Om kwart over vijf word ik wakker en denk Saskia te horen huilen. Rick wordt tegelijkertijd wakker en inderdaad zit er een zielig hoopje mens op het bed tegenover het onze. Ze heeft zo'n erge hoofdpijn vanuit haar nek dat ze niet eens kan liggen.
Rick geeft haar een van zijn ibuprofen tabletten en gaat dan op mijn bevel weer zijn bed in. Hij heeft zijn rust hard nodig. Ik probeer van alles met Saskia van koude natte doeken tot massages. Eindelijk lijk ik de triggerpoint in haar nek te hebben gevonden en ontspant ze genoeg dat ze ophoudt met huilen.
Liggen lukt echter nog steeds niet, dus ze vraagt of ze Lawrence op mag bellen tot de pijnstiller gaat helpen. Dat vind ik prima en ga terug naar bed. Een half uurtje later hoor ik Saskia de kamer weer binnenkomen en we gaan nog een uur of twee verder slapen.
Eigenlijk had ik om acht uur op willen staan, maar dat lukt me na die nachtelijk escapade niet. Om half negen hijs ik me toch echt uit bed, want we hebben vandaag zo'n vijf uur rijden naar Marburg voor de boeg. Na mijn 100-10 routine wek ik Rick ook voorzichtig. Saskia ligt natuurlijk nog in diepe rust.
Wij maken ons klaar en wekken voor we ontbijt gaan eten Saskia. We willen namelijk direct na het ontbijt op weg, aangezien we al flink achter op schema liggen (gisteren was dat Rick en mijn schema, na vannacht duidelijk enkel mijn schema).
Met genoegen zie ik dat Rick veel meer eetlust heeft dan gisteren en een flinke portie van zijn ontbijt opeet. Ik bestel dit keer de "fisherman's friend" met gerookte zalm en roerei. Dit is werkelijk een heel lekker cafe en de kosten bedragen veel minder dan het buffet in het hotel.
Terug in de kamer is Saskia klaar om te gaan en we nemen de tassen mee naar de auto. Terwijl Rick en Saskia inladen ga ik boven uitchecken. Dit was een fijn hotel, Tryp Mitte, maar ondanks de vier sterren vonden wij het hotel in Muenchen vriendelijker en prettiger.
Rick begint met rijden en via Checkpoint Bravo (destijds van Oost-Duitsland West-Berlijn in) rijden we de stad uit. Nu bevinden we ons dus in voormalig Oost-Duitsland. Er is echter nergens meer te bekennen wanneer we ons weer in het toenmalige westen bevinden. Duidelijk is het land echt weer helemaal eenheid.
Het weer laat wat te wensen over. Het is bewolkt met motsneeuw en de zoutspray van de auto's voor ons maakt dat Rick constant de voorruit moet wassen. Intussen kijk ik op de kaart of er nog interessante plaatsjes zijn om tussendoor te stoppen.
Eerst dacht ik dat we langs Eisenach zouden komen, de geboorteplaats van Johann Sebastian Bach en waar ook Wartburg, een van de mooiste kastelen volgens onze gids, te zien zou zijn. Dit kleine stadje heeft zoveel geschiedenis dat ik er bijna voor om zou willen rijden. Toch wagen we het er maar niet op, want onze GPS leidt ons voorbij Maagdenburg richting Hannover.
Van de A2 gaan we de A7 richting Kassel op. Kassel roept bij mij "Stau" op, er staat me bij dat we daar vroeger vaak in de file hebben gestaan. Gelukkig is er tot nu toe niets mis met het verkeer. Het is ook lunchtijd, dus we zoeken naar een Autohof.
Die vinden we bij Rhueden. Daar is een McDonald's en daar hebben we natuurlijk geen zin in. Er is ook een Taverne en die blijkt authentiek eten uit deze omgeving te hebben. Verbazingwekkend genoeg is er ook een heel lekkere pasta met groentes voor Saskia. Waar we in Berlijn zo naar zochten vinden we nu zomaar hier langs de Autobahn!
Rick neemt een plaatselijke worst met zuurkook waarvan ik de naam ben vergeten. Ik houd het bij en tosti Hawaii. Die smaakt zeer goed en komt met een grote rauwkost salade. We smullen dus alle drie. Probeer in de VS eens zo'n goed restaurant bij een "rest stop" te vinden. Daar moet je toch meestal echt wel weg van de interstates om echt lekker te kunnen eten.
Nu komt voor mij de vuurdoop. Om Rick rust te gunnen ga ik het stuur overnemen. Al ben ik sinds mijn emigratie al vele malen terug in Europa geweest, ik heb er na mijn 18e niet meer achter het stuur gezeten. We hebben een automaat en het rijden op de Autobahn deed me denken aan de interstates in de VS, dus ik ga ervoor. Ik heb ook geen moeite met hard rijden, dus dat scheelt.
Eerlijk gezegd had ik niet verwacht het zo leuk te vinden en niks engs eraan! Ik ben kennelijk wel een beetje een snelheidsduivel (in de VS ook, hoor). Mijn maximum snelheid wordt ongeveer 180 km/u en dan word ik nog constant ingehaald. Onvoorstelbaar en het voelt helemaal niet alsof ik race (later zegt Rick dat hij 220 km/u ging, altijd baas boven baas, maar dat zou me te snel zijn)..
Een plaatsje wat heel interessant klonk onderweg is Hann.Muenden. Dat ligt 11 kilometer van de Autobahn verwijderd midden in de Harz. Het is een dorpje met vrijwel alleen middeleeuwse vakwerkhuisjes. De dichter von Humboldt vond het het mooiste dorpje ter wereld.
Dat moeten wij dus wel gaan zien. Met gemak vind ik een parkeerplaats dichtbij het centrum. Saskia is net in slaap gevallen, dus haar laten we in auto (ze weet dat we weg zijn, hoor, we laten niet zomaar een slapend kind achter in de auto).
Rick en ik nemen onze fototoestellen mee en maar goed ook. Wat een prachtig Middeleeuws dorpje is dit! Allemaal verschillend gekleurde vakwerkhuizen, de ene na de andere. Wat had ik hier graag langer willen blijven. Maar Kai sms-t intussen dat hij klaar is en we rijden verder naar Marburg.
Van de A7 draai ik de A49 op. Na zo'n twintig kilometer moet ik de afslag voor B3 nemen en dat is een langzame weg. Wel ook een mooie weg, want we komen door allerlei dorpjes en plaatsjes met boerderijen en vakwerkhuisjes.Om een uur of vier bereiken we Marburg. Dit is een veel groter stadje dan we hadden verwacht. Ons hotel, de Marburger Hof, is al gauw gevonden. Rick parkeert de auto tijdelijk op de taxi stand en we zeulen de bagage naar binnen.
Na het inchecken blijkt dat onze kamers in het aangrenzende gebouw zijn. We moeten de lift nemen, een lange gang door lopen en een verdieping omhoog en voila. Erg gerieflijke, hoewel kleine, kamers zijn het. Kai, die ook net hier aankomt, en Saskia delen er een, Rick en ik de andere.
Saskia stort meteen neer op het bed, maar Rick, Kai en ik gaan de auto parkeren in de garage en daarna naar de supermarkt. Het helpt dat Kai hier bekend is. Zijn Duitse lessen heeft hij praktisch tegenover het hotel.
De garage is ook weer een beleving, want Rick moet op een soort eiland parkeren. Als de garage te vol wordt kunnen ze onze auto dan omhoog hijsen en er een andere onder zetten. Het zijn wel heel nauwe plekken, dus Rick heeft wat moeite na het parkeren uit de auto te komen.
Bij de supermarkt kopen we wat repen voor Saskia, wat wijn voor mij en bier voor Rick. Ik heb ook wel zin in een pittige snack en zie paprika chips. Zo vaak lees ik dat Nederlanders in Amerika die zo missen. Ik dus niet, maar ik heb ze dan ook al vele jaren niet op. Ik vind de bbq chips in Amerika ook prima, al geef ik de voorkeur aan andere smaken (dill pickle, mmmm!).
