou het liefst meteen naar bed gaan. Hoe ik het morgenavond tot na middernacht uit ga houden weet ik niet. Ik denk dat ik bij wijze van hoge uitzondering 's middags even op bed ga liggen. 

Nu wens ik iedereen een heel fijne jaarwisseling en tot in het nieuwe jaar!

0 reacties: