Onze webcam

Cul-de-sac Cam

dinsdag, februari 25, 2020

Dag 2 San Francisco: Veel lopen met prachtig weer

Als Rick om zes uur opstaat ben ik ook allang wakker. Lekker vroeg dus en ik maak me op mijn gemak klaar. Rick gaat bij het Convention Center eten dus ik ben alleen voor het ontbijt. Ons geliefde Hollywood Cafe ligt vlak naast het hotel. Het is er nog heel rustig en ik vraag een tafeltje buiten. Mijn Dungeness krab Benedict met een schaaltje vruchten is weer heerlijk. Ik smul ervan en drink een paar mokken van de ietwat slappe koffie.


Mijn teen is flink blauw en doet nogal pijn. Ik loop naar de Walgreens waar ik arnica gel koop. De tape die ze hebben is niet geschikt voor een kleine teen, maar met de ibuprofen en arnica moet het lukken. In het hotel smeer ik de arnica op mijn teen en doe mijn stevige sportschoenen aan.

Tijd om van het prachtige weer te gaan genieten en mijn stappen bijeen te krijgen. Ten eerste loop ik een aantal fikse heuvels op naar de beroemde super kronkelige Lombard Street. Zo heb ik meteen mijn trappen goal gehaald.




Dit wordt meer een fotoblog dan tekst want ik zie van alles kleurrijks onderweg. Ik daal af naar het water en maak onderweg ook weer de nodige foto's.
 



De Golden Gate Bridge ligt mooi in de verte te pronken en ik geniet van alle boten in het water. Er zwemmen ook weer mensen. Het water moet flink koud zijn, maar dat deert ze niet.






Overal staan zeeleeuw standbeelden omdat de eerste zeeleeuw honderd jaar geleden in de haven kwam liggen

De ladder van deze antieke maar nog in gebruik zijnde brandweerwagen is nog van hout

Bij Pier 39 speel ik een tijdje Pokemon Go en ga op een bankje bij het water een tijdje gewoon genieten.


Al snel voel ik mijn maag rommelen en ik weet precies waar ik wil lunchen. Het gezellige Pier 23 restaurant heeft een houten deck en er is nog plaats voor mij. Ik bestel een krab en garnalen Louie salade, die zo lekker is dat ik hem misschien  morgen ook weer wil eten.

Vanmiddag wil ik een stadswandeling maken. Carolina van Lyft brengt me naar de Painted Ladies. Dit is een rij van Victoriaanse huizen die onder anderen door de serie Full House beroemd werd.

Ik heb mijn glazen bol mee om mee te experimenteren

Na de nodige foto's zet ik mijn wandeling voort. Ik loop door Japan Town en na een tijdje krijg ik dorst want ik ben eigenlijk te warm gekleed. Het is maar liefst 23 graden! Tot mijn opluchting vind ik een leuk cafeetje en bestel een mango ijsthee. Ik neem gelijk een welverdiende rustpauze.












Tot mijn opluchting vind ik een leuk cafeetje en bestel een mangi ijsthee. Ik neem gelijk een welverdiende rustpauze. Mijn tocht gaat verder via het sjieke Union Square met al zijn dure winkels naar China Town.





Als ik daar doorheen heb gelopen heb ik genoeg van heuvels. Ik bedank mijn lieve teen dat hij nu pas echt pijn doet. Tijd om een Lyft te roepen, die me naar Pier 39 brengt.

Daar bestel ik een bloody Mary bij Bubba Gump Shrimp Company. Rick verrast me door veel vroeger terug te komen dan ik dacht. Hij neemt een margarita en we kijken een deel van Forrest Gump. Zoals altijd verzuchten we dat we de hele film weer eens moeten kijken.

We besluiten bij Alioto's te gaan eten, een van de oudere restaurants aan Fisherman's Wharf. Zij hebben de originele cioppino volgens het verhaal. Die bestel ik dan ook want het is een plaatselijk gerecht. Het is werkelijk voortreffelijk! De krab is super, maar ik heb ook nog nooit zulke grote mosselen gezien. Ik maak wel een rotzooi want het is met de handen eten. Ik heb een charmante slab om om het allemaal op te vangen en die is zeker nodig!



We zijn moe van de volle dag en lopen terug naar het hotel wat maar een paar blokken verderop ligt. Wat is San Francisco toch een leuke stad en wat geniet ik nu des te meer na mijn zieke week in Seattle! Ik ben weer helemaal de oude want liep 20000 stappen vandaag!

Rick moet morgen weer net zo vroeg op dus de lichten gaan spoedig uit. Als hij om zes uur opstaat word ik automatisch ook wakker. Maar goed ook, want ik heb een heel plan voor morgen. Hopelijk lukt het me dat te volbrengen. Zo niet dan zijn we vast binnen afzienbare tijd weer hier. Ik verveel me nooit in deze stad!



maandag, februari 24, 2020

Dag 1 San Francisco: Over de heenreis

We hebben onze wekker voor zeven uur gezet, maar als ik om kwart voor zeven wakker word is er geen Rick te bekennen. Beneden wachten zelfs mijn nitro brew en egg bites al op me. Rick zegt dat hij al heel vroeg klaarwakker was.

