Onze webcam

Cul-de-sac Cam

zaterdag, oktober 22, 2016

Dag 3 Europa: Het Zwarte Woud

We hebben weer lekker geslapen en staan rond kwart over acht op.  Beneden in de ontbijtzaal zijn we de enigen.  We smullen weer van het uitgebreide buffet, al probeer ik me wat in te houden.  Ik eet nooit zo'n groot ontbijt en wil niet met ettelijke kilo's eraan thuiskomen.


Op de kamer gaat Rick eerst de badkamer in en ik doe wat oefeningen zodat mijn spieren wat loskomen.  Vandaag geen tijd om op de pas te lopen, maar met een kwartiertje squats, lunges, push ups en buikoefeningen heb ik tenminste iets gedaan.  We zullen vandaag ook aardig wat lopen denk ik zo.

Keurig om half tien rijden we bij Kai en Bea voor, maar die hebben nog een minuut of tien nodig.  Wij gaan kijken of ze bij de Lido gekoelde drankjes hebben, maar komen van een koude (of liever warme in dit geval) kermis thuis. 

Zonder drankjes voorlopig gaan we dan maar verder.  Kai en Bea stappen in en we stellen de GPS in op Triberg im Schwarzwald.  Hier zijn Kai en ik vorig jaar ook geweest en dat was zo leuk dat we het graag aan Rick en Bea willen laten zien.

Het weer is grijs en het miezert wat, maar het stemt ons blij om in het zuiden waar we heenrijden zon te zien.  We rijden door Karlsruhe en Rick geniet van het harde rijden op de Autobahn.  Dan nemen we de B33 verder naar Triberg.

Het landschap en het weer worden steeds mooier.  Glooiende heuvels, chalets met bloemenbakken en velden met gele bloemen, het is allemaal heel idyllisch.  Na bijna twee uur rijden komen we in Triberg aan waar ik Rick de grote parkeerplaats wijs.
Na een snelle pitstop in de warempel gratis openbare toiletten gaan we kaartjes kopen om naar een van de hoogste watervallen in Duitsland te mogen lopen.  Voor Kai en Bea kopen we ook een zakje pinda's om de eekhoorntjes (en vogels!) te voeren.

We lopen de steile heuvel op.  De herfstkleuren zijn erg mooi en er zit veel water in de waterval.  We maken de nodige foto's en lopen nog wat verder omhoog.  Op een gegeven moment begint mijn knie echter op te spelen, want het is flink steil. We zien ook helemaal geen dieren dus gaan terug naar beneden.
 

Opeens zien we daar een hele groep vogels en kunnen Kai en Bea eindelijk hun pinda's kwijt.  Later komen ook een zwart en een rood eekhoorntje polshoogte nemen.  Voor hoe vaak ze gevoerd worden zou je denken dat die net zo tam als "onze" eekhoorntjes aan de Mall zouden zijn, maar ze zijn heel schichtig en ik krijg enkel een paar vrij onscherpe foto's.

Eenmaal weer beneden knorren de magen.  We besluiten in het gezellig uitziende Pfaff restaurant te gaan lunchen. Dat is typisch Zuid-Duits compleet met houten stoelen en banken.  Het menu ziet er ook goed uit en ik zie meteen wat ik wil.

De anderen moeten het menu wat langer bestuderen.  We kiezen allemaal soep vooraf.  Kai en Bea delen een uiensoep, Rick neemt de gulashsoep en ik de ossestaartbouillon.  Iedereen is tevreden over die keuze.

Dan hebben Kai en Bea ieder een "lichte lunch" van rundvlees met mierikswortelsaus, aardappelen en kool.  Voor ons ziet dat er nog als een flinke portie uit!  Ik heb de gerookte plaatselijke forel met mierikswortelsaus, licht en lekker.  Rick heeft een tosti met ham, kaas en ananas waar hij niet helemaal weg van is.

