Lekkernijen maken en levend stalletje

Zaterdag

 

Onze Kerstboom in bokeh

Het laatste weekend voor Kerst is aangebroken!  Onvoorstelbaar wat vliegt deze Kersttijd toch altijd voorbij.  Eigenlijk wel jammer, want het is iedere dag weer zo leuk. 

Omdat er zoveel gaande is dit weekend heb ik eigenlijk geen zin om te gaan sporten.  Toch weet ik dat ik me er beter door zal voelen met dit koude weer.  Ik neem me dus voor om drie kwartier cardio te doen, in plaats van een uur.  Dat moet dan dit weekend maar genoeg zijn.

Zodra ik klaar ben bij de sportschool haast ik me naar huis, want Saskia moet werken.  Ik wil mijn van vandaag niet kwijt, dus zet haar bij Michaels af.  Zelf ga ik ook mee naar binnen om te Chinese "afhaal" doosjes te kopen voor de lekkernijen, die ik vanmiddag voor de buren wil gaan maken. 

De speciale Kerstdoosjes zijn uitverkocht, maar ze zijn er ook in glimmend groen en goudkleurig, prima Kerstachtig, dus.  Ik koop er negen van en zie dan ook leuke rood-witte initialen als boomversieringen.  Ik neem de eerste letters van de achternamen van alle buren mee als kleinigheidje.  Helaas is er om de een of andere reden geen "V" voor Vouvalis, dus voor hen kies ik een Santa laars.

Bij Saskia, die overduidelijk hier niet wil zijn, reken ik af.  Het is maar goed dat ze ontslag heeft genomen.  Morgen moet ze nog bijna de hele dag werken, maar gelukkig niet op Kerstavond.  Wanneer haar laatste dag zal zijn is nog niet bekend, Saskia hoopt woensdag.

Het is venijnig koud weer met een straffe wind.  Dit is een enorm winkelcentrum en meestal neem ik de auto van Michaels naar Safeway, maar het is zo druk dat ik besluit het toch maar te lopen.  Rillend kom ik bij Safeway aan.  Het is nu wel echt winters weer opeens.

Op mijn lijstje staan ingredienten om peppermint bark en toffee brittle te maken.  Dat zijn mooie namen voor witte chocolade met in stukjes geslagen candy canes erdoorheen en melkchocolade met stukjes Heath toffee.  Alleen vind ik,  hoe ik ook zoek, de candy canes nergens. 

De eerste verkoper, die ik erom vraag, beweert dat ze die niet hebben.  Ja, lekker makkelijk voor hem, maar dat lijkt me toch wel heel sterk zo dicht bij Kerst.  Ik zoek nog even verder, maar na bijna een half uur wordt het me te gortig en ik vraag een gelukkig meer behulpzame medewerker en weer naar. 

Die neemt me mee naar het gedeelte van de winkel waar het het logischt zou zijn om candy canes uit te stallen.  Daar heb ik natuurlijk ook al uitgebreid gezocht en niet gevonden.  Hij zegt dat ze tot gisteren hier stonden.  Dan maar de manager erbij gehaald.  Blijkt dat een of andere slimmerik ze onder de dozen met candy canes onder de lopende banden van de kassa's heeft neergezet.  Daar is het druk, dus ze zijn niet te zien.  Ik had ze daar echt nooit gevonden!

Toch blij dat ik nu een doos heb kunnen bemachtigen, betaal ik gauw aan de self checkout.  Mijn maag rommelt en ik ben dichtbij Pho Thang Long.  Het is ook het perfecte weer voor pho, dus ik bestel de vissoep om mee naar huis te nemen.

Na de lunch zet ik alles klaar en begin, al luisterend naar het Trans-Siberian Orchestra, aan het smelten van de witte chocolade chips.  Rick en Kai gaan naar de Duitse winkel, dus ik heb het rijk alleen en kan de muziek lekker hard zetten.

Een paar uur later heb ik vier bakplaten met peppermint bark en drie bakplaten met toffee brittle klaar.  De doosjes voor de buren zitten vol en wijzelf hebben ook een bakje van ieder.  Deze lekkernijen doen het altijd goed en ik ben niet zo'n bakster, dus dit is veel meer mijn ding. 

 

Rick en Kai komen thuis met onder anderen lekkere haring.  Wel zouter dan de Hollandse, maar het smaakt goed.   Ik ben nog van plan nu het winter is haring te bestellen van North Sea Herring.  Die versturen ze per tien haringen vanuit Atlanta of Houston.  Dat zijn dan wel de echte maatjes haringen.

