Gisteren was het lente en dat wordt het vandaag weer! Ik heb heerlijk buiten voor het huis zitten lezen, terwijl alle kinderen basketbal speelden (aan de zijkant van onze driveway staat een basketbalpaal, zoals bij zovele huizen hier). Ook de buurvrouwen kwamen naar buiten en voor we het wisten zaten we met zijn zessen heerlijk lui in het zonnetje te kletsen. Ongewoon in onze straat is, dat van de 10 gezinnen, maar 3 moeders buitenshuis werken! Het is dus overdag nooit vervelend stil en er is altijd iemand om in noodgevallen om hulp te vragen.

Ik had om 1 uur een afspraak bij de "sedation dentist", een tandarts, die zoals eerder geschreven mensen met een tandartsenfobie (zoals ik!) behandelt. Nou, ik was onder de indruk! Ik kreeg zelfs een teddybeer in de handen gedrukt om me rustig te maken (ik was gisteren niet zo bang, hoor, maar zodra er werk verricht moet worden, brrr!). Er werd me uitgelegd, dat ik een heel stel kronen nodig zou hebben (geen nieuws, want ik heb het jaren uitgesteld). Maar het goede nieuws is, dat zij, omdat ze je zwaar verdoven, dat alles in een of twee keer kunnen doen. Bij de "gewone" tandarts zou het twee bezoeken per kroon betekenen.

Het is hier toch veel meer geaccepteerd om verdovingen te krijgen voor allerlei dingen, waar het in Nederland, tenminste gebaseerd op wat ik lees en hoor, niet zo is. De tandarts is een voorbeeld, onze tandarts in Nederland (vandaar mijn fobie) weigerde voor vullingen verdoving te geven aan kinderen. Hier moest Saskia een aantal gaatjes laten maken en ze kreeg genoeg verdoving met lachgas en novacaine en ze vindt de tandarts nog steeds prima.

Ook bij bevallingen, een ander gebied, waar je in Nederland volgens mij toch meer "echt vrouw" bent, als je het allemaal zonder verdoving doet, wordt hier vrij standaard een epidurale verdoving gegeven, als je in het ziekenhuis bevalt (wat het gros van de vrouwen doet).

En zo zijn er nog wel meer dingen. Mijn gebroken enkel werd in Nederland in een klap gezet, hier krijg je eerst verdoving voor ze dat doen. Over het algemeen wordt het hier in ieder geval niet nodig gevonden om pijn te lijden!

Omdat Rick de hele volgende week weg is, wilde hij met mij uit eten. We besloten naar Marco Polo te gaan, een oud Italiaans restaurant. En dat was het ook, alles was er "oud" aan: de bediening was oud, de clientele was oud en het voedsel was wel lekker, maar niet om over naar huis te schrijven. Geen restaurant waar we snel terug zullen gaan, hoewel het flink populair is!