Dag 1 Zwitserland: Over Zürich verkennen

Hoewel het natuurlijk heel fijn was om een bed te hebben heb ik op zijn hoogst drie uur gerust. Anderhalf uur voor de landing vindt de luide flight attendant dat iedereen maar wakker moet worden voor het ontbijt. 

Haar stem met woord "breakfast" galmt door de hele cabine. Nou vooruit dan maar, ik kies roerei met champignons en eet dat niet helemaal op, want het is pas vier uur na het diner. 

Dichterbij Zürich blijk ik aan de juiste kant van het vliegtuig te zitten. Ik heb prachtig zicht op de bergen en zie in de verte zelfs de Matterhorn. 

Precies op tijd landen we en nemen een trein naar de paspoortcontrole. Ik ben er met mijn Nederlandse paspoort zo door. Ook voor Maria duurt het niet lang. 

Onze tassen zijn er ook al en binnen de kortste keren zitten we in een taxi. Die brengt ons binnen twintig minuten naar ons hotel Bristol. 

Het is pas kwart over zeven dus natuurlijk is onze kamer niet klaar. We geven de bagage af en gaan Zürich verkennen. Dat heeft een leuk oud centrum. 

We lopen als eerste naar het station om te kijken welke trein en welk perron we morgen kunnen nemen. 

Daarna lopen we een stuk langs de rivier en vervolgens langs het meer. We stoppen even voor een espresso bij Cafe Motta. De korte nacht begint ons parten te spelen.

Het is pas tien voor tien en onze kamer zal niet voor twee uur klaar zijn. Maria stelt voor naar het Kunsthaus te gaan. 

Dat blijkt een goed idee te zijn. Het is een enorm museum met schilders waar wij van houden. Impressionisten, van Gogh's en heel wat Nederlandse meesters. 

We zijn er bijna twee uur zoet en we hebben inmiddels flinke honger. 

Er is veel dicht, omdat het Goede Vrijdag is. We lopen naar Brasserie Johanniter en die is gelukkig open. 

Dat niet alleen, maar dit blijkt een straat vol restaurants te zijn. We nemen plaats op het terras, want het is inmiddels heerlijk zonnig weer. 

Maria neemt Hongaarse goulash met een salade. Ik probeer een rösti gerecht met groenten, kaas en ei. Heel lekker, maar het is wel zwaar dus ik krijg het bij lange niet op. 

Terwijl we op het eten wachten bel ik het hotel en onze kamer is gereed. We lopen terug en hijsen de bagage naar boven. Dat wordt straks zwaar om de treinen in te dragen. 

We ontspannen wat op de kamer, maar hebben besloten wakker te blijven. Hopelijk komen we zo direct in het ritme. 

Tegen half vijf gaan we weer naar buiten. Dit keer strijken we op het terras van de Colibri bar. 

Maria bestelt mint thee en ik een Aperol spritz. Die wordt hier toch lekkerder gemaakt dan in de VS. Geen idee waarom dat is. 

Daarna lopen we naar de Rheinfelder Bierhalle voor ons avondeten. Het eten is helaas maar matig. Mijn Rahmschnitzel heeft wel een lekkere saus, maar het vlees is enorm taai. Verder krijg gewone pasta in plaats van Spätzli.

Maar goed het is eten en we zijn te moe om ons er druk om te maken. We lopen dan ook direct terug naar het hotel. 

Maria gaat meteen slapen, maar ik schrijf dit blog nog even af. Dan is het ook voor mij tijd om mijn ogen te sluiten. Dit was een heel lange dag.