Toe moeten Bea en Rick natuurlijk ook de Schwarzwalder Kirschtorte proberen.  We bestellen twee stukken en ik neem een paar hapjes van die van Rick.  Hoewel, eerlijkheidshalve misschien vier of zes hapjes, want het is wel erg lekker en dat zegt wat voor mij, die geen taartliefhebster is.
Na het eten kijken we rond in een paar souvenirswinkels waar Kai en Bea een leuk kaarsenhoudertje vinden.  Zij hebben ook magneten van plaatsen waar ze geweest zijn op hun ijskast en Rick en ik kopen er een met een koekoeksklokje van het Zwarte Woud voor ze.
Een idioot dure koekoeksklok met Swarovski kristallen, die Rick afzichtelijk vindt (ik ook, hoor)

Omdat we hier telkens contant moeten betalen is het vervolgens weer nodig naar de geldautomaat te gaan.  Daarna hebben we Triberg wel gezien en rijden naar 's werelds grootste werkende koekoeksklok (volgens het verhaal hier, want ik zie online dat er meer zijn die die onderscheiding claimen).
Kai en ik hebben deze ook vorig jaar al bezocht en hij is niet alleen leuk van buiten, maar ook van binnen waar je kunt zien hoe hij werkt.  Alleen kost dat 2 euro per persoon, maar de machine neemt niet groter dan 1 euro munten aan.  Daarvan hebben we maar genoeg voor drie entrees dus ik bied aan buiten te wachten.  Ik heb het tenslotte al eens gezien.

Een kwartiertje later zijn de anderen ook weer buiten.  We laten de enorme winkel waar Kai en ik vorig jaar wat dingen kochten achterwege, want we willen nog voor donker meer dingen bekijken.

Als eerste een aantal kilometers verderop nog een levensgrote koekoeksklok, dit keer met koekoeken en ronddraaiende figuren.  We hebben geluk, want het is een paar minuten voor vier en om vier uur komt het klokkenspel tot leven.  Het is grappig om gezien te hebben, maar we zijn blij er niet meer tijd voor uit te hebben getrokken.
 
Dan stellen we de GPS in op Gengenbach.  Dit is een prachtig oud Fachwerk plaatsje met huizen uit de 17e en 18e eeuw dat Kai en ik vorig jaar bij toeval vorig jaar ontdekten.  Alleen hadden we toen veel te weinig tijd om er rond te kijken.

Dit keer kunnen we zo lang blijven als we willen.  De zon komt net weer tevoorschijn en Rick en Bea zijn net zo gecharmeerd van het sprookjesachtige stadje als wij vorig jaar waren.  Soms zou het zo uit een Beauty and the Beast van Disney kunnen zijn, bijvoorbeeld.  We fotograferen er dan ook op los.
 
 
De "Engelgasse" vinden wij vooral leuk, niet alleen omdat het het mooiste straatje hier is, maar ook vanwege het feit dat onze achternaam afkomstig is van het Duitse "Engel".  Iemand heeft er ooit bij een geboorte Engle van gemaakt voor onze kant, maar de helft van Ricks uitgebreide familie spelt het nog altijd Engel.

Het is wel kil en Rick is daar niet goed op gekleed.  Hij heeft dus zin in een warme capuccino.  We strijken neer aan een tafeltje in een van de cafe's aan de hoofdstraat en de anderen bestellen allemaal koffies.  Ik probeer dit keer eens een Radler, want ik heb dorst.

Eerder hebben we al besloten dat het perfect is om deze dag af te sluiten met een etentje in "Zum Engel".  Volgens Rick hebben wij de engel op het uithangbord ook in ons wapen staan.  Het is weer een typisch Duits restaurant met zelfs een Stammtisch en ze hebben hun eigen slagerij dus het is alles vlees wat de klok slaat, op een drietal vegetarische gerechten na.
Bea neemt een van die gerechten, de spaetzle met kaas.  Rick dwingt zichzelf om buiten zijn comfort zone te gaan en het daggerecht te bestellen.  Dat komt met bloedworst, leverworst en schaufele, waarvan we geen idee hebben wat het is.

Ook ik neem iets waar de anderen van walgen, de geroosterde varkenslever met spaetzle.  Grappig, ik ben dol op lever, maar eet het zelden.  Hier in Duitsland had ik twee avonden geleden al kippenlevertjes en nu dus dit.  Kai houdt het bij bratwurst.

Als eerste krijgen we een heerlijke salade geserveerd met allerlei verschillende groentes in vinaigrette.  Ik hoop in Frankrijk een paar flessen echte vinaigrette te vinden om mee naar huis te nemen.  Het is in de VS vrijwel altijd met balsamicoazijn, best lekker, maar niet zoals dit.

Ricks gerecht levert wat hilariteit op, want ik houd van bloedworst en vond dat hij dat ook moest kunnen waarderen.  Hij neemt een hap van de bloedworst en ik kan zien dat hij die nauwelijks binnen kan houden.  Nu is het ook wel een heel erg bloederige bloedworst.  Ik neem een hap en inderdaad, ik zou het wel eten, maar het is nogal slijmerig dus ik begrijp dat Rick die worst verder links laat liggen.

