Dag 1 IJsland: het Reykjanes schiereiland

Gisteravond liep het tegen middernacht toen we eenmaal in de lucht hingen. We hadden een maaltijd besteld, maar ik wilde meteen gaan slapen. Gelukkig kon die ook net voor de landing geserveerd worden. 

De lege stoel tussen ons in geeft me de gelegenheid een beetje te gaan liggen. Het is allerminst comfortabel en mijn lichaam protesteert aan alle kanten, maar het lukt me hazenslaapjes te doen. 

Anderhalf uur voor de landing doet alles zoveel pijn dat ik er genoeg van heb. Ik heb iets meer dan drie uur lang mijn ogen dicht gehad. 

Ze komen langs met koffie en ik vraag mijn maaltijd van gisteren. Het zijn stukjes roggebrood met gerookte zalm en rundvlees. Het vult de maag even. 

Boven Groenland is het bewolkt, maar naarmate we IJsland naderen klaart het steeds meer op. Ruim een half uur voor op schema landen we. 

Met mijn nieuwe Nederlandse paspoort ben ik snel door de poortjes. Onze vlucht was vrij leeg dus Rick volgt al snel. 

De bagage is er al en we laden het op een karretje. Dan pint Rick wat kronen en vervolgens gaan we op zoek naar de bus om ons naar het huurauto gedeelte te brengen. 

We moeten best lang op de bus wachten, maar bij Blue gaat het gesmeerd. De sleutel ligt in een doosje dat met een code opengaat. 

We krijgen een Suzuki Vitara mee. Als eerste filmen we en maken foto's van de al bestaande deuken en krassen. We hebben weliswaar de volledige verzekering erbij, maar je weet nooit. 

Vandaag willen we het schiereiland waar het vliegveld op ligt verkennen. Dat is niet groot en er zijn een aantal interessante bezienswaardigheden. 

Als we een benzinestation zien gaan we daar wat ontbijt en drinken kopen. Ik koop het keto doosje met gekookte eieren, kerstomaatjes, spinazie, mini gehaktballetjes en kaas. Rick neemt een belegde baguette. 

Verder kan ik niet wachten de in chocolade gehulde drop te proberen en neem daar een zak van mee. Maar als Rick wil betalen krijgt hij een onaangename verrassing. 

Hij heeft zijn kaart niet op de gewone plek in zijn portemonnee zitten. Die heeft hij bij het pinnen vergeten uit de machine te halen. Echt balen, maar er zit niets anders op dan de kaart te blokkeren en een nieuwe aan te vragen. 

Als we dat gedaan hebben gaan we eindelijk echt op weg. Onze eerste stop is de brug tussen twee continenten. 

Hier komen de tektonische platen van Noord Amerika en Eurazie bij elkaar. Het is interessant om te zien. 

Na op beide platen gestaan te hebben rijden we verder. Het is prachtig weer, maar de wind maakt het koud. Het waait keihard! 

Over kleine wegen en langs prachtig landschap gaan we naar Gunnuhver. Hier zien we een mini geiser met heel veel stoom. Dit landschap doet ons erg aan Yellowstone park denken. 

Het leuke is dat ze ook de sage, die bij deze bron hoort, op het bord vertellen. Ik mag dat wel, plaatselijke sages en mythen vind ik zo leuk. 

Nu wordt het landschap heel vulkaanachtig. De route leidt ons naar de kust. Daar zien we Brimketil, een natuurlijk bad langs de oceaan. Ook hier staat een sage over een trol. De zee is hier prachtig wild. 

Onze tocht voortzettend komen we de eerste IJslandse schapen tegen. Niet veel later zie we ook de paarden, die kleiner zijn dan "gewone" paarden. 

We rijden door Grindavik dat in juli nog geëvacueerd werd vanwege een vulkaanuitbarsting. Daar is nu niets meer van te merken, maar wat een schitterende uitzichten! 

De slapeloze nacht begint ons parten te spelen. We gaan nog naar Krysuvik, een geothermisch gebied, maar als we zien dat dat een wandeling is om het te zien besluiten we door te rijden. 

We rijden langs Kleifarvatn, een enorm helderblauw meer, maar stoppen niet. We willen nu door naar Reykjavík. 

Daar logeren we in het Skuggi hotel en onze kamer is klaar. Terwijl we de bagage naar boven brengen komen we een heel vriendelijke Belg tegen. Hij geeft ons wat tips voor de komende dagen. 

Eenmaal op de kamer gaat Rick wat slapen, want hij heeft vannacht echt geen oog dichtgedaan. Ik houd het bij een verfrissende douche en op het bed liggen. Slapen wil ik nooit, want dan lukt dat 's avonds niet. 

