Slip sliding away...

"Is de school dicht vandaag?", vraagt Saskia bij het wakker worden, ze raakt al gewend aan de gedachte, dat dat mogelijk is. Maar ik moet haar teleurstellen en er is ook geen vertraging, want het "doet" nog niets buiten.

Het is wel waterkoud en bewolkt, dus het gaat zeker wat doen! Ik bel gauw Kirsten om te zeggen, dat we maar beter vroeg kunnen gaan lopen, want op ijzel rennen lijkt me niets. Ze belooft om klokslag tien uur te komen.

Intussen rijd ik naar Safeway door de sneeuw, die inmiddels is begonnen. Ik wil vanavond Italian chicken (kippenborst met Italian dressing, gemengde groenten en Ierse aardappeltjes) maken in de crockpot en koop daar de ingredienten voor. Het is een heel goed koud weer maal, dat de hele familie lekker vindt (altijd fijn!).

Voor mijn jaarlijkse peppermint bark zoek ik candy canes, maar de heel vriendelijke winkelmanager legt me uitgebreid uit, dat ze door het verbouwen van de zaak hun Kerst snoepjes bestelling niet hebben gekregen. Hij raadt me aan naar CVS te gaan, waar ik ze inderdaad vind.

Kirsten en ik lopen bijna een uur door de dichte sneeuw. Als we thuiskomen zijn mijn wangen bevroren en hangen er ijspegels aan ons haar! Maar het was zo mooi! Er is iets met vallende sneeuw, het is vredig, mooi, rustgevend. Ik heb genoten van het buiten zijn, vooral in het bos, met de hoge, kale bomen en de stil vallende sneeuwvlokken.

Na een lekkere douche trek ik mijn fleece Kerstpinguins broek aan, ik ben niet van plan nog naar buiten te gaan in dit weer! Om half elf besloten Fairfax County Public Schools om twee uur eerder dicht te gaan. Dit is altijd een moeilijke beslissing, want hij moet op tijd gemaakt worden, zodat de schoolbussen op weg kunnen en hij wordt niet licht gemaakt, want veel werkende ouders worden erdoor in de problemen gebracht.


IJzige Kerstlichtjes

Katja komt dus om half een al thuis en Saskia als laatste om half twee. Heerlijk vinden ze het, zo'n onverwachte twee uur vrij!

Om twee uur komt Laura voor mijn massage, die vandaag broodnodig is en die me vreselijk moe maakt. Ik besluit Saskia's piano leraar op te bellen en te vragen haar les uit te stellen tot morgen. Dan hoef ik er echt niet meer uit vandaag, heerlijk!

Inmiddels heeft Saskia Aoife te spelen en Kai Michael. Dat wordt altijd in elkaars vaarwater zitten, dus ik geef Saskia en Aoife een project: de gingerbread boom in elkaar zetten, die Saskia voor haar verjaardag heeft gekregen. De meisjes zijn een paar uur geconcentreerd bezig en het resultaat is indrukwekkend. De kinderen worden echt groot, want ze ruimen het grootste deel van de keuken zelf weer op.


Geconcentreerd bezig met decoreren



Het eindresultaat

Terwijl zij bezig zijn, kijk ik naar het plaatselijke nieuws. Daarin komt een verhaal naar voren, dat mij meteen aan de uitdrukking "De een zijn dood, de ander zijn brood" doet denken! De Maryland crab industrie heeft een gouden seizoen achter de rug. Waarom? Omdat er veel minder crabben uit het Golf van Mexico gebied kwamen door de orkaan Katrina. Tja.

Maryland staat bekend om zijn crabben en de competitie met de zuidelijke staten bedreigde de lokale crabvissers. Die competitie is nu tijdelijk gestaakt. Het zet me wel aan het denken, want ik weet, dat het de afgelopen jaren steeds slechter ging met de Maryland vissers. Ik gun ze dus zeker een prima jaar. Aan de andere kant heeft die orkaan ook zo ontzettend veel leed veroorzaakt. Ik ben dol op crab, die je in Maryland in een echt crabrestaurant met handenvol op je tafel krijgt gegooid. Tot voor kort ging Rick een mand crabben halen bij de haven voor mijn verjaardag. Heerlijk! Maar omdat mijn vader cholesterol problemen heeft doen we dat niet meer. Helaas.

Intussen wordt er aangebeld en geklopt door onze UPS en FedEx vrienden, want vriendelijk zijn ze echt! De cadeautjes stromen binnen, Grandpa en tantes en ooms zijn druk bezig geweest.

Verder heb ik vanmiddag eindelijk mijn online Kerstkaart gemaakt:


Allemaal heel prettige feestdagen en een gelukkig en vrolijk 2006 toegewenst!