 Rick heeft van een vriend een cadeaubon voor een etentje bij Clyde's voor Kerst gekregen.  Die gaan we vanavond gebruiken. Het wordt een heerlijke en gezellige maaltijd, zoals altijd bij dit restaurant.  Ik bestel de zalm met zoete aardappelpuree en spruitjes, iedere hap is een genot.  Rick en Kai smullen ook.  De serveerder is ons bovendien zeer gunstig gestemd en geeft zomaar een gratis stuk chocolade cake als dessert.  Nu ben ik daar niet zo dol op, maar het is natuurlijk wel een heel aardige geste.

De rest van de avond kijken we Kerstfilms op Hallmark Channel.  Ik ga dat over een paar dagen weer missen.  Ik zou willen dat ze die de hele maand December uitzonden.

Een van de Rockettes filmpjes uit New York (meer hier)

Zondag

Na lekker uitgeslapen te hebben halen Rick en ik ons wekelijkse Starbucks ontbijt.  Daar zien we ook onze buurvrouw Susan en praten even bij, vooral over haar 13-jarige dochter, die deze zomer een zware rugoperatie moet ondergaan.  Ook wensen we onze vriendelijke barista's Tom en Gabe een heel fijne Kerst toe.

Als het ontbijt achter de kiezen is, haast ik me naar Anytime Fitness.  Daar is het een drukte van jewelste, maar ik kan nog net een ARC trainer bemachtigen.  Weer doe ik drie kwartier daarop, want Rick en Kai wachten thuis om boodschappen te gaan doen.  Saskia moet weer werken en Rick heeft haar al afgezet. 

Bij Wegmans is het zoals ieder jaar een drukte van jewelste.  Tot onze verbazing vinden we wel meteen een parkeerplaats, maar binnen is het een gekkenhuis van karretjes en mensen. 

We beginnen met lunch eten.  Ik ben hier ongeveer een jaar niet geweest en de sushi afdeling is enorm uitgebreid.  Ik heb echter zin in soep op deze koude dag, dus kies de barley groentesoep en een halve tonijnsalade sandwich.  Kai heeft van het Chinese buffet gekozen en Rick een stokbrood met ham en kaas. 

Als we uitgegeten zijn gaan we de menigte trotseren.  Rick begint met de boodschappen aan de ene kant van deze gigantische supermarkt, terwijl Kai en ik de andere helft voor onze rekening nemen.  Zo gaat het wat sneller met de nadruk op "wat", want we schuifelen voort en staan regelmatig vast tussen alle winkelwagentjes (of zeg maar gerust wagens, ze zijn enorm).

 

Na een uur en drie kwartier hebben we alle benodigdheden.  Vooral Saskia's boodschappen vergden nogal wat zoeken, maar we hebben uitgevonden dat Wegmans net zo'n grote, zo niet een grotere, selectie aan vegan produkten heeft als Whole Foods.

 

Intussen heeft Katja ge-smst dat zij op haar weg naar huis is.  Saskia sms-t dat ze honger heeft.  Kennelijk krijgt zij geen lunchpauze.  Na de boodschappen te hebben helpen uitladen, brengt Kai haar gauw een Clif reep.

De rest van de middag niksen we lekker.  Tegen zessen lopen we naar de overkant naar de Vienna Baptist Church.  Hier wordt, zoals ieder jaar de zondag voor Kerst, een levend stalletje met het Kerstverhaal gehouden.  Het is altijd een leuke traditie.

 Dit keer vindt het "kindje Jezus" het maar niets en zet een flinke keel op.  Gelukkig krijgt "Maria" hem stil, anders zou ik het zo zielig vinden daar in de kou.  Het is altijd weer heel vermakelijk om ook naar de herdertjes en engeltjes te kijken, die soms ook nog erg klein zijn. 

 

 

 

Als we terug naar huis lopen zien we Katja's auto op de oprit staan.  Hoera!  Zij heeft het ook weer veilig thuis gehaald en is nu tot na Oud en Nieuw thuis.  Zo lang hebben we haar in lange tijd niet achter elkaar gezien, dus ik ben van plan veel met haar te gaan ondernemen.

 

Tot slot wens ik iedereen hier een heel fijne Kerst.  Hier onze Kerstkaart: