Back to nature!

Bij het opstaan heb ik gewoon zo'n gevoel, het valt niet te beschrijven, maar ik wil gewoon naar buiten. Weg uit de voorsteden, echt de natuur in! Ik heb geen zin om weer door de buurt te moeten lopen, die heb ik nu wel gezien, ik wil anders!

Rick is er ook wel voor te vinden, we hebben alleen Madison te logeren en om kwart voor tien zijn de meisjes nog niet wakker! Rick zorgt, dat ze dat wel zijn, door per ongeluk (althans, dat zegt hij!) het alarm af te laten gaan. Horen en zien vergaat als dat gebeurt! Ik hoop altijd maar, dat dat 's nachts niet zal gebeuren!

Om half elf komt Kirsten haar dochter ophalen en dan maken we ons klaar om naar de Shenandoah te gaan. Katja, Leah en Diana worden eerst bij Tysons Corner afgezet, want de natuur is niets voor de tieners!

Het neemt ook wel even voor ik Saskia heb overgehaald (die vervolgens in het bos compleet geniet, natuurlijk), maar Kai is meteen klaar om te gaan!

Zonder enig verkeersprobleem komen we drie kwartier later in Front Royal aan. Dit is een leuk frontierstadje aan de voet van de Blue Ridge Mountains. De weg erheen is ook altijd erg mooi, zelfs in de kale winter. Glooiende heuvels met rode schuren, donkerbruine stieren en overal rondcirkelende roofvogels.

Als we bij de ingang van het Shenandoah National Park aankomen, blijkt dit gedeelte gesloten te zijn! Er ligt nog steeds sneeuw en ijs op de hogere gedeeltes van de weg en de National Park Service maakt de weg niet schoon. We maken dus rechtsomkeerts, maar parkeren een paar honderd meter verderop. Hier weten we van afgelopen jaren, dat er een mooi pad loopt langs een beekje met watervalletjes.

Het wordt een echte hike, in het begin klaagt Saskia steen en been. Maar als ze met Kai en Rick een nieuwe waterval gaat maken in de beek en er daarna als enige, omdat zij laarzen aanheeft, doorheen mag lopen, wordt het opeens interessant voor haar.






Het fijne van hier in de bossen lopen vind ik, dat je nooit iemand tegen komt! We lopen meer dan een uur zonder een ziel te ontmoeten. Dan zien we, dat de afgesloten weg een stuk boven ons loopt en Rick krijgt het onzalige idee om de beek over te steken en de super steile heuvel op te klimmen, zodat we gemakkelijk via de weg terug zouden kunnen lopen (dit alles met Saskia in gedachten).

Dus we klimmen over gladde rotsen om de beek over te steken, want natuurlijk is hij hier extra breed. Gelukkig halen we het allemaal, want het water lijkt me ijzig koud en ik kan me goed voorstellen hoe Saskia had geklonken als ze erin was gevallen!

Vervolgens lopen we door de wildernis naar de voet van de heuvel. In de zomer zou dit onmogelijk zijn! Dan zouden we ons zorgen moeten maken over teken en poison ivy met de dichte begroeiing hier.

Aan de voet van de heuvel vraag ik me af, wat Rick dacht??? Het ding is zo ontzettend steil en er zijn bijna geen houvast punten! Kai en ik gaan samen naar boven en ik ben de hele tijd bang een slang uit zijn winterslaap te wekken! Nu weet ik weer, waarom rots beklimmen mij niet aantrekt als sport! Jeetje, dit vergt echt concentratie en kracht!

Maar ja, ik wilde vandaag sporten en hier is het dan! Mijn hartslag (gemeten door de GPS, die alles bij houdt, terwijl ik bezig ben) gaat flink omhoog! Zonder slangen en zonder vallen (pff!) halen we het. Rick en Saskia doen wat voorzichtiger (Rick heeft ook niet de goede schoenen aan) en doen er langer over, maar uiteindelijk staan we allemaal op de weg.

Nu is Saskia helemaal in haar element en ze rent de hele weg naar beneden naar de auto. We zien onderweg wel wat sneeuw, maar waarom de hele weg daarom moet zijn afgesloten ontgaat ons. Al met al hebben we toch een heel leuke hike, dus we klagen niet.

Op de terugweg is er bij Gainesville een naar ongeluk gebeurt. We zien ambulances af en aan rijden en wij staan stil! Als de file uiteindelijk oplost zien we niets meer van het ongeluk, het is heel efficient opgeruimd!

Al gauw zijn we weer thuis en springen allemaal onder de douche! Die klimtocht op de heuvel was vies!

Als afsluiting van een leuke dag besluiten we bij Artie's hier vlakbij te gaan eten. Gelukkig bellen we om onze naam op de lijst te laten zetten, want er blijkt al een uur wachttijd te zijn!

Dit is een super populair restaurant en het is duidelijk waarom: de service is fantastisch (en het is er heel wat minder duur dan bij de Serbian Crown!) en het eten is uitzonderlijk lekker.

We genieten van onze maaltijd en gaan dan thuis de "40 Year Old Virgin" kijken. Ik weet niets van die film, maar halverwege ben ik toch preuts genoeg, dat ik Rick zeg hem af te zetten. Dit is geen film, die voor 10 en 13-jarigen geschikt is. De taal alleen al! Misschien ben ik toch al erg Amerikaans, maar ik vind het niet kunnen!

Ik ga vanavond vroeg naar bed, zodat ik morgen op tijd op kan, want er is heel wat voor te bereiden voor het buffet en de oliebollen! Iedereen een heel prettige jaarwisseling toegewenst en al het beste voor 2006!

Natuurlijk heb ik een aantal filmpjes gemaakt van het uitstapje van vandaag. Hier rijden we door Front Royal. We zien een aantal heel mooie watervalletjes, hier is er een van. Kai, Rick en Saskia proberen de stroom te verleggen en nieuwe watervallen te creeren. En Saskia heeft er soms niet zo'n zin in, maar vindt dan wel een stok om mee te bonken.