Het mag dan november zijn, het lijkt wel lente

Zaterdag

Rick en ik merken nog steeds de jet lag, maar blijven zo lang mogelijk doezelen.  Om acht uur komt Orion vragen om naar buiten te mogen en beiden staan we klaarwakker op. Rick laat de hond naar buiten, want ik ben er niet bepaald voor gekleed.  Ik ben wel heel blij dat Orion eindelijk aangeeft dat hij naar buiten wil, in plaats van gewoon maar te plassen op ons tapijt!

Als de honden ook eten hebben gehad gaan Rick en ik ons ontbijt halen.  Helaas heeft Starbucks weer eens besloten een favoriet van mij, de spinazie foldover, niet meer te maken.  Gelukkig zijn de Bantam bagel ballen er nog wel en ik bestel daar twee van.  Daarbij een venti koffie en ik kan er weer tegenaan.

Het is druk in de zaak en terwijl we wachten kijk ik eens of ze eindelijk een venti permanente kop hebben.  Maar nee, die zijn allemaal kleiner.  Heel ergerlijk, want al recyclen we de papieren koppen ik zou liever mijn eigen permanente kop hebben.

Thuis gaat Rick na het ontbijt aan het werk in de tuin. Hij maait het gras en de vele gevallen bladeren.  Ik ga naar boven en lees weer een paar Suske en Wiskes tijdens mijn uur cardio.  Jammer genoeg heb ik er nu nog maar een te lezen.

Intussen klets ik ook met de kinderen online.  Die doen allerlei verschillende dingen.  Katja is gisteravond gaan eten met uitzicht op New York City.  Zij is blij eindelijk een paar eigen vriendinnen te hebben.  Kai en Bea kijken naar een nieuw, groter appartement. Saskia worstelt met school en werk en komt gelukkig vanavond laat thuis zodat we wat bij kunnen praten.

Met het vroege opstaan en ontbijt (voor ons doen dan) hebben we ook weer vroeger trek in lunch.  Rick stelt Potbelly voor en daar bestel ik een skinny tonijnsalade broodje met kaas.  We eten buiten in de zon, zo bijzonder om op 5 november nog zonder jas op een terrasje te zitten (en zonder de verwarming zoals in Parijs).

Terug thuis lijnen we de honden aan voor een lange wandeling door de buurt.  Dat valt nog niet mee, Orion wil bij mij zijn dus met Rick gaat het niet goed.  Dan neem ik hem over, maar ook dat lukt niet.  Het gaat veel makkelijker een op een, duidelijk.

Eindelijk vinden we een ritme, Rick loopt voorop met Orion en ik er achter met Cosmo.  We komen af en toe iemand tegen, maar het gaat goed.  Tot Mary op ons af komt lopen.  Zij is al jaren een vriendin en heeft zelf twee honden.  Orion gaat echter uit zijn dak en Rick, die hem vast heeft, heeft geen controle.

Het is echt nodig dat Rick meer met Orion traint want die reageert niet op zijn disciplineren.  Bij mij lukt het beter.  We kletsen met Mary en na afloop is Orions kopje kleddernat, maar hij kalmeerde gelukkig wel. Er is nog een lange trainingsweg te gaan, duidelijk.

Onderweg zien we weer prachtige herfstkleuren en ik neem de nodige foto's.  Eigenlijk zou ik graag weer naar Burke Lake gaan waar het altijd zo mooi is in de herfst, maar ik weet niet of dat er dit jaar van gaat komen.  Ik zie het met twee honden niet zitten en het is toch meer dan een half uur rijden. Al is er geen water, de kleuren in onze buurt zijn ook prachtig dit jaar.

 

 

Weer thuis ga ik lekker voor het huis zitten lezen in de zon.  Vijf november en achttien graden dat moet toch tot het einde genoten worden?  De honden blijven bij Rick, hoewel ik Orion wel bij de deur hoor piepen om bij mij te zijn.

De gladiolen bloeien zelfs weer!

Terwijl ik daar zit komt er een oudere dame langs.  Of ik weet waar ik moet stemmen.  Ja, dat weet ik. Goed, en Kai en Rick? Ja, die weten het ook, al woont Kai hier niet meer.  Ze merkt dat aan op haar lijst.  Dan vraagt ze voorzichtig of ik voor Hillary ben?

Hell, yeah, antwoord ik! Lachend loopt ze verder en ik weet nu gelukkig ook dat onze buren drie deuren verderop ook zo denken, want onze buurman roept: "Keep up the good work" als zij verder loopt. Toch zal ik me niet rustiger voelen tot Hillary Clinton dinsdag hopelijk wint.

Als de zon achter de huizen zakt wordt het te koel buiten.  Rick en ik hebben besloten naar Bangkok Street te gaan voor ons avondeten. Dit is een Thais restaurant met sushi.  Het is best leuk gedecoreerd, maar de TL lampen maken het alsof we in een cafetaria zitten.

Het eten is echter wel erg goed.  We bestellen beiden sushi, Rick krijgt een rol en ik denk dat ik er ook een besteld heb, maar krijg een bord met individuele sushi.  Ook erg lekker, al denk ik dat de tonijn en zalm bevroren zijn geweest.

Onze hoofdgerechten zijn hetzelfde, kee mow. Heel pittige spaghetti met garnalen en in Ricks geval ook calamari, die ik in Aziatische restaurant nooit lekker vind. Het smaakt erg goed, maar wat te pittig voor mij!  Voor mij hoeft dit restaurant voortaan alleen voor bezorgen te zijn, maar authentiek is het kennelijk wel, want we zien er heel wat Thaise families.