Na dit gezellige maal is het tijd om terug naar Germersheim te rijden.  Tegen negenen komen we daar aan en zetten Kai en Bea af bij hun appartement.  Morgen om half tien halen we ze weer op voor alweer onze laatste dag samen.  Wat vliegt de tijd toch altijd als je geniet!

Alle foto's van vandaag staan hier

8 reacties:

Anoniem zei

Wat een leuk pittoresk stadje is Gengenbach,
leuk om dat allemaal te zien.
Ook een heel mooie omgeving daar die natuur.
Duitsland staat hier bekend om het uitgebreide eten,
vandaar dat vele van deze kant van de grens daar geregeld gaan eten.
Ieder land heeft zo zijn specialiteiten.
Erg leuke uitstapjes maken jullie en zien veel in die korte tijd dat jullie in Europa zijn.
Kan genieten van jouw mooie foto,s die je maakt van dat alles.

groetjes Joke

Anoniem zei

Gezellig om weer van jullie vakantie mee te genieten via verhalen en foto's!
En wat een leuk stel maakt je zoon met zijn vriendin, ook fijn dat je het zo goed met haar kunt vinden.
Veel plezier nog,
Lian

Anoniem zei

Wat een gezellige plaatsen bezoeken jullie toch. En leuk om dit samen met Kai en Bea te doen. Het is ook een schitterende omgeving met al die leuke huizen e.d.
Inderdaad kan je je te goed doen aan al dat lekkere eten, hoewel aan de zware kant.
En dat heerlijke gebak. Wij waren jaren geleden in Trier en genoten van de plaatselijke kipspecialiteit. Zo ook de buurman die naast ons aan tafel zat. Tot mijn grote verbijstering werd er bij hem nog een schotel gebracht met wel 7 vleesgerechten.Aan zijn postuur kon je ook wel zien dat hij een flinke eter was.
Moet er niet aan denken, een schnitzel, die toch gauw zo'n 200 gram zal wegen, zou al veel te veel voor mij zijn.
Kant en klare dressings zijn aan mij niet besteeds, geef de voorkeur aan mijn eigen vinaigrette. Heel simpel ; 3 eetlepels olijfolie, 1 eetlepel azijn , ik prefereer citroensap, wat peper en zout. een zeer kleingesneden uitje of bieslook .
Is de smaak te zuur dan een flinke mespunt suiker erbij.
Zelfs mijn schoonzusje, de kookspecialst van de familie, vond deze dressing overheerlijk. Geniet van de rest van de zondag.
Groetjes Wil

Tineke zei

Leuke vriendin heeft Kai; gezellig dat je met zijn vieren op stap bent.
echt duitse huizen en de sfeer in de plaatsen.

Petra zei

@Joke - Dank je! Die plaatsjes zijn zo pittoresk!

@Lian - Het is heel fijn hem zo happy te zien en maakt het gewoon helemaal ok dat hij zo ver weg woont

@Wil - Mijn blog lezend weet je hoe lui ik ben in de keuken, maar die vinaigrette klinkt als ik wat zelfs ik kan maken. Ik ga het onthouden.

@Tineke - Het waren drie intensieve dagen samen en we hebben Bea goed leren kennen. Ik denk dat zij nu ook wel zin heeft om te komen kijken waar Kai opgegroeid is (hij heeft dat deze zomer voor haar al gezien).

Anoniem zei

Petra,als je van ingemaakte zoetzure augurkjes houd,
dan is Duitsland het land waar ze het lekkerste zijn qua smaak.
Zou zeggen ,probeer maar eens een potje augurkjes
er zijn ook hele kleine ingemaakte en ook dikkere augurken ingemaakt.
Vooral het merk Kühne is heel bekend ervoor.
Maar ook de andere merkloze merken zijn heel lekker.

groetjes Joke

Irene zei

Vorig jaar hebben wij in Triberg vakantie gevierd en dezelfde bezienswaardigheden gezien die jij beschrijft!
Zwarte Woud is een erg mooi gebied.

Anoniem zei

Toevoeging ; daarom heb ik ook deze eenvoudig te maken vinaigrette gegeven.
Altijd het proberen waard en : fluitje van een cent. !!!
Wil