De Iden van maart

Na al het verjaardag vieren vandaag weer eens een gewoon dagje. Ik heb van alles voorbereid voor de reis. Eerst de Washington Post opgebeld, zodat die niet bezorgd wordt als we weg zijn. Er is geen betere indicatie, dat er niemand thuis is, dan een verzameling kranten op je oprit.

Daarna heb ik een van de gele formulieren voor het postkantoor ingevuld, dat we willen, dat ze onze post zo lang vasthouden en dan als we weer thuis zijn allemaal tegelijk bezorgen (meestal krijgen we dan een enorm krat met papier, waarvan de helft rotzooi is!). Dat in onze brievenbus gelegd, vlaggetje omhoog zodat de postbode weet, dat er iets inligt om mee te nemen en voila. Je hoeft hier eigenlijk nooit naar het postkantoor, want postzegels kun je bij de supermarkt kopen en verder kun je alles wat je wilt verzenden in je brievenbus stoppen en het wordt meegenomen.

Om dat gele formulier gezelschap te houden besloot ik ook maar een kaart te schrijven voor de verjaardag van mijn enige tante, die nog geen email heeft! Jeetje, zeg, daar ben ik niet meer aan gewend! Het is ook jammer, dat ze zich niet op het internet begeeft, want, hoewel ze een van mijn lievelingstantes is, weet zij het minst van ons. Met de anderen kan ik tenslotte foto's en dit dagboek delen. Maar ja, ze is al ouder en dan is voor sommige mensen de computer een eng iets.

Al een paar weken maakt onze minivan een vreemd geluid, een soort luid gezoem. Omdat er toch een olieverversing nodig was en ik wel zeker wil zijn, dat we op weg naar het vliegveld niet stil komen te staan, bracht ik hem gisteren maar naar de dealer.

Om zolang toch niet zonder auto te zitten, kreeg ik van hen een "loaner" mee, een splinternieuwe Ford Focus, dit keer. Maar dat voelt even anders, als je een minivan gewend bent! En plotseling voelde ik me een klein vliegje op de snelweg. En dat terwijl de Focus in Nederland best een flinke auto is.

Aan het begin van de middag kreeg ik een telefoontje, dat de auto klaar was. Op mijn vraag of ze hadden kunnen vinden waar dat geluid dan vandaan kwam (ik vond het nogal snel klaar) kreeg ik te horen, dat dat gewoon was en erbij hoorde. Argh!! Rick en ik hebben beiden dat geluid gehoord en we zijn het erover eens, dat het er geenszins "bij hoort". Maar ja, het is er niet constant, dus we zullen moeten wachten tot het erger wordt, vrees ik. In ieder geval hoefde ik niets te betalen, want bij de aankoop van de auto hebben we de olieverversingen en beurten ook betaald tegen flinke korting.

Op de terugweg tankte ik benzine bij de Exxon met mijn Speedpass. Zo makkelijk, zo'n sleutelhanger, die je even zwaait en dan kun je tanken! De benzine kostte me vandaag $2,06 per gallon, nadat ik weg was gereden van een benzine station, dat $2,19 vroeg. Wat een verschil, zeker als je voor een minivan tankt, die met gemak 20 gallons inneemt.

Tenminste een van mijn lezeressen zal het volgende onderwerp niet leuk vinden. Vandaag was "Tornado Preparedness Day" hier in Virginia. Dat betekende, dat alle schoolkinderen de procedures in geval van een tornado moesten oefenen. Het klinkt allemaal ernstig, maar echt sterke tornado's zijn hier (gelukkig!) zeldzaam.

Omdat ik meerdere Powerpoint presentaties wil maken, o.a. over Washington DC en die dan in een website wil omtoveren, zocht ik naar software, dat dat doet. En ik heb het gevonden! De Nederlandse presentatie van vorige week staat hier. Het zijn de kleine dingen in het leven, die het hem doen, ik ben hier helemaal opgewonden over! Er gaan nu weer allerlei creatieve gedachten door mijn hoofd over hoe ik dit allemaal optimaal kan gebruiken.