Kai en ik besluiten de smaken eens te vergelijken. Hij vindt paprika ook lekker, maar zijn voorkeur gaat uit naar bbq. De mijne lichtelijk naar paprika. Heel verschillend zijn ze niet, maar toch. Misschien is het waar je mee opgegroeid bent. Al heb ik die hang naar per se paprika niet, misschien ook omdat ik chips met gewoon zout het lekkerst vind. En dat nog niet eens vaak.
Saskia is intussen ook wat uitgerust en met zijn vieren lopen we het historische gedeelte van Marburg in. Het sneeuwt zachtjes en dat past eigenlijk heel goed bij de omgeving. Ik wist niets over deze plaats voor Kai er ging studeren, maar heb intussen wel door dat het een letterlijk sprookjesachtig stadje is.
Bij het inchecken al kregen we ons "sprookje" voor vanavond in een enveloppe toegereikt. De gebroeders Grimm studeerden namelijk aan dezelfde universiteit als Kai en veel van de prenten in hun sprookjesboeken stammen uit Marburg. Bovenop de heuvel wijst Kai ons zelfs de toren van Repelsteeltje. Mijn vader vooral was dol op deze sprookjes, dus ik ben ermee opgegroeid als voorleesverhaaltjes.
Het stadje is ook echt sprookjesachtig, er is geen ander woord voor. Het is helemaal op heuvels gebouwd en de huizen kleurrijk en mooi. Ik zie een winkeltje dat bier "steins" verkoopt en die wilde Saskia voor Lawrence meenemen. Er staat een plaatje van Marburg op, dus helemaal goed.
Kai wil ook graag wat lekkernijen meenemen voor Pasen en we weten niet of die winkels morgen op Goede Vrijdag open zullen zijn (blijkt van wel). Bij een winkel vissen we net achter het net, want ze zijn gesloten. Bij de andere koopt Kai een zakje bonbons en ook Saskia vindt lekkernijen voor haar vriendinnen.
Net als in de sprookjes (veel van de Grimm plaatjes komen uit Marburg)
Inmiddels is het tijd voor het avondeten en na het bekijken van menu's waar Saskia verrassend veel kan vinden, valt de keuze op Cafe am Markt. Heel vriendelijke bediening hier! Saskia en ik delen een gele paprika met rode paprika mousse soep. Die is fantastisch lekker!
Als hoofdgerecht nemen Rick en ik beiden de gekruide varkenshaas medaillons met spinazie en rozemarijn aardappeltjes. Dat smaakt ook allemaal even goed. Kai heeft de Wienerschnitzel, die er zoveel meer lekkerder uitziet dan die van mij twee avonden geleden! Saskia's gerecht is vegan, spaghettie met groentes, pesto en pijnboompitten. Iedereen smult!
Intussen is het buiten ook echt gaan sneeuwen. Door het witte spul lopen we terug naar het hotel. Rick gaat nog even kijken of hij een biertje kan kopen bij de supermarkt, die zogenaamd tot 22 uur opens zou zijn, Maar ja, het is morgen Goede Vrijdag (een feestdag die we in de VS niet eens kennen), dus de supermarkt is vroeg dicht. Gelukkig voor Rick heeft de hotel minibar wel zo'n biertje.
We kletsen met zijn allen nog even na op onze kamer en dan gaan Saskia en Kai naar hun kamer. Rick en ik zoeken ook snel onze bedden op. Al met al toch weer een heel leuke dag en ik heb eindelijk weer eens in Europa gechauffeerd, voor mij een grote mijlpaal.
20 reacties:
Ik wist niet dat die plaatsjes zo leuk zijn.
Wat erg voor Saskia dat ze zo'n hoofdpijn had.
Ik hoop dat jullie nog een leuke laatste dag hebben en alvast een goeie terugvlucht.
Groet, Bea
tjonge wat een snelheid. Ik ben altijd bang dat er iets gebeurd maar een klapband met 120 is natuurlijk net zo erg als met 180 of 220 km p/u.
