Tien jaar geleden...

11 december 1995: Om zes uur staan we op voor de grote dag! De geboorte van ons derde kind zal vandaag plaatsvinden! We weten niet wat de sekse zou zijn en ik voel me opgewonden, maar ook heel rustig.

Nadat Kai met een nood-keizersnede ter wereld kwam hebben we met de gynecoloog besloten ons volgende kind met een geplande keizersnede geboren te laten worden.

In het moderne Vrouwen en Kinderen gedeelte van Fairfax Hospital, dat al gezellig voor de Kerst versierd is, checken we een uur later in. Er moet nog allerlei bloedwerk gedaan worden en dan krijg ik mijn ruggeprik. Vreselijk vind ik het, met zo'n dikke buik proberen je rug bol te maken en dan zo'n naald in je rug!

Al gauw werkt de verdoving en word ik de operatiekamer binnen gereden. Het gaat allemaal zoveel gemoedelijker en blijer toe, dan met Kai, dat ik me helemaal ontspan. Deze dokter is zoveel beter, dan degene, die de andere twee kinderen op de wereld heeft gezet, ik vertrouw hem helemaal.

Rick mag er ook bij zijn, maar vanwege nieuwe regels van het ziekenhuis mag hij dit keer de geboorte niet filmen. Hij laat echter wel het geluid aanstaan, zodat we later wel de gesprekken en het eerste huiltje kunnen horen.

Binnen de kortste keren begint dr. May met de operatie en een paar minuten later houdt hij een prachtig meisje omhoog: Saskia Marjolein! Ik ben buiten mezelf van blijdschap, want heel stiekem had ik op nog een meisje gehoopt en daar was ze!

Dat ze een flink temperament heeft merkten we meteen, want in plaats van moe zijn en slapen na de geboorte, zette ze een flinke keel op en bleef een paar uur heel boos, dat ze in deze koude wereld verder zou moeten!

Alles met deze geboorte liep zoveel fijner, dan met die van Kai. We kregen al heel gauw een kamer toegewezen, een prive kamer, zoals we gevraagd hadden. Omdat de twee oudsten bij mijn ouders logeerden kon Rick blijven slapen en de sfeer op de afdeling was zo vrolijk en Kerst-achtig! Twee dagen mochten we blijven en daarna ging ons pukkie mee naar huis.

En nu zijn we opeens tien jaar later! En Saskia is een vrolijke, sociale pre-tiener. Onvoorstelbaar, het lijkt zo te zijn omgevlogen, maar aan de andere kant is er natuurlijk ook ontzettend veel gebeurd in die tijd. Denk alleen aan alle vooruitgang in technologie! Toen ik zwanger was van Saskia begon het internet pas! Mobiele telefoons waren er nog nauwelijks.

En onze tienjarige is absoluut een kind van haar tijd, ze MSN-t en Yahoo-t er lustig op los, met vriendjes en vriendinnetjes vlakbij en ver weg. Ze vroeg voor haar verjaardag een MP3 speler en kreeg de Zen Neeon.

Met haar vriendinnetje Laura is ze vandaag de hele middag bezig geweest muziek van het Internet daar op te laden. Ze is al echt een tiener in spe!

Met Laura blazen we ook de tien kaarsjes op haar ijstaart uit en zingen luidkeels "Happy Birthday". Het ijs is erg lekker en de meisjes eten een enorm stuk!

Opa komt om vier uur ook feliciteren en gaat daarna mee om het verjaarsmaal te verorberen. De jarige heeft hiervoor het fondue restaurant "The Melting Pot" gekozen, een grote favoriet van alle kinderen. Daar wacht haar een boeket ballonnen en een plak chocola om fondue van te maken.

Het eten smaakt zoals altijd voortreffelijk en het is zo gezellig zo rond de fondue pannen. Het is een heel goede afsluiting van een groots verjaarsweekend!