De dag van vertrek

Onze vlucht gaat pas laat vanavond dus we hebben de hele dag om voor te bereiden en in te pakken.  Rick vertrekt vroeg naar zijn werk zodat hij na de lunch thuis kan komen.  Ik doezel nog wat, maar wil ook optimaal genieten van het heerlijke warme weer wat we nog een dag hebben.

Rick heeft de koffie al gezet en ik maak nog eens een paar gepocheerde eieren met kaas.  Op het deck smaakt het opperbest.  Daarna geef ik de hondjes eten en laat ze even een voor een uit. Ik hoop ooit beiden tegelijk te wandelen, maar zover zijn we nog niet.

Als ik door de buurt naar Anytime Fitness rijd valt me op dat de herfstkleuren nu echt beginnen te komen en het is een mooi jaar ervoor.  Hopelijk missen we het hoogtepunt niet en is er nog kleur als we over een paar weken terugkomen.

 

 

Voor de personal training doe ik een half uur cardio op de ARC trainer.  Dan heeft Sharon weer een goede routine voor me, al vraag ik haar wel mijn schouders te ontzien.  Ik hoop tijdens de vakantie ook wat oefeningen te doen, maar hoeveel tijd ik daarvoor ga hebben weet ik niet.  Na nog een kwartier cardio ga ik weer huiswaarts.

Daar speel ik met de honden in de tuin.  Jammer genoeg weet Orion de vijver weer te vinden en is hij kleddernat.  Gelukkig valt vuil makkelijk van zijn vacht af, maar ik heb Lorraine toch maar even gewaarschuwd.

Met dit warme weer, want het loopt weer tegen de dertig graden, heb ik eigenlijk alleen maar zin in een salade.  Die haal ik weer bij Chop't. Dit keer boerenkool als groen met wat andere dingen dan anders erdoor.  Buiten op het deck eet ik het op en vraag me af of dit de laatste keer buiten eten zal zijn voor de winter.

Rick komt thuis en we pakken zoveel mogelijk in en laden onze verschillende electronica op.  Rick moet nog wat telefoontjes plegen en ik gooi een bal met Orion en Cosmo om hen wat beweging te geven.   Het is altijd een beetje tijd vullen zo wachtend tot we naar het vliegveld kunnen.

Net voor we vertrekken komt Saskia thuis.  We zijn blij haar nog even te zien en zo hoeven de honden een nacht minder alleen te zijn.  Patricia zal wel een aantal uren komen iedere avond, maar 's nachts zal er niemand zijn.

Om half zeven komt de taxi voorrijden.  Het is een heel aardige chauffeur, die veel interesse in Ricks BMW i3 heeft.  Zonder oponthoud komen we een half uurtje later bij Dulles aan.  De hoofdterminal hier is ontworpen door de architect Saarinen en vooral in het schemerdonker erg mooi.

Omdat we business class vliegen zijn we zo ingecheckt, hoewel het sowieso heel rustig is overal.  Ook de TSA Pre gaat vliegensvlug en dan nemen we de trein naar de C terminal.  Daar is een gezellige bar bij Chef Geoff waar we calamari en hummus bestellen.  Veel willen we niet eten, want in het vliegtuig zal er ook allerlei lekkers zijn.

Hopelijk gaat het niet zijn als vorig jaar toen we zoveel turbulentie hadden.  Het is natuurlijk ook veel gezelliger om nu Rick naast me te hebben in plaats van een vreemde.  De volgende blog zal dus uit Duitsland komen!