Vanochtend stond Katja op met veel pijn, ze had een paar weken geleden haar stuitje gestoten, pijnlijk natuurlijk, maar niet veel aan te doen. Het rare was nu wel, dat het steeds meer pijn ging doen. Dus de kinderarts opgebeld, die op zondag ook spreekuur heeft. Daar werd ons geadviseerd naar de emergency care te gaan, om een roentgen foto te laten maken. Wat is het toch heerlijk, dat er zoveel medische bedrijven open zijn op zondag! We moesten bij de emergency vrij lang wachten, maar veel minder lang, dan als we naar de EHBO bij het ziekenhuis waren gegaan. De dokter behandelde Katja, het bleek een infectie te zijn, zeer pijnlijk, maar met antibiotica te verhelpen.
Dus gauw even naar Eckerd's om dat recept te laten vullen. J.C. Penney's, eigenaar van Eckerd's, schijnt er erg aan te verliezen, maar ik vind het er heerlijk. In tegenstelling tot CVS hoef je slechts 10 minuten te wachten (bij CVS soms 30 minuten!) en de winkel is ruim en goed gesorteerd.
Intussen had mijn vader 2 weken lang gekookt om een echte Indonesische rijsttafel in elkaar te zetten. Hij nodigde 20 mensen uit voor de lunch en schotelde ons een indrukwekkende tafel van ongeveer 20 gerechten voor! Allerlei biefstuk, kip en varkensvlees gerechten, groente gerechten, gebakken banaan, atjar, verschillende sambals, kroepoek, het was allemaal even lekker. Ik vind het toch wat, mijn bijna 70 jarige vader, die dat zo alleen voor elkaar krijgt!
We hebben hier in dit gebied twee Indonesische restaurants, maar ze halen niet bij de restaurants in Nederland, die het enige zijn, waar ik ze mee kan vergelijken. Degene in Maryland is nog redelijk, maar die in Alexandria, Virginia is ronduit slecht. Jammer. Mijn vader zou zijn eigen restaurant moeten beginnen!
Het was 18 graden met een warme zon buiten, dus we aten dit zuidelijke eten ook nog eens in de tuin op 29 februari! Hoe vaak kan dat?
We moesten alweer vroeg weg, want Saskia had een verjaarspartijtje bij het zwembad en die moest opgehaald worden en Katja moest aan een project voor Spaans werken: een modeshow in het Spaans. Met twee vriendinnen maakte ze een filmpje, wat morgen op school vertoond zal worden.
En nu kijken we natuurlijk de Oscars. Tot nu toe heel vermakelijk!
Ons weer:
zondag, februari 29, 2004
Gepost door Petra op 22:12
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
0 reacties:
Een reactie posten