Als we weer wat monterder zijn gaan we Reykjavik een beetje verkennen. Het lijkt een leuke stad te zijn. 

We gaan op zoek naar de "regenboog" straat en lopen van daaruit langs de wandelstraat. Rick wil graag iets drinken bij de Islanski Barinn. 

Daar hebben ze hakarl, weet ik. Dat is gefermenteerde Groenlandse haai, die giftig is als hij niet gefermenteerd wordt. 

Hij wordt met aquavit en gedroogde vis met boter geserveerd. Er zijn zes blokjes haai en tot onze verbazing vinden Rick en ik het best lekker. Later deze vakantie vind ik het hopelijk weer. 

Thuis heb ik al gereserveerd voor Old Iceland en dat is maar goed ook. Het restaurant zit vol en mensen worden weggestuurd. Het eten is dan ook ontzettend goed. 

We delen eerst de kabeljauw wangen, heerlijk! Dan heeft Rick lamsbiefstuk en ik paddenstoelensoep en tartaar van lamsvlees. Het is op een bijzondere wijze klaargemaakt en verrukkelijk. 

Na het eten gaan we nog even naar de Bonus voor wat boodschappen. En nu ben ik aan het einde van mijn Latijn en ga binnenkort slapen. 

Over inpakken en wegwezen

Eigenlijk wilde ik wat langer blijven slapen, want vannacht zal het wel niets worden tijdens de nachtvlucht. Dat lukt me echter gewoon niet en om kwart over zeven geef ik het op. Rick rekt het tot kwart voor acht en dan staan we op.

Het is prachtig weer, maar koud! Deze augustus maand is een stuk koeler dan gewoonlijk geweest. We checken eerst in bij IcelandAir en gaan dan op pad.

Mijn broodje van Panera is altijd zo lekker met alle verse groente erop. Rick probeert dit keer de Italiaans worst egg bites van Starbucks en vindt die ook lekker. We gooien het lege glas in de glasbak en rijden dan langs Greenheart.

Ze zijn nu permanent gesloten, maar er hangt niets op de deuren dat dat duidelijk maakt. Ik zie een aantal mensen bij de deur praten en ga even vertellen dat het einde verhaal is met dit cafe. Ze zijn zeer teleurgesteld zoals vrijwel iedereen die erover praat of schrijft.

Bij de Vienna markt komen we David tegen en praten even bij. Natuurlijk hebben we niets nodig, maar ik vind het altijd zo leuk er te fotograferen. Onvoorstelbaar dat de markt nog maar een maand open zal zijn. 

Thuis doe ik mijn cardio en pak verder in. Ik krijg telkens meldingen van de kolibrievoeders dat er een kolibrie op zit. Waarschijnlijk eet ze zoveel mogelijk voor ze naar het zuiden trekt.

Voor we het weten is het na twaalven. We rijden naar The Boro voor mijn Poki DC poke bowl. Rick heeft een wrap besteld van Cava. Hij was niet tevreden met zijn salade van gisteren. We eten op het deck, maar het is koel genoeg voor lange mouwen.

Dit zou onze laatste kans zijn dit seizoen om naar het zwembad te gaan. Dat hadden we gedaan als het warm genoeg was, maar in plaats daarvan maken we een mooie wandeling door de buurt.

Om tien voor drie ga ik even op bed liggen rusten. Een paar minuten later hoor ik een vreemd geluid op de overloop. Orion heeft de rits van mijn rugzak geopend en doet zich tegoed aan de crackers, die ik meeheb!

Dan neem ik hem maar in de slaapkamer met me en doezen ongeveer een uur en een kwartier. Dan maakt mijn blaas me wakker. Het zal ook wel genoeg zijn. Onze vlucht vertrekt pas om kwart over elf en ik hoop dat ik zo wat makkelijker wakker zal kunnen blijven. 

Rick is bezig onze routes in IJsland op de kaart te zetten. We willen twee vrij lange ritten maken en het een dag wat rustiger aan doen en Reykjavik verkennen. Ik ben zeer benieuwd.

Rond kwart voor zes knorren onze magen en we gaan naar Viet Aroma. Daar begroet Lani ons als haar beste vrienden.

Het eten is weer voortreffelijk. Mijn favoriet is vlees en garnalen met heel veel groentes die je in rijstpapier wikkelt. Rick heeft biefstuk in een pepersaus. 

En dan is het tijd voor de taxi. Die komt om kwart voor acht. We zijn snel bij de gate en wachten een paar uur voor we aan boord kunnen.

We hebben niemand tussen ons in. Hopelijk lukt het dan een beetje te slapen. 

