Kerstverlichting op muziek

Met al het lekkere eten deze dagen is het zaak vooral flink te blijven sporten. Met die gedachte leidt Sharon ons door een uur met moeilijke gewichtenoefeningen. Ik was laat en had daardoor weinig keuze aan gewichten. De vijftienponders zijn zwaar!

Het gesprek gaat natuurlijk over Kerst. Een van de deelneemsters krijgt maar liefst 28 familieleden voor haar Kerstmaaltijd! Zij zijn een Mormoons gezin en alle kinderen en kleinkinderen zullen er zijn. Wauw!

Na nog een half uur op de crosstrainer haast ik me naar huis. Rick heeft nu ook Kerstvakantie en wacht me al op. We brengen Saskia met een paar vriendinnen naar de mall, waar ze o.a. mijn cadeautje gaat uitzoeken. Dan rijden wij door naar Wegmans om in te slaan voor het feestweekend.

Althans "doorrijden" is teveel gezegd. Het is beredruk overal en we komen regelmatig in langzaam rijdend verkeer terecht. Ik vrees dan ook een lange wachttijd voor een parkeerplaats bij de supermarkt, want daar staan ook files, maar we hebben weer eens geluk. Vlak voor ons gaat er net iemand weg, dus binnen tien minuten staan we geparkeerd.

Rick en ik beginnen met lunch. Beiden kiezen we een halve sandwich met een kop soep. Ik vind hun stokbroodje met tonijnsalade heerlijk en natuurlijk de linzensoep, want ik ben de enige thuis die daarvan houdt.

Gesterkt beginnen we aan onze boodschappenlijst. Rick gaat helemaal naar het verste gedeelte en ik begin halverwege met de groentes, want die zijn heel erg uitverkocht. Het idee is dat we zo af en toe lijsten vergelijken om zeker te zijn dat we niet dubbel kopen. Dat is makkelijker gedacht, dan gedaan, want onze telefoons hebben geen bereik in de winkel. Die is zo gigantisch dat het een heel gezoek is om elkaar te vinden!

Toch gaat het allemaal goed en blijken we uiteindelijk maar een paar dingen dubbel in ons karretje te hebben. De winkel is drukker, dan ik hem ooit heb gezien. Het is een slakkengang om met je wagen (de -tje laat ik weg, want het zijn me een karren!) vooruit te komen. Die van mij parkeer ik dus ergens, waar ik hem makkelijk weer vind en breng de boodschappen erheen. Zo krijg ik ook mijn stappen voor vandaag wel binnen.

Wegmans heeft ontzettend veel, allerlei internationale soorten kazen, vis, vlees, noem maar op. Het duurt bijna twee uur voor we alles bij elkaar hebben geraapt. Voornamelijk omdat deze enorme supermarkt toch vrij onlogisch is gerangschikt. Je zoekt je een ongeluk naar de simpelste dingen. Maar het is best gezellig, die drukte, want iedereen is in een goed humeur. Ik kom zelfs nog een buurvrouw tegen, "crazy" roepen we tegen elkaar en lopen dan verder.

Ook de caissiere is in een prima humeur. Ik heb een van mijn Kersttruien aan en zij ook. We grappen over hoe fout die zijn, maar toch ook zo leuk en ach, we lopen er maar een paar dagen per jaar zo bij. Nu alleen nog wat wijn aanschaffen beneden. Daar helpt de Franse manager me aan een paar lekkere Franse en Italiaanse rose's. Hij merkt op dat een paar jaar geleden niemand om rose vroeg en het nu steeds populairder wordt. Gelukkig, want het is mijn favoriete wijn.


Dit Shell station onderweg heeft tientallen opblaasbare figuren staan!



Rick en ik leggen thuis de boodschappen weg, want de kinderen zijn er niet. Kai is naar Richmond vertrokken. Daar heeft hij vanavond een Kerstshow met zijn band. Hij zal vannacht (hopelijk) bij een van zijn medebandleden blijven logeren. Saskia is nog aan het winkelen en Katja vertrekt net voor haar laatste minuut inkopen.

Terwijl we uitpakken gaat de deurbel constant. De buren brengen hun lekkernijen langs. Er zijn doosjes met koekjes, bordjes met fudge, cupcakes en meer. De "Merry Christmas" wensen zijn niet van de lucht. Onze keuken lijkt wel op een bakkerij! Nu proberen er zoveel mogelijk vanaf te blijven!


Saskia vraagt of Susan en Alexandra mee mogen helpen met het maken van Cornflakes en marshmallow kransjes. Dat mag natuurlijk. Het wordt een kleine ramp. De andere meisjes helpen Sas helemaal niet, waardoor zij gefrustreerd raakt, en de keuken is een rotzooi naderhand. Bovendien lukken de kransjes niet, dus krijgt iedere buur er eentje. Volgend jaar ben ik strenger en houd het bij peppermint bark, zoals ik nu al wilde.

Intussen ben ik bezig aan mijn cadeautje voor Sharon. Ik heb voor haar een mooie sjaal gekocht, maar wil daar ook een persoonlijk tintje aan geven. Voor het eerst in lange tijd maak ik dus weer eens een setje Kerst wijnbedels. Ze zien er leuk uit, al zeg ik het zelf, en het is ook leuk zo even creatief bezig te zijn.


Katja komt terug van haar gevecht met de Kerstdrukte. Hoe ze het voor elkaar krijgt, weten we niet, maar er waren weer allerlei onbekende mannen die haar vroegen of ze haar nog eens mochten zien. Gelukkig is ze inmiddels "street smart" genoeg om haar telefoonnummer niet te geven. Twee van de "geinteresseerden" waren zwart. Katja sms-te dat aan haar bijna vriend in Blacksburg, die het volgende terugzond: "Maybe they're wishing for a white Christmas". Ha ha, heel adrem!


De jongste katten raken steeds meer aan elkaar gewend

We eten vanavond makkelijk pizza en dan gaan Rick, Saskia en ik Kerstlichtjes kijken. We rijden naar Oakton, waar de huizen het formaat landgoed hebben. De meesten zijn professioneel versierd. Ik las online over een huis hier dat de lichtjes op muziek heeft dansen. Dat moeten wij natuurlijk ook zien!


Dit huis staat bij Saskia's school en dit is nog maar een derde van de verlichting daar!

Door de regen gisteren doen sommige lichtjes het niet, maar het is nog steeds heel knap gedaan. We zetten onze radio op 87.9, waar de muziek speelt, en genieten van het spektakel. We zijn niet de enigen, maar het is ook weer niet heel druk, gelukkig.




Niet te geloven dat het morgen al Kerstavond is! Eigenlijk gaat de Kersttijd, net als de zomer, altijd veel te snel. Ik ben nog niet klaar met genieten van de lichtjes e.d. Gelukkig gaan de "Twelve Days of Christmas" door tot 6 januari.

Hierbij wens ik iedereen heel fijne Kerstdagen toe! Ik hoop dat het gezellig wordt met veel kaarsjes, lekker eten en samenzijn met geliefden. Merry Christmas!