Het is maar sombertjes als ik om half negen opsta. Wij krijgen dan orkaan Matthew niet over ons heen (gelukkig) maar wel de bewolking en een beetje regen ervan morgen. Wat een enorm gebied beslaat zo'n storm als je nagaat dat het oog helemaal ten zuiden van ons in Florida is!
Na een paar geroosterde wafels en een flinke kop koffie zorg ik voor de hondjes. Dan haast ik me naar Anytime Fitness. Ik kan nog een half uur cardio doen voor Sharon me voor de personal training komt halen.
We doen veel verschillende oefeningen en het halve uur gaat snel. Na afloop maak ik mijn tienduizend stappen af en ga dan huiswaarts. Daar lijn ik eerst Orion aan en neem hem mee voor een training wandeling door de buurt. Hij doet het erg goed, negeert zelfs basketbal spelende jongeren en andere honden.
Dan is Cosmo aan de beurt. Hij vindt het duidelijk heerlijk even rustig te wandelen en wil telkens ook niet terug naar huis. Op een gegeven moment moet dat toch, want mijn maag begint te knorren.
Het is best een lekkere temperatuur met zo'n 22 graden, maar met dit sombere weer heb ik toch zin in soep. Ik zag een quinoa en boerenkoel soep op het menu van Chop't en besluit die te gaan eten. Ik moet zeggen dat het een grote teleurstelling is, duur en weinig smaak. Duidelijk is dit restaurant het best voor salades.
Net als de afgelopen paar middagen ga ik met de honden de tuin in. Ik gooi een bal, die Orion prompt in de vijver plompt. Gelukkig springt hij hem niet na! Op de hangmat lees ik op mijn telefoon als Orion een plotselinge beweging maakt en boem, daar ligt mijn telefoon op de stenen van ons platje.
Thuis baal ik wel, want alweer komt mijn startpagina niet mee met de backup. Gelukkig heb ik foto's van mijn oude scherm gemaakt voor ik de telefoon inleverde en die zal ik dus volgen om het weer op te zetten.
Maar eerst gaan Rick en ik naar Glory Days en daar zijn Lois en Jim al. Vandaag is de eerste "play off" wedstrijd voor de Washington Nationals, het honkbal team van Washington. Lois en Jim zijn fans en wij vinden het gewoon gezellig om ook te komen.
We delen wat Buffalo kip"vleugeltjes" (zonder botjes). Als hoofdgerecht nemen Lois en ik de crabcake met zoete aardappel frietjes en gestoomde broccoli en worteltjes. Jim heeft de fish and chips, die er niet zo lekker uitzien. Ricks Oktoberfest bord komt met frietjes in plaats van rode kool en puree, maar die worden dan later nog gebracht.
Dit restaurant zal nooit een prijs voor goed eten krijgen, vrees ik. Het is echter wel erg gezellig en er wordt gejuigd of gehuild voor het thuis team. Wij nemen ook wat eten voor Katja en Kevin mee en nemen tegen negenen afscheid van Jim en Lois, die nog tot het einde van de honkbalwedstrijd willen blijven.
Wij gaan huiswaarts om de honden uit te laten. Niet veel later gaat de deurbel en zijn Katja en Kevin gearriveerd. Zij komen gewoonlijk door de garage naar binnen, maar dit keer door de voordeur zodat wij Orion voor kunnen bereiden. Die blaft zelfs niet als ze binnenkomen, wat een verbetering!
Hij is nog steeds onzeker, maar een paar plakjes kaas van Katja en Kevin en alles is prima. Ze laten Django en Cosmo in de achtertuin en dan Zorro uit zijn kooi. Daar moet Orion even niets van hebben, maar dan gaat hij rustig naast mij liggen. Eerste obstakel is goed gegaan, nu nog Django en Orion aan elkaar introduceren. Waarschijnlijk pas morgen en hopelijk gaat dat ook goed.
3 reacties:
Wat mooi dat je inspanningen voor Orion zo beloond worden, hij begint vast de nare start in zijn hondenleventje te vergeten!
Het "work in progress" blijft voorlopig, maar wat gaat Orion goed.
Hopelijk ook met Django. Maar eigenlijk twijfel ik daar niet aan.
Gezellig dat K&K er zijn.
Geniet ervan, Bea
@Sonja - Inspanningen is wel het juiste woord, maar het is dan ook wel heel fijn om resultaten te zien!
@Bea - Het ging niet zo goed met Django, maar meer door Django dan door Orion
Een reactie posten