Een semi-normale dag

Nog een keer werd ik wakker gepord door Katja vanochtend. Een beetje teleurgesteld deelde ze ons mede, dat de scholen twee uur later dan gewoonlijk zouden opengaan. Yahoo!! Ik vond die 6 dagen onverwachts vrij wel genoeg! De koekjes zijn op (letterlijk en figuurlijk!) en het was tijd weer aan het werk te gaan. Iedereen begon zich toch flink te vervelen, zo langzamerhand.

Een beetje verbaasd was ik wel, want er lag bij ons veel meer sneeuw vanochtend, dan op vrijdag, toen de scholen dicht gingen. Maar nu zijn alle "gratis" sneeuwdagen op, dus denken ze wel twee keer na voor ze de deuren sluiten. Er was vanochtend een groot artikel in de Washington Post over het dilemma van de scholen en de weersvoorspelling. Het blijft een niet-exacte wetenschap.

De wereld was prachtig vanochtend, de sneeuwval was van het plakkerige soort en alles was wit. Onze achtertuin was een sprookje. Natuurlijk was dat gauw weg, toen de wind alles eraf waaide (voor een groot gedeelte op ons hoofd).


Ons vijvertje


Een van de Dogwoods, die in mei weer prachtige witte bloesems zal hebben


Katja and Leah's sneeuwman en -vrouw

Nadat ik Saskia door de sneeuw (die door veel mensen niet van de stoep was geruimd) naar school had gebracht kwam Christine. Bij haar thuis wordt deze week nieuw parket gelegd, dus ze ontsnapt zo veel mogelijk.

We liepen naar Vienna om daar bij Noodles and Company samen te lunchen (met een twee uur vertraging hoeft Saskia pas om 10:35 op school te zijn en Christine's dochter pas om 11 uur). De wandeling daarheen, drie kilometer, nam door de sneeuw meer dan een half uur in beslag.

Met een gezonde honger liepen we het restaurant binnen (nieuw hier, dus de eerste keer). Het is een eenvoudig restaurant met houten tafeltjes en stoelen en foto's als decor. Je bestelt bij binnenkomst en krijgt je bestelling dan bezorgd. Ze hebben een overheerlijk menu! Ik ben niet zo'n pasta liefhebster, maar ik zou zo 5 van hun gerechten lekker vinden. Sommigen heel pittig, anderen meer Italiaans. Niet alleen is er een goede varieteit, maar de prijzen zijn ook meer dan redelijk! Van $3 tot $7 voor een gerecht! Aanrader dus (ze zijn ook in Californië te vinden).
Ik nam een Pad Thai en Christine een Indonesian Peanut Sauté en we hebben allebei gesmuld!

Na het eten heb ik bij EBGames de Sims University gekocht. Toen ik de verkoper vroeg of hij dat had, zei hij "I think I can help you with that" en op dat moment bemerkte ik de enorme stapel van het spelletje vlak voor zijn neus. Ha ha! Saskia was in ieder geval in de zevende hemel toen ze thuiskwam uit school en betaalde me zonder morren de $35 terug van haar spaargeld.

Het was inmiddels ijzig koud geworden buiten door de harde wind, dus we waren maar al te blij om Whole Foods in te duiken. Daar had ik nog een paar ingredienten voor de taco soep, die we vanavond aten, nodig en Christine een brood en een zak (broodnodige, ha ha) chips.

Bij thuiskomst kletsten we nog lekker een uurtje, terwijl ik de taco soep in de crockpot deed. Daarna moest Christine Mallory van school halen en ik nam Brynna mee om Saskia op te halen. Kai was intussen thuis met twee vrienden en Katja ook met een vriendin.

Eenmaal weer thuis had ik een korte MSN conversatie met een Nederlandse internet vriendin, die nu in Finland woont. Het blijft me verbazen, het Internet, hoe je zo een, twee, drie, met iemand helemaal aan de andere kant van de wereld kletst!

Vanavond belden twee buren op, omdat Rick's lichten van de auto nog aan waren. Gelukkig, want anders was zijn accu absoluut leeg geweest morgenochtend. Dit is wat zo fijn is in deze buurt: live and let live, maar als het belangrijk is, hoor je er wel van!

We kijken nu, na weer een aflevering van American Idol, naar "House". Dit is de derde aflevering, die ik zie en ik vind het een top show. Hoop, dat het naar Nederland komt!