Nog even herfstachtig Burke Lake

Allereerst heel hartelijk dank voor de lieve reacties op mijn blog van gisteren. Ik had er gisteravond erge moeite mee, dat Pat al zo snel terug gaat verhuizen. Natuurlijk wist ik altijd al, dat ze hier tijdelijk woonde, maar het oorspronkelijke plan was, dat ze na de graduation van hun jongste over tweeeneenhalf jaar zouden gaan. Na Thanksgiving dit jaar is dan opeens heel snel!

Monique schreef het al in haar reactie, Amerikanen verhuizen veel en ver weg. Ik meen ergens gelezen te hebben, dat de gemiddelde Amerikanen iedere drie jaar verhuist. In dit gebied is dat zeker het geval met alle militairen en State Department medewerkers. Wij hebben geluk, dat onze buurt vrij stabiel is. Zo wonen in onze cul de sac negen van de tien originele bewoners er nog.

Vanochtend word ik vastbesloten wakker. Vorig jaar ben ik, toen ik de sociale interacties met Christine miste, lid geworden van de sportschool. Daar heb ik Pat dus ontmoet en de leuke groep vrouwen in Sharon's klassen. Ik besluit eens online te gaan neuzen, wat voor groepen er verder in dit gebied te vinden zijn.

Het lijkt me toch, dat Pat en ik niet de enigen zijn, die het leuk vinden om doordeweeks dingen samen te ondernemen. Op de site Meetup.com vind ik twee groepen, die me erg leuk lijken, dus ik word er lid van.

Een ervan, Fairfax Ladies Travel Club, heeft iedere maand een uitje in de omgeving. Deze maand is het Middleburg, volgende maand naar Oatlands, waar ik nog nooit ben geweest. Middleburg gaat niet lukken, want dat is volgende woensdag al, maar december wellicht wel.

Van de andere vind ik de naam erg leuk: Real Housewives of NoVA, naar de "Real Housewives" serie op tv. Deze groep onderneemt ook dingen overdag, maar meer in de buurt. Zo gingen ze gisteren naar de bioscoop en volgende week shoppen bij het Outlet centrum in Leesburg. Ik ga het gewoon proberen, de uitjes zelf zullen leuk zijn en wie weet zit er nog een "Christine" of "Pat" tussen.

Nu ik wat gewerkt heb aan mijn sociale leven, heb ik zin er op uit te gaan met Cosmo. Het is een mooie, zonnige herfstdag en ik moet gewoon de natuur in. Hopend, dat er nog wat herfstkleur te zien is, kies ik Burke Lake. Daarvan weet ik, dat het pad 4,5 mijl rond het meer loopt. Een goede afstand voor vandaag.

Cosmo gaat natuurlijk maar al te graag mee. Er staat weinig wind, dus de weerspiegelingen in het meer zijn weer erg mooi. De felle kleuren zijn wel voorbij, nu zijn het de eiken en andere latere bomen, die kleuren, dus meer bruin en geel. Met de zon, die door de bladeren schijnt, is het een genot om door het bos te lopen.

We stappen flink door, zo af en toe stoppend voor foto's. Het is rustig op het pad en we komen dit keer maar een paar andere honden tegen. Cosmo gedraagt zich voorbeeldig. Ik geniet enorm van het in de stille natuur zijn en ben voor de zoveelste maal dankbaar voor mijn compagnon. Mensen komen en gaan, maar Cosmo is er gewoon en blij mij gezelschap te houden. Ik denk niet, dat ik lang zonder hond zou kunnen.


Christine emailde, of ik vier flessen knoflook olie van Wegmans mee kan nemen voor haar volgende week (we gaan elkaar in Asheville, NC, treffen). Wegmans ligt ongeveer op de terugweg van Burke Lake, dus ik besluit die meteen even te gaan halen.

Als ik er dan toch ben, neem ik ook gelijk een lekkere lunch mee terug naar huis. De halve tonijnsalade sandwich en kop met rode linzen chili gaan er thuis heel goed in! Ik neem me meteen voor weer vaker naar Wegmans te gaan. Hun sandwiches en soep zijn heerlijk (en de prijzen in de supermarkt zeer redelijk)!

Een internetkennis heeft mij gevraagd eens te kijken naar patriotische feestartikelen. Zij wil een feest met Amerikaanse tint houden. Bij Party City vind ik een schap met van alles met de Amerikaanse vlag. Ik neem foto's, zodat ze kan kiezen, wat ze leuk vindt.


Saskia heeft in haar kamer een stapeltje Nederlandse kindercd's gevonden. Het schaamrood staat op mijn kaken, want die zijn voor kleuters, laat wel zien, hoe vaak we haar kamer opruimen! Mijn zus heeft nog lieve kleintjes, dus ik stop bij het Oakton postkantoor om ze naar haar op te sturen. Gelukkig kun je nu alles automatisch doen bij een machine, want er staat een flinke rij.

Als ik dan toch op de hoofdweg van Vienna ben, kan ik ook wel even bij Party Mania kijken voor patriotische spulletjes. Zij zijn maar een klein bedrijf en dus ook een stuk duurder. Maar ze hebben wat originele dingen, dus ook daar neem ik foto's van. Het verbaast me wel een beetje, dat niemand met tegenhoudt, trouwens.

Saskia is inmiddels thuis uit school en heeft een chiropractor afspraak. Ik vraag me echt af, wanneer we eens niet meer wekelijks hoeven te komen. Ik kan het niet helpen, ik blijf het dubieus vinden. Vooral als ik de verhalen van mijn massage therapiste Laura hoor, die jarenlang voor chiropractors heeft gewerkt. Maar Saskia wil graag blijven gaan en daar ga ik maar op af.

Laura komt om mij een heel nodige massage te geven. Ik werd vanochtend wakker met alle spieren in een knoop. Waarschijnlijk een reactie op de lange autoritten de afgelopen paar dagen. Laura zegt, dat mijn rugspieren aanvoelen, als verkeersdrempels, ze schieten onder haar handen weg. Ik lig intussen echt te creperen op de tafel, maar weet ook, dat het gaat helpen.

Totaal uitgeteld ga ik naar beneden. Rick is inmiddels thuisgekomen. Hij en ik eten gegrilde zalmspiesjes en de kinderen kipspiesjes met spinazie en rijst. Het smaakt prima! De rest van de avond hangen we voor de tv, zo'n massage neemt al mijn energie weg!