Nu hebben we ruim de tijd om ons klaar te maken. We geven Orion een fijne wandeling en pakken de laatste spullen in. Keurig om acht uur trekken we de deur achter ons dicht en rijden in Ricks auto naar Dulles Airport.

Daar parkeren we in de lang parkeren garage en lopen naar de terminal, nog een flinke wandeling. Ik heb gisteren mijn kleine teen flink gestoten en die was bij het opstaan al flink opgezwollen en pijnlijk. Lopen is dan ook niet fijn, heb ik weer! Hopelijk gaat het snel over want ik wil deze week toch weer veel te voet doen in San Francisco.

Bij de incheckbalies is het heel erg rustig en we hebben onze koffers zo afgegeven. Ook bij TSA Pre is er bijna niemand. Kennelijk gaan alle passagiers naar Chicago want onze vlucht zit helemaal vol.

Met de trein gaan we naar de C terminal en vlakbij onze gate is American Tap Room. Daar nemen we plaats aan de bar. Ik bestel een lekkere bloody Mary en Rick bereidt nog wat voor voor zijn conferentie. Al gauw is het tijd om naar de gate te gaan. 

De vlucht naar Chicago gaat snel en we zijn net een enorme sneeuwstorm daar voor dus helemaal goed. We hebben genoeg overstaptijd om een paar salades te eten bij een van de restaurants. De mijne is een Griekse salade en die bestaat uit niet meer dan wat ijsbergsla en feta. Niet echt vullend, maar Rick vindt zijn broodje met biefstuk en paprika wel erg lekker.

Tijdens de vlucht naar San Francisco heb ik een Economy Plus raamplaats. Dat is fijn want zo heb ik meer beenruimte. Het uitzicht onderweg is ook mooi, vrijwel de hele weg vliegen we over besneeuwd landschap.

Omdat ik toch nog wel trek heb na die salade bestel ik een tapas doos. Die zakjes met lekkers vind ik altijd prima en het meeste past nog in mijn dieet ook. Verder klets ik veel met Katja online en speel woordspelletjes. De vier uur gaan dus vlot voorbij.

Voor we landen heb ik een prachtig uitzicht op San Francisco en de Golden Gate Bridge. We hebben enorm geluk met het weer. De hele week zal het zonnig en tussen de 18 en 22 graden zijn. Bij het water misschien koeler maar daar hebben we jassen voor mee.

Ietwat voor op schema landen we en dan komen onze tassen ook al heel gauw op de band. We lopen naar buiten en stappen in een taxi, die ons in een half uurtje naar het Holiday Inn Fisherman's Wharf brengt.

Wanneer we daar proberen in te checken worden we naar de ernaast gelegen Holiday Inn Express gebracht. De Holiday Inn is namelijk onder constructie. Heel vreemd dat ze Rick daar dan wel een kamer verhuurden. Maar goed, we krijgen een gerenoveerde kamer met uitzicht op een binnenplaatsje, dus heel rustig.

Rick gaat naar het Moscone Center om zich voor zijn conferentie te registreren. Ik pak mijn kussen uit mijn tas en dat is helemaal nat! Ook mijn kleren zijn nat en het blijkt dat ik nog een fles water in mijn tas had zitten, die helemaal leeg is gelekt. Gauw hang ik alles op, hopelijk is het kussen tegen de tijd dat we gaan slapen een stuk droger.

Terwijl Rick weg is rust ik op het bed. Ik doe wat ijs op mijn teen en leg hem op een kussen. Ik denk niet dat hij gebroken is dus hopelijk is het morgen al een stuk beter. Eigenlijk zou ik zo kunnen slapen want het is hier drie uur vroeger en het was een lange dag.

Als Rick terugkomt gaan we echter op zoek naar een leuk restaurant voor ons avondeten. Dat vinden we al gauw want Brick and Beam ligt aan de overkant. Perfect want dan hoeven we niet zo ver te lopen.

We delen om te beginnen een charcuterie plankje en dan bestel ik de "Louie" salade. Dat is een salade met krab en garnalen en iets wat erg op Nederlandse cocktailsaus lijkt. Het smaakt allemaal even goed.


Rick gaat nog even wat drinken en snacks halen bij de Safeway en ik maak me op de kamer klaar om naar bed te gaan. Gelukkig is mijn kussen wel wat opgedroogd en de kleding ook. Les geleerd, geen flessen water meer in de ruimbagage. Morgen heb ik een hele dag om te doen wat ik wil. Er zijn zoveel dingen, ik ben er nog niet uit.