Mysterieuze uitslag

"Mammie, ik heb vreemde bultjes op mijn rug en armen!", zei Kai gisteravond. Hij heeft nog steeds flinke koorts, hoest en keelpijn en nu een gemeen uitziende uitslag. Ik besluit meteen vandaag naar de dokter te gaan, want soms is zo'n uitslag bacterieel.

Vanochtend verkondigt Rick om half zeven, dat de scholen twee uur later zullen openen. Heerlijk! Ik keer me nog eens (meerdere malen) om! Het is zoveel civieler op deze manier: Katja hoeft pas om tien over half negen naar de bus!

Als Saskia opstaat hoor ik "Mammie, ik heb vreemde pukkeltjes!". Oh jee! Haar uitslag ziet er net zo uit als die van Kai.

Om tien over negen kan ik een afspraak bij de kinderarts krijgen. Er zijn hier wel familie dokters, maar de kinderarts functioneert min of meer als huisarts voor kinderen.

Door sneeuwerig Vienna race ik naar de praktijk, we zijn natuurlijk veel te laat, want om iedereen aangekleed te krijgen is een hele uitdaging. Gelukkig kan ik een parkeerplaats vooraan vinden, gewoonlijk is dat onmogelijk! We zien een heel jonge en vriendelijke Physician's Assistant (geen arts, maar bevoegd tot het uitschrijven van recepten). Ze herkent de uitslag niet, maar een strep bacterie test is bij beide kinderen negatief, dus bepalen we, dat het een virus is.

Thuis lever ik de kinderen af en loop een half uur met gewichten door een prachtig besneeuwd Vienna. Deze acht centimeter sneeuwval is precies goed: mooi om te zien en niet genoeg om alles vast te doen lopen!




Mijn arme sickies hebben zin in kippensoep met sliertjes en laten we dat nu net niet meer hebben. Ik heb ook van de dokter twee recepten gekregen voor Kai. Dus laat ik ze weer alleen om naar Safeway te gaan. Daar koop ik ook gelijk Gatorade, het drankje, dat altijd meteen als ze ziek zijn wordt "besteld".

Na de lunch ga ik naar het postkantoor om postzegels voor de Kerstkaarten te kopen, de speciale Kerstzegels zijn heel leuk (sorry, alleen voor kaarten binnen de VS!). Bijna 100 kaarten liggen nu in onze postbus om opgehaald te worden morgen, rood vlaggetje omhoog en de postmevrouw weet, dat er iets mee te nemen valt.

Op de terugweg tank ik benzine. Wat een verandering in prijs! Het kost nu maar $2,13 voor een gallon, een paar maanden geleden was dat meer dan $3! De van drinkt zomaar 23 gallon! Maar daar rijd ik dan ook meestal bijna een maand van.

Twee van de strengen gekleurde lichtjes buiten begaven het gisteren weer, dus ik duik nog even Michael's in. De kinderen maken het goed, ik heb net gebeld, dus ik geef mezelf nog even tijd om te snuffelen in die winkel, die ik zo leeg zou kunnen kopen!

Karin en Christine bewonderden zaterdag mijn Kerst "wine charms". Dit zijn ringetjes met een bedeltje eraan, die je om de steel van een wijnglas doet, zodat je je herinnert, welke van jou was. Bij Michael's vind ik knutseltjes, waarmee je zelf Kerst wijnbedeltjes kunt maken. Met Saskia maak ik die vanmiddag, heel makkelijk en ontzettend leuk!

Thuisgekomen zie ik tot mijn ergernis, dat mijn lichtjes witte snoeren hebben, in plaats van groene! Nou ja, het staat niet bijzonder mooi, maar in het donker maakt het toch niet uit.

Liggend kijken we allerlei Kerstshows op tv, vanavond. Charlie Brown is de eerste.