Rick zet nu telkens zijn wekker voor half vijf en dan word ik toch ook wakker. Ik hoor hem zachtjes "shit" zeggen, maar wil niet te wakker worden om te vragen waarom. Natuurlijk wil ik het als hij terugkomt van de honden even uitlaten toch weten. Cosmo heeft overgegeven, als het de een niet is, is het de ander, zucht!
Het lukt ons niet weer verder te slapen, want Cosmo geeft nog een paar keer over. Jammer genoeg ook lekker vlekken makend op ons tapijt. Dit is weer eens een gelegenheid om te schrijven hoezeer ik tapijt haat! Rick is er dol op anders hadden we overal parketvloer of een andere soort makkelijker schoon te maken vloer.
Met moeite sta ik om half negen op en dan blijkt ook Orion beneden overgegeven te hebben. Het is weer lachen in huize Engle. Bijna net als toen de kinderen alle drie tegelijk buikgriep kregen. We doen het dus ook maar even zonder hondeneten vanochtend om de hondenmagen wat tot rust te laten komen.
Voor mezelf pocheer ik een paar eieren en kaas in de magnetron. Na de honden nog even in de tuin uitgelaten te hebben ga ik naar Anytime Fitness. Mijn poging gisteren om thuis te sporten ging met Orion's capriolen helemaal verkeerd dus ik moet voorlopig maar weer naar een van de sportscholen. Eigenlijk ook naar Lifetime, maar dat is verder weg en vergt meer planning.
Er zijn een heel aantal mensen, die ik ken, aanwezig en ook dat is belangrijk voor me. Zonder rondleidingen heb ik eigenlijk maar weinig aanspraak gedurende de dag. Ik neem me ook meteen voor weer af te gaan spreken met vriendinnen.
Eigenlijk zou ik graag ergens tijdelijk gaan werken of vrijwilligerswerk gaan doen. Ik werd echter vandaag ook weer met vlijmscherpe pijnen wakker. Fysiek kan ik dat niet aan, al schrijf ik er weinig over in mijn blog de altijd aanwezige pijn beperkt me wel degelijk.
Vandaag is Orion een kleine hondenengel. Hij gedraagt zich voorbeeldig tijdens onze wandeling, ondanks allerlei mensen en kinderen aan de overkant van de straat. Hij blaft alleen even tegen een man, die aan zijn telefoon pratend langsloopt. De "waterbom" werkt ietsje beter dan gisteren en het blijft bij een blaf. Ik wil misschien ook wel teveel tegelijkertijd.
In de tuin laat ik de honden lekker rennen, hoewel Cosmo zich nog steeds niet goed voelt. Hij wil duidelijk niet met Orion spelen en ik houd Orion dus bij hem weg. Die vindt het prima de bal achterna te rennen, hoewel hij best een lui hondje is, eigenlijk, want zodra hij de kans krijgt gaat hij liggen.
Vanmiddag komen de schoonmaaksters en met Orion wil ik er of de hele middag zijn, of weg zijn en hem in zijn bench laten. Vandaag wordt het het laatste, want ik heb plannen. Als eerste ga ik naar het Mosaic District en bestel lunch aan de bar van True Food Kitchen.
Vorige week heb ik daar de edamame dumplings ontdekt en ik bestel weer het "kale aid" drankje. Ook hebben ze linzensoep en aangezien Rick niet van linzen houdt bestel ik die er ook bij. Het is een heerlijke lunch!
Inmiddels schijnt de zon weer en is het een graad of zeventien. Ik zoek een van de Adirondeck stoelen in de zon op en speel spelletjes. Ik heb om vier uur afgesproken met een stel van het Alles Amerika forum bij Tysons Corner. Zij denken wel verlaat te zijn, maar ik besluit toch op tijd naar de mall te gaan.
Alleen krijg ik de van niet aan de praat! Wat ik ook probeer, niets. De accu is duidelijk leeg maar geen idee waarom, niets is aangebleven. Ik bel Rick en die stelt voor de beveiliging van Mosaic te bellen.
Gelukkig sturen die na een tijdje een truck met een oplader. Dat is fijn, want zo hoef ik niet op de AAA (Amerikaanse ANWB) te wachten, maar het heeft toch zo lang geduurd dat het niet meer gaat lukken S. en P. te ontmoeten. Ik kan niet in het donker rijden en op het moment gaat de zon al voor vijven onder.
Heel jammer en ik baal ervan, maar het is niet anders. Thuis zijn de schoonmaaksters nog bezig dus ik kan Orion niet uit zijn bench halen. Ik wacht dus maar in de straat tot ze vertrekken. Intussen zie ik ook nog een mooie zonsondergang.
Rick geniet van zijn biertje en dan lopen we naar Seasons 52 voor ons avondeten. Daar heb ik gereserveerd en we hebben een cadeaubon. Adam is een heel attente serveerder, hij vertelt ons ook over de brand, die hier in de zomer woedde, het duurde even voor het restaurant weer open kon.
Als voorafje neem ik de stone crab, dat zijn krab klauwen. Die doden de krabben niet, want ze groeien weer aan. Klinkt nog steeds niet erg diervriendelijk, maar ze smaken heerlijk met een mosterdsausje.
We lopen terug naar de auto en net ernaast raakt mijn klomp iets en voor ik het weet lig ik letterlijk op mijn neus! Gelukkig is die enkel wat geschaafd, maar dit zal mijn al aanwezige pijnen wel erger maken morgen, vrees ik. Maar ach, het had erger kunnen zijn zullen we maar denken.
Rick is geschrokken van mijn val en legt me in de watten. Ik voel me gewoon een sukkel, die geluk had en zich niet erg pijn heeft gedaan. Het was me het pechdagje wel vandaag!
5 reacties:
Wat een dag! Ik hoop dat je goed kunt slapen vannacht. Seasons 52 is ook een favoriet bij mij en Jack. Daar wil,ik op mijn verjaardag wel weer gaan eten.
Ik hoop dat de honden weer zijn opgeknapt.
Wat een pechdag had je vandaag. Vorig jaar maakte je toch gebruik van Uber om er 's avond op uit te kunnen gaan? Wil je dat niet meer.
Wat zijn de bomen mooi hè, ik heb net tussen de buien door een rondje gefietst en de kleuren zijn nog zo mooi. Helaas verwachten ze erg slecht weer vanaf vanmiddag dus na het weekend zal het wel over zijn.
Ik hoop dat vandaag een goede dag voor je wordt!
Wat een pech dag is het geworden! Heel erg jammer dat het niet gelukt was elkaar te zien, het zat ons met verkeer ook niet mee gisteren. Maar wie weet volgende keer! Hopelijk heb je vandaag een betere dag!
Wat vervelend je val, ik hoop dat de naweeën mee gaan vallen!
Kan het niet zijn dat de honden spugen door de botjes en dergelijke die ze krijgen?
@Eveline - Echt een lekker restaurant is het! Het lukt me met de honden nog niet naar je stempelochtenden te komen maar wil er over een tijdje wel graag heen
@Anja - Ja, ik dacht aan Uber, maar wist niet wat Ricks plannen voor de avond waren. Achteraf gezien had ik er makkelijk een kunnen nemen
@Sophie - Het verkeer hier is altijd onvoorspelbaar. We hebben het geprobeerd, volgende keer inderdaad. Goede reis naar huis!
@Irene - Ik had Cosmo iets teveel verwend met verjaarssnoepjes, denk ik. Hij genoot ervan op zijn verjaardag, maar niet meer de dag erna :(. En ja, de enige botjes, die ze nu krijgen zijn hertengeweien waar ze eeuwig mee doen
Een reactie posten