Dag 12 Europa: Een schitterende dag in Parijs!

Gisteren stond er zo'n enorme rij bij de Eiffeltoren dat we besloten het vanochtend vroeg nog eens te proberen.  We staan dus bijtijds op en lopen de buurt in om een ontbijtrestaurant te vinden.  Dat lukt bij Sarah Bernhardt.  Daar heb ik weer een croissant met cafe au lait en jus d'orange. Rick neemt twee croissants.

Dan nemen we de taxi die tegenover het restaurant geparkeerd staat. Die brengt ons linea recta naar de Eiffeltoren.  We komen er net na negenen aan en er staat al een rij voor de veiligheidscontrole.  Dat gaat snel en eenmaal binnen sluiten we aan in de rij voor de lift.

Naar boven lopen wil ik mijn knieen niet aandoen en gaat ook langzamer. Rick wil heel graag helemaal naar de top.  Ik heb van alles gelezen over uren wachten dus ik heb daar een hard hoofd in. Precies om half tien gaan de kassa's open en een kwartiertje later hebben wij onze kaartjes.

We nemen de lift naar de tweede verdieping waarvandaan we meteen naar de rij voor de lift naar de top aansluiten.  We kunnen nota bene meteen mee!  Wij hadden een anderhalf uur limiet gezet voor onszelf maar dat is dus niet nodig.

Het is weer prachtig weer dus het uitzicht is fantastisch!  We nemen allerlei foto's en vragen of mensen ook ons op foto willen zetten.  Dat lukt goed met een Engels gezin, wij nemen hun foto, zij de onze. Maar onze foto's lukken om de een of andere reden niet.

 

 

 

Niet veel later komt er een Duits stel langs en de man wil ons wel op de foto zetten.  Dat wordt een leuke foto.  Dan bieden we aan ook van hen een foto te nemen, maar hij zegt nee.  Zijn partner vindt echter wel leuk dus we fotograferen hen ook.

Op een gegeven moment vinden we dat we genoeg foto's hebben genomen.  We nemen de lift naar het middelste platform en kijken daar nog wat rond.  Het eerste platform slaan we over en anderhalf uur nadat we aankwamen staan we weer beneden.  Deze toren is echt een wonder door Gustav Eiffel ontworpen (voor deze toren werd gebouwd was het Washington Monument het hoogste gebouw ter wereld, kleine plaatselijke trivia).

Wij lopen langs de Seine naar de Notre Dame.  Hoe dichter we daarbij komen, hoe meer standjes met posters, kaarten en boeken er langs de rivier zijn.  We nemen daar ook foto's van, want het past zo in de het Parijse beeld. Ik kijk op mijn kaart en zie dat Le Lutece aangeraden wordt als restaurant in deze buurt.

 

We nemen plaats aan een tafeltje op hun terras, want het is zonnig en een graad of zestien. We nemen beiden de croques Provencal, een Franse tosti.  Die is wel wat anders dan de Nederlandse, want de kaas is er bovenop gesmolten. Het smaakt opperbest!

Rick heeft op de een of andere manier nog plaats voor een chocolade eclair.  Hij vindt die bij Maison Pradier.  Ik neem er ook een paar hapjes van, heerlijk! Gewoonlijk houd ik niet van eclairs of zo, maar deze wel! Hij is dan ook tot beste in Parijs uitverkozen.

We lopen naar de Notre Dame en maken de nodige foto's.  Ook gaan we weer door de veiligheidscontrole, die hier nu overal is.  Wij vinden dat prima, zijn er in de VS al vele jaren aan gewend. 

 

 

De kerk is zo bijzonder van binnen, enorm groot en alweer het gros tussen de 12e en de 13e eeuw gebouwd.  Ik ben wel verbaasd dat alle gebrandschilderde ramen uit de 19e eeuw stammen.  Daarvoor was al het glas kleurloos.

Eigenlijk willen we nu ook meteen de torens beklimmen, maar de ellenlange rij weerhoudt ons er weer van. Hopelijk gaat dat morgenochtend dan lukken. We willen de gargoyles zeker van dichtbij verkennen.

Onze wandeltocht zet zich voort naar Montmartre.  Onderweg komen we op de Rue de Rivoli en ik weet dat hier vlakbij Pandora wordt verkocht. Het is even zoeken, want in een warenhuis, maar niet veel later loop ik met een mooie Eiffeltoren bedel naar buiten.

Door de Marais, een heel drukke winkelbuurt lopen we naar de Rue Montmartre. Van daaruit werken we ons langzaam een weg omhoog naar de Sacre Coeur. Alleen vinden mijn knieen en voeten dat geen goed idee.

Hoe verder we komen, hoe meer pijn ik heb. Rick vindt het nodig dat we bij een cafeetje gaan uitrusten. Uiteindelijk doen we dat bij Le Studio Cafe aan de voet van de Sacre Coeur.  We bestellen een paar "biertjes", die in enorme omvang komen! Wel verdiend na die klim en pijn!

Alleen ligt de Sacre Coeur nog heel wat hoger en ik moet me vermannen die trappen nog te lopen. Volgens de Ierse pub bijna bovenaan meer dan 200 treden!  Eenmaal bovenaan sluiten we aan in de rij om de kerk binnen te gaan.  Ook hier weer een veiligheidscontrole en dan kunnen we deze kerk bewonderen.

We nemen de nodige foto's en dan ook van het uitzicht over de stad, helaas niet met de Eiffeltoren.  We lopen iets  naar beneden naar Place du Tertre en dat vind ik altijd zo romantisch. Veel mensen laten hun portret of karikatuur hier doen en het is leuk de kunstenaars bezig te zien. 

Er zijn, behalve de onechte Moulin Rouge, nog twee 18e eeuwse molens te bezichtigen. Na wat zoeken vinden we de La Galette molen.  De andere wordt kennelijk gerestaureerd, want is niet zichtbaar.

Wij lopen naar beneden naar de Moulin Rouge. Rick en ik overwegen even erheen te gaan, maar we hebben niet de juiste kleding mee en eerlijk gezegd hoeft het van mij ook niet zo. Een volgende keer misschien weer eens.

Lopen doet mij inmiddels flink pijn, maar Rick bedenkt opeens dat we geld nodig hebben. Dat betekent weer dezelfde heuvel op, die we net liepen, want daar had hij geldautomaten gezien.  Waarom zei hij dat niet eerder? Omdat er daklozen naast lagen is het antwoord. Diezelfde daklozen vertellen ons dat beide geld automaten buiten werking zijn, zucht.

Al is er een metro daar,  ik kan geen stap meer verzetten en we vinden een taxi. Die zet ons weer vlakbij ons hotel af. We frissen ons wat op en nemen dan een taxi naar het Quartier Latin.  Daar nemen we plaats bij Le Latin waar de eigenaar ons herkent van vanmiddag en ons daarom een glaasje kir met witte wijn geeft, een lekker aperitif.

Er staan hier allerlei fondues op het menu en ik kies de kaas met champignons.  Die wordt met aardappelen, brood en wat charcuterie geserveerd.  Om toch ook wat groentes te hebben bestel ik er een groentesoep en salade bij.  Rick heeft de chateaubriand en we genieten weer van het lekkers.

Eigenlijk wilden we de Notre Dame nog verlicht fotograferen maar daar heeft zelfs Rick geen puf meer voor.  Terug in het hotel gaan de voeten dan ook meteen omhoog en zullen we het niet laat maken.

De wifi werkt hier minder en het kost me teveel tijd foto's in dit blog te laden. Voor meer foto's van vandaag kun je hier terecht.