Sneeuw vrij

Om vijf uur hoor ik een luide "Hurray!" vanuit Saskia's kamer.  In het midden van de nacht keek ik al naar buiten en zag een witte wereld.  De scholen zijn dus vandaag gesloten en we blijven alle drie nog een aantal uurtjes liggen.

Rick is er als eerste uit en meldt dat er een centimeter of vijf ligt, maar het sneeuwt hard.  Volgens het weerbericht gaan we de 20-30 centimeter voorspelde sneeuw ook krijgen.  Rick zou Rick niet zijn als hij er niet meteen door wilde rijden, dus hij gaat ontbijt halen bij Starbucks. 

Na de groente omelet sandwich en enorme bak Americano verzamel ik moed om naar de sportschool te gaan.  Sharon zei maandag dat ze hoe dan ook zou komen, dus ik vind dat ik ook moet gaan.  De wegen zijn nog niet heel slecht, maar ik vrees dat dat over een uur wel al erger zal zijn. 

Voor de zekerheid sms ik Sharon dat ik eraankom.  Rick gaat een halve dag naar zijn werk en achter elkaar aan rijden we de cul de sac uit.  Dan sms-t Sharon terug dat zij nog in bed ligt en niet van plan is te gaan sporten vandaag.  Meer is er niet voor nodig om mij weer rechtsomkeerts naar huis te laten gaan.

 

Mijn uitzicht vanaf de voordeur gistermiddag en vanochtend

Dan doe ik maar een 100-10 routine en besluit een lange wandeling in de sneeuw te gaan maken met Cosmo.  Later vandaag moet het onaangenaam hard gaan waaien, maar nu is het nog niet zo erg en de vallende sneeuw maakt voor een mooie witte wereld.  Mijn sneeuwbroek en laarzen gaan aan en op pad gaan we. 

Cosmo is helemaal in zijn element, want die is dol op sneeuw.  De vlokken zijn groot en nat en lijken niet te blijven liggen.  Het lijkt mij heel sterk dat we de voorspelde bergen sneeuw krijgen als het zo doorgaat.  Het is wel een mooie plaksneeuw, die tegen de bomen blijft zitten. 

Eenmaal weer terug thuis zijn mijn jas en broek wel kleddernat van de sneeuw, zoveel water zit er in de vlokken.  Gelukkig zijn beiden waterdicht.  De wind is inmiddels ook flink aangewakkerd, dus ik doe de open haard aan en besluit verder de sneeuw van achter de ramen te bekijken.

Rick komt tegen enen thuis met lunch van Noodles & Company.  Voor mij weer de Bangkok Curry met extra spinazie en garnalen, lekker warm en gezond op deze koude dag.  Het smaakt dan ook bijzonder goed.

Saskia gaat met een groep vrienden sleeen, Rick werkt thuis en ik ga verder met mijn Duits op Duolingo.com.  Wat is het toch een moeilijke taal om correct te krijgen met alle die, der, das, den, dem etc.!  Maar langzaam maar zeker komt er van alles terug in mijn brein.  Hopelijk kan ik me over een paar weken tenminste een beetje verstaanbaar maken daar.

Het sneeuwt de hele middag door, maar blijft niet liggen.  In plaats van 20 centimeter krijgen we er 7 en de storm eindigt zelfs met wat regen.  In Washington zelf ligt zelfs helemaal geen sneeuw, terwijl net ten westen van ons die twintig centimeter en zelfs meer wel gevallen zijn.  Het was in ieder geval een lekker ontspannen sneeuwdagje en Katja zal niet door de sneeuw terug hoeven rijden waar ik toch wel erg blij om ben.

Als het eenmaal droog is maken Rick en ik de oprit, stoepen en deck toch maar even sneeuwvrij.  Er ligt wel niet zo heel veel, maar we weten niet of het vannacht weer op gaat vriezen.  Als alles schoon is belonen we onszelf met een lekker Grolsch biertje.  Dat heb ik al lang niet meer gedronken en het smaakt me goed.

Voor het avondeten maakt Rick zijn beroemde omelet.  Dit keer vult hij het, behalve met allerlei groentes, ook met gerookte zalm.  Erg lekker is het!   We eindigen deze hopelijk laatste winterse dag met lekker bankhangen voor de tv.