Over bloesems en bluebells

Rick staat al heel vroeg op want hij moet naar Baltimore voor een presentatie. Ik voel me niet zo lekker dus blijf nog een tijdje liggen. Dan sta ik ook maar op want ik moet vandaag wel naar de sportschool.

Ondanks zijn vroege vertrek heeft Rick wel koffie gezet voor mij. Ik schenk dankbaar een mok in en maak dan eens een anders dan anders ontbijt. In New Jersey heb crackers gekocht met heel veel zaden en weinig koolhydraten. Een ervan besmeer ik met brie, die ik gisteren gekocht heb. Daarbij een paar mini komkommers en het is een zalige maaltijd.

Bij Anytime Fitness doe ik mijn uur cardio en dan heeft Sharon weer een pittig half uur met gewichten voor me. Na afloop gebruikt ze haar speciale massage machine op mijn benen en rug en dat voelt heel goed!

Op weg naar huis rijd ik door bloeiend Vienna en neem heel wat foto's. Ik ga ook naar de buurt, die Sharon me aanraadde, en inderdaad staan daar rijen grote prunussen. Het is een zee van roze, prachtig!

Thuis neem ik Orion de achtertuin in waar hij lekker rent met Mia en de Deense doggen van onze buren. Zo krijgt hij goede beweging, alleen zijn zijn pootjes daarna heel vies! Niet getreurd, ik dompel ze in de paw plunger en ze zijn zo goed als nieuw.

Gisteren kregen we een brief van de federale regering dat Kai in mei "jury duty" zou moeten doen. Dat wil zeggen dat hij geselecteerd zou kunnen worden voor de jury van een rechtszaak. Natuurlijk kan dat niet omdat Kai niet in de VS woont.

Na foto's van de brief naar Kai gestuurd te hebben vult hij met mijn hulp het formulier in dat hij in het buitenland woont. Hopelijk is zijn huurcontract voldoende bewijs daarvan. Toch grappig, Rick en Kai worden telkens opgeroepen en ik heb in de 20 jaar dat ik Amerikaans staatsburger ben nog nooit een oproep gekregen.

Na Orion met een Kong in zijn bench te hebben gedaan ga ik eerst lunchen. Ik ben wel benieuwd naar de salade, die Marielle vorige week bij Viet Aroma at. Lani is verbaasd dat ik eindelijk iets anders wil proberen maar raadt de salade van harte aan. Hij is inderdaad erg lekker al vind ik de dressing wat te zoet. Lani zegt dat ze dat volgende keer aan kunnen passen.

Het is zulk mooi weer dat ik besluit naar het Bull Run park te gaan. Hier staan velden van de inheemse Virginia bluebells. Het is een populaire bestemming maar ik vind nog een parkeerplek. Via het houten pad loop ik naar Bull Run (een rivier heet hier in het zuiden een "run") waar de bluebells langs bloeien.

 

 

Het is zo mooi, zo ver je kunt zien blauwe velden met bloemen. Ze zijn duidelijk op hun hoogtepunt. Ik fotografeer erop los maar het is niet op een foto over te brengen hoe mooi het in werkelijkheid is. Ik loop het pad af en dan terug.

Daar vind ik een leeg bankje met een plakkaatje "For Karen because she loved the bluebells so". Ik ga zitten om te genieten van de zon en de kleurenpracht voor mij. Dat prille lentegroen vind ik ook zo mooi. Kinderen spelen idyllisch in het stroompje wat ijskoud moet zijn en veel blije mensen komen langs en groeten mij. Ik ben helemaal ontspannen.

Tot er grootouders met hun kleindochtertje van een jaar of zes langskomen. Het valt me al op dat de oma constant snauwt tegen het kind. Het meisje weigert te poseren tussen de bluebells en opa en oma maken rechtsomkeert.

Als ze langs mij lopen hoor ik de oma venijnig tegen het meisje zeggen: "Weet je wat er verkeerd is aan jou? Jij bent verwend!" Oef, ik moet op mijn tong bijten om stil te blijven. Het komt mij ook al te bekend voor en ik vind nog steeds dat ik mijn kinderen er destijds onvoldoende tegen heb beschermd.

Inmiddels loopt het tegen vieren en ik wil het spitsuur voor zijn. Ik rijd terug naar Vienna en zie dan dat ik nog maar 9 kilometer benzine in de tank heb. Ik gooi de van dus maar snel vol bij de Shell, in ieder geval gebruik ik zo optimaal de 30 cent korting, die ik van Giant krijg.

Rick komt moe thuis na zijn presentatie, maar het is weer goed gegaan. We maken samen het avondeten. Dit keer smeer ik karbonaadjes (zonder bot) in met mosterd en doe die met verse tijm in de air fryer.

Twaalf minuten later hebben we lekker malse stukjes vlees. Daar hebben we baby spruitjes en bloemkoolpuree bij. Deze houd ik er in, Rick is er ook zeer over te spreken.

Wat een heerlijke dag was dit! Ik ben zo dol op de lente, al die kleuren maken me vrolijk. Nu ben ik wel doodmoe, maar ook zeer voldaan. Ik zie ook uit naar morgen maar daar lezen jullie morgenavond meer over.