Een grijze donderdag

Bij het opstaan wist ik het al: ik had gewoon in bed moeten blijven! Het regent en is mistig en ik weet, dat ik niet mag klagen, want de zon schijnt hier toch wel 90% van de tijd, maar: Jakkes!!!

Gelukkig maakt Rick lekker koffie en ontbijt en zitten we gezellig te eten. Als hij vervolgens zijn email checkt komen er niet te herhalen termen uit zijn mond. Eindelijk is er een "update" van FedEx over Kai's step en die is, dat het pakket teruggezonden wordt naar de verscheper. Wat???

Na allerlei omwegen krijgen we eindelijk een lokaal FedEx persoon aan de lijn, die doodleuk vertelt, dat het pakket zodanig beschadigd is, dat het terug moet naar de zender.

Dit betekent, dat Kai dus deze hele Kerstvakantie niet van zijn cadeau kan genieten, tenzij wij heel wat extra geld besteden om het morgen of overmorgen bezorgd te laten worden. Ik probeer een supervisor bij FedEx zover te krijgen de overnacht verschepingskosten kwijt te schelden, maar krijg te horen, dat er eerst bewezen moet worden, dat FedEx de reden van de beschadiging is. Aangezien niemand anders dan FedEx het pakket in behandeling heeft gehad, lijkt me dat wel heel duidelijk! Ze antwoordt, dat als iedereen, die een beschadigd pakket had, hun verschepingskosten vergoed zou krijgen, FedEx wel op zou kunnen doeken. Ik ben inmiddels zo pissig, dat ik terugbijt, dat, als FedEx zoveel goederen beschadigt, ze inderdaad geen recht van bestaan hebben!

Wat een on-Amerikaans slechte service geeft dit bedrijf!! Ze zijn te groot geworden, kennelijk, maar van verschillende kanten heb ik al gehoord, dat wij bepaald niet de enige zijn met klachten over dit bedrijf! Op een gegeven moment gaat ze dat opbreken (hoop ik, sadistisch!).

Rick en ik beraden ons en besluiten toch de step te bestellen, zodat hij zaterdag bezorgd wordt. Het is flink duur, maar hopelijk kunnen we uiteindelijk die kosten toch op FedEx verhalen en zo heeft Kai tenminste nog twee vakantiedagen om hem uit te proberen. Wat een gedoe! Nu maar hopen, dat FedEx het dit keer wel voor elkaar krijgt!

Al met al zit ik de hele ochtend aan de telefoon hierdoor, want Rick laat mij zulk soort akkefietjes waarnemen. Hij weet, dat ik in de service industrie heb gewerkt en in mijn baan heel wat gunsten voor elkaar heb moeten krijgen. Dit keer stuit ik echter op complete onwil!

Later dan we wilden gaan we op weg naar Wegmans. Ik ben dit jaar heel georganiseerd en heb de boodschappenlijst voor ons Nieuwjaarsbuffet op categorie gerangschikt. Nog doen we er in deze gigantische supermarkt bijna drie uur over om alles te vinden!

Nadat we al het lekkers (en het is veel, maar ja, we krijgen dan ook bijna 40 mensen!) naar de auto hebben gesleept, rammelen we van de honger. Het is ook al na tweeen! Binnen bestellen we een lekkere sandwich (ik een zalm BLT (bacon, lettuce and tomato) die heerlijk smaakt) en hebben even een rustige lunch samen (nou ja, rustig, Saskia belt er drie keer doorheen, waar we nou blijven?).

Thuis helpen de kinderen mee met wegzetten en dan komt Laura om mij een massage te geven. Au! Het zit allemaal goed vast! Ik weet, dat ik me er beter door zal voelen, maar ik ben blij, dat Laura zo aardig is, anders weet ik niet of ik die pijnigingen vol zou kunnen houden. Ik snap mensen, die massages lekker vinden, dan ook absoluut niet!

Saskia speelt de hele middag met Madison en natuurlijk komt de vraag voor een "sleepover". Aangezien we morgen niets bijzonders gaande hebben, stemmen we toe.

Katja gaat met een groep vrienden bowlen en Rick, Kai en ik gaan waarschijnlijk "March of the Penguins" kijken, dat lijkt me een fantastische film!