Onze webcam

Cul-de-sac Cam

woensdag, oktober 05, 2016

Lekker dagje bezig met de honden

Kleine Orion slaapt prima tot een uur of zes.  Ik word wakker met mijn hele lichaam weer in een knoop, grr.  Ik spuit wat Icy Hot en neem ibuprofen in de hoop straks toch op te kunnen staan.  Rick neemt onze baby mee naar buiten.

Rick is al vertrokken naar zijn werk als ik mijn bed uit kruip.  Ik rooster een paar wafels als ontbijt en drink de koffie, die Rick al klaar heeft gezet. Mijn hondenvriendjes houden me gezelschap en daarna is het tijd voor hun ontbijt.  Hoewel, het wordt alleen voor Orion, want Cosmo heeft de tuin verkozen om even rust te hebben, dus ik zet zijn portie buiten op het deck.

Cosmo's plekje in "zijn" tuin, daar is hij koning en laat dat Orion ook weten

Na nog wandelingen met beide honden ga ik naar de sportschool.  Vanwege mijn knie heb ik besloten maar een kwartiertje cardio te doen.  Ik krijg mijn stappen toch wel bijeen met wandelen met de honden. 

Sharon rolt eerst mijn rechterbeen dat nog steeds opspeelt.  Ik weet hoe strak die spieren staan als mijn voet erdoor gaat tintelen.  De pijn voel ik in mijn knie, maar die komt eigenlijk uit mijn heup.  Het menselijk lichaam is een ingewikkeld iets. 

Thuis train ik nog wat op de deurbel en niet komen met de honden.  Om half twaalf gaat de deurbel echt en komt Claudia. Ik heb haar van tevoren geinstrueerd Orion te negeren en ik gebruik de technieken, die Mark ons zondag leerde. 

Orion probeert wel te blaffen, maar houdt meteen op als ik mijn "brrrah" geluid maak en een van de zakjes met ketting erin op de grond gooi.  Ik laat Claudia hem stukjes kaas voeren, maar dat is eigenlijk niet eens nodig.  Dit stemt mij zeer positief, want ik was een beetje nerveus dat ik zonder Mark niet hetzelfde resultaat zou krijgen.

Claudia heeft Ranger mee in de auto, maar het lijkt mij geen goed idee om die honden al te introduceren. Ik doe Orion dus in zijn bench en neem Cosmo mee.  Het is ook wel goed om hem wat aandacht te geven, want dat laat Orion maar weinig toe. 

Cosmo reageert zo mogelijk nog sneller op de training dan Orion, die toch ook goed reageert.  Hij loopt de hele weg naast me zonder te trekken.  Het valt zelfs Claudia op.  Zij heeft zo'n lijn, die verlengd kan worden en Ranger loopt ver op haar vooruit. 

We lopen een goed uur en dan wil Cosmo eigenlijk nog niet naar binnen.  Gelukkig voor hem kan hij zijn kleine duiveltje ontsnappen in de achtertuin waar Orion zich niet zo thuis voelt. Ik laat Cosmo dus buiten en Orion in zijn bench en ga Vienna in.
Voor de lunch heb ik zin in een salade van Chop't.  Dit keer eet ik in het restaurant en zie een aantal bekenden waar ik even mee bijklets.  Grappig is dat ik de salade bijna niet op kan, terwijl hij maar weinig calorieen heeft.
Bij Petco haal ik nog wat kauwdingetjes en dergelijke voor de honden.  Bij Whole Foods bel ik Rick om te vragen of hij wil grillen vanavond.  Het is er het perfecte weer voor en Rick heeft daar zin in.  Ik koop ook een paar zakken bevroren groentes voor de honden.

Thuis ga ik daar meteen mee aan de gang met Orion. Mark, de trainer, zei dat hij een handje vol bevroren erwtjes op de grond gooit en de honden vinden het leuk die te eten.  Hij zei ook dat het helpt met zindelijk maken, want puppies willen niet plassen waar ze ook eten.  Ik begin dus in onze slaapkamer en Orion vindt het inderdaad leuk om alle erwtjes op te zoeken.

Het is zulk lekker weer en ik neem de honden mee de achtertuin in.  Ik gooi een paar ballen en besluit dan mijn fototoestel te pakken.  De honden werken goed mee en ik krijg een aantal leuke foto's.
 
 
 
 
Dan vraagt Shari, waar we Orion van kregen, hoe de training gaat en ik klets wat met haar binnen op mijn laptop via Facebook.  De honden zijn intussen in de achtertuin.  Opeens komt er een kleddernatte Orion binnenrennen en een ook natte Cosmo er achteraan!  Ze hebben duidelijk de vijver gevonden!

Gelukkig heeft Rick die net schoongemaakt dus ze hoeven alleen afgedroogd te worden. Dan haal ik ook maar eens een stofzuiger door de kamers hier beneden. Onze schoonmaaksters komen nu iedere twee weken, maar er moet met twee honden wel vaker gestofzuigd worden.

Na hun avondeten zijn de honden uitgeteld na hun drukke middag.  Ik trouwens ook, pfff, het is werkelijk alsof ik weer kinderen heb!  Maar ik geniet er met volle teugen van en vind het ook zo leuk(en ben opgelucht) om te zien hoe beiden positief reageren op de training. 
Mijn dagelijkse maandthema foto is dit borduurwerk van mijn oma. Ze wilde het weggooien, maar dat vond ik zonde. Ik was studente dus geen plaats hiervoor, maar tegenwoordig hangt het aan onze muur en ben ik blij dat ik het gered heb.

Als Rick thuiskomt gooit hij de kip spiesjes en asperges op de grill.  Het wordt een lekker zomers maaltje met rozemarijn brood erbij.  Met twee uitgeputte honden aan onze voeten kijken we naar het nieuwe seizoen van The Goldbergs en andere sitcoms.

5 reacties:

Anoniem zei

Leuk dat je die merkdoek gehouden hebt!

Annemiek

Jort & Suus - On the road zei

Balen van de pijnen Petra hopelijk trekt het snel weer weg. En zo fijn dat de trainingen werken voor de honden. En het gevoel van kinderen hebben. Mijn ouders hebben ook een pup en die zeggen precies hetzelfde. Hihi.

Tineke zei

Is je rondleidingen seizoen nu een beetje afgelopen? Dan kun zelf weer de afstanden bepalen die je loopt.
Wij hadden gisterenavond PABOdiploma uitreiking van onze dochter, de school had een heel persoonlijke toespraak voor een ieder; heel leuk om mee te maken. Ze is inmiddels 3 dagen per week aan de slag op de school die ze het leukst vond dus helemaal goed.
Heb je wel eens geprobeerd of yoga goed is voor je spieren, mij bevalt het heel goed.

Anoniem zei

Goed van je om het borduurdoek te bewaren, blijft 'nostalgie' ! Geweldige foto's van je 'kindjes'. Groetje van Henny Breedijk.

Petra zei

@Annemiek - Ja, zonde van al dat werk anders ook!

@Suus - Je vergeet hoe intens het is!

@Tineke - Ja, ik heb nog in ieder geval een rondleiding en twee onzekere, maar het is een stuk rustiger. Gefeliciteerd voor je dochter! Yoga maakt mijn pijnen erger, helaas.

@Henny - Inderdaad, nostalgisch, doet me altijd weer aan mijn lieve oma denken.