Over een gezellige lunch en orchideeen

Het is zo'n genot op het moment om vanuit mijn bed de bloeiende bomen in de achtertuin te zien. Het maakt het ook een stuk makkelijker om op te staan en Rick schrikt gewoon van mijn verschijning al om half acht. Ik ben gisteravond ook vroeg naar bed gegaan, dat scheelt.

Nadat ik hem op zijn hart heb gedrukt dat hij zijn arm sling moet dragen vertrekt Rick naar zijn werk. Ik maak mijn ontbijt, mini komkommertjes en de veel zaden cracker met brie. Zo lekker, ik vind het jammer dat ik niet meer pakjes van die crackers heb meegenomen uit New Jersey.

Na mijn uur op de elliptische machine neem ik Orion de achtertuin in. Daar doen we zijn favoriete "zoek het snoepje" spelletje. Orion is totaal niet geinteresseerd in een frisbee of bal achterna rennen. Jammer want zo zou hij meer beweging krijgen.

Na mijn douche rijd ik naar de metro. Daar staat al een trein klaar en die neem ik maar al weet ik dat dan drie kwartier vroeger dan mijn lunchafspraak in de stad zal zijn. Een half uur later stap ik bij Metro Center uit.

Dit is een Pokémon Go mekka dus ik loop al spelend door Chinatown. Om half een heb ik met Judith afgesproken bij Zaytinya. Haar ken ik al jaren online en nu zullen we elkaar dan eindelijk in persoon ontmoeten. We herkennen elkaar meteen van de foto's.

Het is zulk lekker weer dat we een tafel buiten vragen. Het is alweer een tijd geleden dat ik bij Zaytinya at en hun menu is nog steeds heerlijk. Judith en ik besluiten drie gerechten te delen. De zalm, de paddenstoelen met kaas en een geroosterde spruitjes. Heel goede keuzes, blijkt.

We hebben zoveel te kletsen dat we na afloop ook nog koffies bestellen. Daarna lopen we naar het American Art Museum/Portrait Gallery aan de overkant van de straat. Dat is zoals zoveel musea in DC gratis te bezoeken. 

Ieder jaar doet het Smithsonian in samenwerking met de Botanische Tuin een orchideeen tentoonstelling. Tot nu toe was dat altijd in de Botanische Tuin of in het Natural History Museum. Dit jaar is het voor het eerst in het atrium hier.

Behalve de prachtige bloemen staan er ook een aantal borden met uitleg. Orchideeen zijn interessante planten. Bloemen, die aan camouflage doen en allemaal eetbaar zijn, al zullen ze niet allemaal goed smaken. Vanille is bijvoorbeeld een orchidee.

Nadat we van de kleurenpracht genoten hebben en allerlei foto's hebben genomen gaan we het dubbele museum in. We beginnen in de Portrait Gallery waar we op zoek gaan naar de portretten van Barack en Michelle Obama.

We vinden na wat zoeken dat van Barack in de galerij met alle presidentenportretten. We vinden het beiden een mooi schilderij al verschillen de smaken erover nogal. Het is zeker geen saai standaard portret zoals van nogal wat andere presidenten.

We moeten een verdieping naar boven voor het schilderij van Michelle. Dat van haar vind ik minder want ik vind het niet goed lijken. Toch is het ook bijzonder en voor Judith vooral leuk om gezien te hebben.

Dan lopen we het American Art Museum gedeelte in en ik laat Judith daar een aantal van mijn favoriete werken zien. Vooral de neon kaart van de VS met alle tv's in de staten en het vrouwtje dat in een café zit.

Judith heeft om vier uur een presentatie dus het wordt tijd dat zij terug naar haar hotel gaat. We nemen afscheid en hopen dat we een volgende keer wat langer tijd hebben met elkaar. Gek hoe je meteen een echte vriendschap voelt na zoveel online contact.

Intussen zijn de schoonmakers nog bezig bij ons thuis en ik besluit lekker in de stad te blijven. Ik speel wat Pokémon Go en strijk dan neer op het terras van Elephant & Castle. Daar geniet ik van een bloody Mary en mensen kijken want er komt heel wat langs op Pennsylvania Avenue, "America's Main Street". Tegen vieren baan ik me een weg naar de metro aan de overkant.

Saskia stuurt een berichtje naar onze familie Facebook groep. Zij heeft een academische prijs gewonnen van de American Chemistry Society. Dat is een hele prestatie en de ceremonie voor de uitreiking is op 2 mei. Rick en ik gaan daar zeker heen. Zo trots op hoe ver Saskia in een paar jaar gekomen is!

Eenmaal terug in Vienna zie ik een paar pakjes op onze stoep liggen. De ene is een paar FitFlop sandalen. Dit keer geen teenslippers, al vind ik die ook heel fijn lopen. Ik wil eens kijken of ik mijn rondleidingen op deze sandalen kan doen. De andere is een air fryer kookboek met low carb recepten.

Orion en ik gaan nog even van het lekkere weer genieten op het deck. Als het te koel wordt ga ik binnen computeren. Opeens begint mijn telefoon een deuntje te spelen en houdt daar niet meer mee op. Het klinkt oost Europees en is best leuk, maar ik heb geen idee waar het vandaag komt. Ik heb het een keer eerder gehad met datzelfde deuntje, maar geen van mijn apps heeft dat. Het zal voor altijd een raadsel blijven.

Rick komt thuis en we beginnen aan het avondeten. Vanavond hebben we barramundi (een soort zeebaars) met een citroensausje, spinazie en bloemkool "tots". Het smaakt weer voortreffelijk al moet ik zeggen dat mijn lunch van vanmiddag niet overtroffen kan worden.

En zo eindigt alweer een schitterende dag met een grote ster. Ik dacht deze week weinig op mijn programma te hebben, maar morgen ga ik er ook weer op uit. Opeens wordt het dan druk en ook erg leuk.