We voelen nog steeds onze jet lag dus gaan bijtijds naar bed.  Saskia komt later vanavond maar te laat voor ons om op te blijven. 

Mijn hondenmannetjes

Zondag

Voor de tweede keer dit seizoen ging voor ons de klok een uur achteruit.  Vorige week in Parijs en deze week hier, we zijn dan ook supervroeg wakker met nog steeds wat jet lag.  Om zeven uur zijn niet alleen Rick en ik al beneden en klaarwakker, maar Saskia, die gewend is om acht uur op te staan, ook.

We voeren en wandelen met de honden en gaan dan zelf op ontbijt jacht uit.  Saskia wil graag koffie van Starbucks en dat past mooi bij wat Rick en ik als drankjes willen.  De andere twee nemen "holiday" drankjes, Rick de kastanje praline en Saskia pepermunt. Ik houd het bij simpele vanille.

Dan wil Saskia een acai bowl van South Block, maar die openen niet tot negen uur.  Dan maar eerst naar Crepe Amour waar Rick en ik smullen van ontbijtcrepes met ei, ham en kaas.  Rick had hier zin in, nog een laatste Franse herinnering.  Hun crepes zijn precies als in Parijs.

Op de terugweg halen we nog Saskia's acai bowl en iedereen is happy.  Het is gezellig onze jongste thuis te hebben.  Zij gaat na het ontbijt met Kaylee naar Caffe Amouri, waar ze vroeger ook altijd huiswerk gingen doen, om te studeren. 

Rick gaat in de achtertuin aan de vijver werken.  Hij heeft er een net overheen om de bladeren op te vangen, maar Orion springt er telkens in. Nu heeft Rick er een hek omheen gezet voorlopig.  Niet ideaal want geen gezicht, maar in ieder geval hebben we voorlopig geen vieze natte pup.

Intussen doe ik mijn cardio boven op de elliptical.  Ik lees de laatste Suske en Wiske uit, weer een leuk verhaal.  Misschien moet ik mijn grote collectie maar eens terug gaan lezen.  Ik heb een hele boekenplank en meer vol van het eerste nummer tot nu, al missen er een heel aantal na de klassieke Willy van der Steen boeken.

Het is weer heerlijk weer en ik neem de honden mee de voortuin in.  Ze spelen aan de lange lijn en ik speel wat spelletjes op mijn telefoon.  Saskia en Kaylee komen thuis en gaan in de eetkamer verder met hun huiswerk.  Het doet me goed Saskia echt bezig met haar schoolwerk te zien.

Zij heeft geen interesse in lunch, maar Rick en ik gaan naar Panera.  Daar bestelt Rick een baguette (hij is nog steeds in Franse sferen) met kaas en rosbief.  Ik neem een kop kippensoep met een halve tonijnsalade sandwich op tomaat basilicum brood. Ik realiseer me opeens dat ik gisteren ook al tonijnsalade had, maar ik ben daar dan ook dol op.

Thuis ga ik voor van het zonnetje genieten.  Rick en Saskia passen op de honden, heerlijk rustig voor mij.  Het is weer 18 graden, ongewoon voor begin november. De geraniums bloeien dan ook zelfs nog, dat niet alleen, er zijn nieuwe knoppen.

 

Saskia wil graag naar de mall om naar warme kleding te kijken.  We rijden naar Tysons Corner waar Rick de kaartjes voor de film later ophaalt, terwijl Saskia en ik naar Forever 21 lopen.  Eerst kijken we bij de net geopende Uni Qlo.  Langzamerhand hebben wij alle trendy internationale zaken ook in deze mall, alleen Esprit vertrok en daar ben ik nog steeds rouwig om!

Saskia vindt niets bij Forever 21 of Pac Sun.  Maar natuurlijk wel bij de veel duurdere Urban Outfitters, daar kiest ze een heel lekkere sjaal (lees bijna deken) en topje.  Rick is mee en kan eindelijk ook zijn jongste eens verwennen met wat nieuwe dingen (en zien waarom het allemaal snel optelt).

De film die we gaan zien is Trolls.  Er zijn gemengde recensies over, maar wij vinden het alle drie een heel erg leuke film.  Ja, ok, het is echt een kinderfilm, maar ook genoeg verhaal voor volwassenen (of misschien zijn wij gewoon gek op kinderfilms, kan ook).  In ieder geval zijn de anderhalf uur zo voorbij.

We hebben gereserveerd bij Sushi Yoshi voor het avondeten en nemen plaats aan de sushi bar.  Het is gezellig met Saskia tussen ons in. Gelukkig gaat alles goed met haar, ik maakte me wat zorgen.  Haar semester gaat stukken beter dan de afgelopen paar jaar.

Het eten is natuurlijk ook weer super.  Ze maken hier zo'n kunstwerkje van de sushi en sashimi. Een dame naast mij krijgt voor het eerst een gefrituurd garnalenkopje en ik moedig haar aan het te eten.  Tot haar verbazing vindt ze het lekker. Soms moet je je gewoon overgeven aan nieuwe dingen.

Jammer genoeg moet Saskia vanavond alweer terug naar Richmond. Ik ben heel blij dat ze even thuiskwam, want ik moet toegeven het moeilijk te vinden Katja nog steeds niet in persoon te hebben kunnen feliciteren en ik mis Kai en Bea echt na de dagen, die we samen doorbrachten.  Het is het leven en zolang zij happy zijn ben ik het ook, etc. Maar ik zou ze veel liever vlakbij willen hebben!