Ik hoop dat Saskia geen last meer heeft van hoofdpijn. Vreselijk als je dan niet kan liggen en rusten.
Leuke foto's van het plaatsje. Fijn dat jullie nu weer compleer zijn mijn Kai erbij (nou ja bijna compleet dan )
Wat een mooie stad waar Kai studeert! Inderdaad sprookjesachtig.
Ja, hoofdpijn die vanuit je nek komt kan hels zijn, ik ben sinds 1,5 jaar deskundige... Wat rot voor Saskia dat ze dat heeft. Hier werken pijnstillers niet, (al heb ik voor morfine bedankt) alleen massages en icepower. (soort mineral ice) Heeft Saskia dat al geprobeerd?
Haha, jij snelheidsduivel!! Maar inderdaad: Duitsers zijn echt racers. Ik durf niet harder dan 160, terwijl ik daar in NL echt niet aan moet denken. Mijn vriend is als Rick, maar rijdt alleen >200 als ik er niet bij ben. (moet voor werk veel in Deutschland zijn)
Marburg kende ik niet, maar moet daar nodig heen! Ik ben gek op sprookjes en die bouwstijl. Dit trekt me nu al meer als Berlijn :-).
Heeft Saskia misschien last van heimwee naar het vriendje? Vorig jaar in Italie knapte ze ook pas op toen de vakantie over de helft was en toen had ze toch ook een vriendje? Grappig dat het eten langs de autobahn en in Marburg beter en gevarieerder voor haar is als in Berlijn en Munchen.
Ziet er een heel leuk plaatsje uit! En jouw ontbijtje zou ik ook wel willen van smullen...
Spijtig dat Saskia weer last heeft van hoofdpijn, zal wel met de jetlag te maken hebben. Wat me nog opviel: in pesto zit er toch Parmezaanse kaas?
Cadeautjes kopen voor vrienden en schoolvriendjes daar zijn wij mee gestopt. enkel voor mijn ouders breng ik ik iets leuks mee. Waar ligt de grens anders vind ik.
Geniet nog van je Duitse avonturen!
Marburg klinkt heel leuk, ik ken de omgeving wel maar Marburg niet. Heeft Kai het er goed naar zijn zin, heeft hij veel internationale vrienden?
Ik moest hetzelfde denken als Jolanda, zou het kunnen zijn dat Saskia heimwee heeft naar haar vriendje? We waren een paar jaar geleden met onze dochter in Spanje terwijl ze toen net een half jaar verkering had. Er waren toen wat wrijvingen tussen hen en dat maakte de vakantie voor haar niet makkelijk. Kan Saskia wel Skypen met haar telefoon of moet ze echt de volle telefoonkosten betalen? Dat praat dan toch wat rustiger, als je weet dat het gratis is.
Geniet nog van je laatste momenten, het moet fijn zijn en geruststellend dat je nu weet waar Kai woont en leeft en om te weten dat het in zo'n mooie plaats is.
Dit klinkt goed allemaal! Ik vind ook dat er heel veel leuke plaatsen in Duitsland zijn. Ik ga er graag naar toe. Ook vanwege de mooie natuur, het goede eten en de konditoreien ;)
Wat ontzettend dapper dat je daar zomaar durft te rijden. Met versnellingen! Twee jaar geleden moest ik voor het eerst alleen in Amerika rijden met een automaat en vond het echt doodeng. Vanwege die automaat vooral, maar ook omdat de verkeersregels soms net even anders zijn. Van automaat naar versnelling lijkt me echt nog lastiger.
Wat grappig: ik zie net dat Marburg vlak bij Weimar ligt. Daar ben ik een paar jaar geleden een paar dagen geweest en dat is me toch een leuk, interessant, historisch stadje! Mocht je tijd hebben, dan zou ik daar ook heen gaan. En inderdaad: het is een sprookjesachtige omgeving!
Gelukkig dat Saskia en Rick weer wat opgeknapt zijn...
Ik boek heel erg vaak in Europa hotels maar 90% is ex ontbijt altijd.
