Over een luie dinsdag

Rick staat om half zeven al op en ik ben ook klaarwakker. Ik lig al een paar uur te malen over Orions poot en kan de slaap toch niet meer vatten. Ik had bedacht dat we misschien toch naar de dierenarts zouden kunnen gaan voor Rick naar het vliegveld moet.

Rick merkt meteen dat ik me weer eens veel te veel zorgen maak en oppert om eerst eens te kijken hoe het wondje eruit ziet. Ik haal het verband eraf en in mijn gedachten was het wondje vele malen groter geworden dat het in werkelijkheid is.

Het ziet er goed uit en ik zou niet weten wat een dierenarts er anders mee zou doen dan ik al doe. Ik verbind het dus weer met de antibioticazalf. Het doet Orion helemaal niets, hij probeert het verband ook helemaal niet weg te bijten of wat ook.

Vroeger dan ooit lopen we de Starbucks binnen voor ons ontbijt. Rick heeft het via de app besteld dus het staat al klaar. Er is ook net een Pokémon Go raid bezig, die we snel even spelen. Het is werkelijk schitterend weer en belooft een zomerse dag te worden.

Na de egg bites en koffies verorberd te hebben gaat Rick inpakken. Veel hoeft hij niet mee te nemen want hij gaat maar twee nachten en in Atlanta is het nog warmer dan hier. Intussen doe ik mijn uur op de elliptische machine boven.

Om half elf neemt Rick afscheid en vertrekt tot donderdagochtend naar Atlanta. Ik ga de tuin in met Orion maar zorg er wel voor dat er geen andere honden buiten zijn. Hij mag geen vuil op zijn wond krijgen en vooral als hij met de Denen rent worden zijn poten heel modderig. De prachtige azalea van de buren bloeit en onze roze met witte ook.

 

Voor de eerste keer dit seizoen kleed ik me na mijn douche in korte mouwen en een golf broekrokje. Mijn benen zijn nog vreselijk wit, hopelijk komt daar snel verandering in. Ik doe altijd zonnebrandspul op maar krijg toch een kleurtje met hoeveel ik buiten ben.

Online bestel ik een poke bowl van Lei'd Poke, die al klaar staat als ik hem op kom halen. Thuis op het deck geniet ik ervan. Het is ook zo vrolijk hier, echt een extra kamer met alle bloemen, die we dit weekend neergezet hebben.

De rest van de middag zoek ik mijn hangmatstoel op en lees in een ruk alweer een Nora Roberts boek uit. Orion wil telkens heel graag de tuin in als de Deense doggen op hun deck blaffen, maar helaas voor hem mag dat dus niet. Verslagen gaat hij dan maar lief liggen slapen, de lobbes.

Voor ik het weet loopt het tegen zessen. Ik heb besloten vanavond Shabu Shabu te gaan eten. Rick is daar niet zo dol op dus ik zie mijn kans schoon als hij op reis is. Ik word als een oude bekende begroet en smul weer van de flinterdunne biefstuk, zalm en groentes in de soep.

Het blijkt dat ik $5 korting krijg als terugkomende klant dus helemaal meegenomen. Het is nog licht als ik terug naar huis rijd. De tijd voor Ubers is weer even voorbij. Dan voel ik me altijd zoveel vrijer!

Intussen ben ik virtueel met Saskia aan het shoppen. Zij probeert dingen aan en stuurt daar foto's van zodat ik mijn mening kan geven. Eerlijk gezegd vind ik dat alles haar goed staat.

Tijd om mijn volgende Nora Roberts boek uit te kiezen en daarna gaat de tv aan. Ik ben moe van het vroege opstaan, maar eigenlijk zou ik willen dat me dat iedere dag zou lukken. Zo is de dag zoveel langer en meer tijd om van het mooie weer te genieten.