Toevallig had ik het er gisteren met een collega over dat het rijden in Nederland wel top is altijd (mits er geen file staat uiteraard) en dat de bewegwijzering een van de beste ter wereld is.... Die parkeervakken zullen voor jullie inderdaad wel klein lijken, je moet hier ook niet niet met een Ford Explorer oid bij de Appie proberen te parkeren want dan heb je 2 plekken nodig.....
Ik wens jullie nog een hele fijne vakantie en hele fijne paasdagen....
Groetjes, Evelyn
ook ik hou marburg zeker in mijn gedachten :) en in texas kent men goede vrijdag wel hoor !! de jongens hebben om die reden vandaag een vrije dag van school.
Hoofdpijn om tegen een muur op te lopen, praat me er niet van. Gelukkig is dit voor mij al jaren voorbij. Hoop voor jullie dat de laatste dagen zonder ellende mag verlopen.
Wat een leuk stadje is Marburg, doet wel romantisch aan. Leuk als het er gesneeuwd heeft dan geeft het de ideale kerstsfeer.Onthouden voor een eventuele kerstmarkt.
Bij een Raststatte eten is nooit verkeerd zoals je ondervonden hebt. Het klonk in ieder geval erg lekker.
Geweldig zo'n 180 km.p/u te kunnen rijden.Dat schiet nog eens op.
Die autobahnen vragen er toch gewoon om en zeker als je met een Audi rijdt.
Geniet van de laatste dag en goeie vlucht terug.
Groetjes Wil
Leuk om jullie belevenissen te lezen. Ik ben vroeger wel in Duitsland geweest maar het kon me nooit zo bekoren. Ik hoorde altijd dat Berlijn zo bijzonder was maar gezien jouw verslag valt dat dus ook wel mee.
Ach, gaat toch nog wel even duren voor ik in Europa op vakantie kan.
Vervelend dat het zo koud is en dat Saskia en Rick zich niet optimaal voelen. Hoop dat jullie nog genieten van de laatste dagen.
En Goede Vrijdag wordt hier ook gevierd hoor. Niet zo erg als in Europa mara de kinderen hebben vrij, mijn advocaat is gesloten, etc.
@Bea - Ieder dorpje in deze omgeving is zo leuk. Echt de moeite waard en niet gebombardeerd in de oorlog zoals de grotere steden.
@Sally - In de VS zou ik ook denken dat het een idiote snelheid is, maar hier en met deze auto voelde ik het niet eens. Mijn van gaat bij 130 km/u al moeilijk doen.
@Nina - Ik heb me voorgenomen voortaan weer Mineral Ice mee te nemen. Ik had het een tijdje standaard mee, maar nu een nieuwe tas en dus niet. Prompt hebben we het nodig :(.
@Jolanda - Ja, ze geeft ruiterlijk toe heimwee te hebben, maar heeft ook hormonale krampen en vindt het echt vervelend niet veel te kunnen (vanmiddag ook weer niet).
@Brin - Pesto heeft pijnboompitten en olijfolie en nog iets groens, dus is meestal veganistisch. Saskia koopt alles met haar eigen geld, dus ik houd me er niet zo mee bezig voor wie ze dingen meebrengt.
@Marion - Ja, Kai heeft leuke contacten, al heeft hij door ons bezoek een lang weekend Berlijn moeten missen. Rick heeft een telefoonplan met Vodafone gekocht en dan kost een minuut bellen met de VS 4 cent, dus goed te doen. Het is inderdaad heel leuk te weten waar Kai nu woont en naar school gaat.
@Evelyn - Vandaag waren beiden weer een heel stuk minder helaas. Met deze Audi A6 zou ik ook niet in Nederland willen parkeren! Maar hij rijdt heerlijk en hier in Duitsland gaat het me prima af.
@Manuela - Zo zie je maar weer, maar nu ik erover nadenk hebben de scholen in onze omgeving altijd Paasvakantie de week voor Pasen, dus ik zou niet weten of de scholen anders gesloten zouden zijn.
@Wil - Marburg is echt erg de moeite waard. Je waant je zo in een boek van Grimm
@Bente - Ik ben blij Berlijn gezien te hebben, maar heb toch meer een "wow" gevoel bij andere hoofdsteden zoals Parijs, Londen, Rome en eigenlijk ook zelfs Amsterdam. Onze kinderen hebben altijd vakantie op Goede Vrijdag dus eigenlijk weet ik helemaal niet of ze dat anders ook vrij zouden krijgen (denk het niet want in ons gebied is men met uitzondering van Kerstmis niet scheutig (lees geen enkele andere vrije dag) met Christelijke feestdagen.
Leuk je verslag van Duitsland, maar het ziet niet mee met de gezondheid. Hoe ervaren jullie het duitse water vroeg ik me af? In de vs vinden wij het gloorgehalte erg hoog, zelfs bij douchen wordt ik naar van de lucht.
Voldoet de opleiding en begeleiding aan de verwachtingen van Kai.
Beste Petra,
Ik hoop dat je dit nog leest. Met veel belangstelling heb ik je reisverhalen in D. gelezen en hebben jullie ondanks alles toch wel goed vermaakt en het weerzien met Kai, waarvoor jullie het uiteindelijk toch deden is ook goed meegevallen lijkt mij.
Zou je aub de laatste foto's ook op jouw blog willen zetten zodat ik ze vanaf je blog kan bekijken, waarvoor dank en in ieder geval een goede terugreis naar Washington en een vrolijke Pasen.
Groetjes van Hilde uit B.
Hallo
Ook dit was weer een leuke autorit dag. Het is en blijft leuk om te lezen. Wat ablen dat Saskia zich zo rot blijft voelen ik hoop dat je thuis kan uitvinden wat de oorzaak is. De foto's die ik zo zie zie er zeker mooi uit. Verheug me op je grote aantal foto's die nog gaan komen.
Ik vindt Duitsland een mooi land en ook herkenbaar. Ook al ken ik alleen het stuk Vulkan Eiffel en wat kerstmarkt steden. Maar wel herkenbare architectuur.
Wat goed an je dat je weer de snelweg hebt gereden hier.
Liefs Naomi
@Hilde - Dat ga ik zeker doen, ik heb honderden foto's van de afgelopen dagen, waaronder dagthema foto's, die ik nog niet geplaatst heb. Ik hoop voor woensdag bij te zijn, want heb rondleidingen aan het einde van de week.
@Naomi - Eindelijk lieten vandaag de pijnen Saskia met rust! Kai wil hier echt zijn toekomst zoeken, dus waarschijnlijk is dit niet de laatste keer dat we hier zullen zijn.
Mag ik zo vrij zijn om even iets te corrigeren?
Het Weimar dat vlakbij Marburg ligt is Weimar a/d Lahn en is NIET het bekende Weimar (wat inderdaad een heel mooi stadje is). Het bekende Weimar ligt in Thüringen op bijna 250 km afstand van Marburg!
@Tineke - Ik zag dat ik vergeten was te antwoorden op je water vraag. In onze county wordt er alleen tijdens een paar weken per jaar chloor door het water gedaan en daar krijgen wij dan netjes bericht van. De rest van het jaar ruikt of smaakt ons water niet naar chloor, dus dat valt mij ook altijd op als ik elders in de VS reis. Ik laat het water meestal even staan voor het te drinken, zodat het chloor kan verdampen. In hotels denk ik dat men extra chloor in het water doet, althans daar valt het me altijd het sterkst op. Waarschijnlijk om de groei van legionella te voorkomen, maar dat weet ik niet zeker.
@Ineke - Inderdaad, ik had het al opgezocht dat het een andere Weimar was.
Hey petra, pesto bestaat altijd uit pijnboompitjes, olijfolie, basilicum en parmezaanse kaas. Enkel bij vegan proof pesto (bijna niet te vinden Europa) vind je hem zonder de kaas.
Maar misschien kan je dat beter niet zeggen tegen Saskia. In restaurants mag je er donder op zeggen dat er parmezaanse kaas inzit. (In europe he.) Hebben zelf een vegan in de familie :-) Dus ik ken het gevoel van te moeten zoeken.
Een reactie posten