Over een nieuwe kroon en nieuwe paspoorten

Zodra ik beneden kom maak ik ontbijt, want ik moet om tien voor half negen al bij de tandarts zijn. Mijn nieuwe kroon gaat erop. Dit is altijd een makkelijk iets om te doen en veertig minuten later is het gepiept. 

Rick heeft intussen de koffies van Starbucks gehaald, maar ik mag drie kwartier niet eten of drinken. Ik doe dan maar mijn drie kwartier op de mini elliptische machine. Mijn beloning is dus mijn nitro brew. 

Een hartje in de natuur

Ik kan niet genoeg monarch foto's hebben

Onze Nederlandse paspoorten zijn aangekomen en ik heb een afspraak voor tien voor half twaalf om ze op te halen. Rick is zo lief om te rijden en we zijn een half uur te vroeg bij de ambassade. We hebben geluk dat er niemand voor ons is en ik krijg mijn paspoort en dat van Fiona en Nico mee. 

Dat van Katja is onderweg en daarvoor moet ik dus terugkomen. Ik had kunnen wachten, maar IJsland is een Schengen land en dan gebruik ik graag mijn Nederlandse paspoort. Orlean is degene, die bij de consulaire afdeling werkt en zij is super aardig en behulpzaam. Over een paar weken zal ik haar dus weerzien. 

Op de terugweg gaan we eerst langs Cava om een salade voor Rick op te halen. Dan koop ik wat reuzegarnalen van Whole Foods. We eten onze lunch buiten op het deck. Het is lekker weer, maar de wind maakt het koel. Het zwembad is vandaag open, het is mij echter te koud en ik heb last van de pollen van de stofkamille. 

In plaats daarvan pak ik alvast wat spullen in. Ik geef de planten op het deck water, want het is weer heel droog. Verder ververs ik het suikerwater in de kolibrie voeders. Orion kan nog wel een borstelbeurt gebruiken en nogmaals komt er een halve hond uit, onvoorstelbaar. 

Tijd om mijn Ander Perspectief foto te gaan maken. Ik besluit mijn glazen bol ervoor te gebruiken. Zoals altijd vind ik het aan het einde van de maand moeilijker om met een idee te komen. Dit geeft me de kans om een tijdje bezig te zijn, want ik ben vaak absoluut niet tevreden.

Onderstaande foto is van onze begonia op het deck. Jammer genoeg heb ik niet goed opgelet waar de zon stond en die heeft een paar gaatjes in mijn blouse gebrand. Nu was die toch al veel te groot en oud, maar het is echt oppassen geblazen. Die ballen zijn als vergrootglazen in de zon. 

Rick gaat de voortuin nog maaien en dan bedenken we waar we willen gaan eten. Dat wordt Pazzo Pomodoro, onze "Cheers" bar. We kennen iedereen achter de bar en zij weten onze favorieten. De eigenaar Jimmy is er en we praten even bij. Verder kletsen we met Peggy, die we ook overal tegenkomen.

Het eten is ook erg lekker. We delen bruschetta met een pittige Italiaans worstje erin gebakken. Dan neemt Rick de quattro stagioni pizza en ik de anema e core. Die heb ik nog niet eerder besteld en ik vind hem heerlijk met prosiutto, rucola en kerstomaatjes. Om thuis nog wat zoetigs te hebben nemen we zes "Baci di Sofia" mee, chocolade bakjes met zabaglione en een framboos erop. 

En zo is het weekend weer begonnen, allemaal een fijne paar dagen gewenst!

Over deze donderdag

Het is maar vijftien graden bij het opstaan en dat is koud voor augustus. Ik doe dan ook een jasje aan tijdens het ontbijt maken, want het is binnen ook kil. Maar ik vind het nog te vroeg om de verwarming aan te zetten. 

Na mijn gewoonlijke smakelijke ontbijt begin ik vast aan mijn cardio. Ik ben meer dan halverwege als Rick klaar is om naar Starbucks te gaan. Daar staat de pumpkin spice latte al op het menu. De herfst komt me veel te snel!

Met onze koffies gaan we huiswaarts en ik doe nog wat Duolingo voor ik naar Sharon vertrek. Bij Sharon krijg ik een zakje met muismeloentjes aangereikt. Dat zijn er wel heel veel. Dat ga ik niet opkrijgen, maar Sharon zegt ze anders maar gewoon weg te gooien. 

Het halve uur gaat snel voorbij en thuis neem ik mijn douche en trek gewone kleding aan. Het is hoog tijd om mijn nagels te laten doen en ik heb om elf uur een afspraak met Phuong. Ik neem eerst even een foto van het oranje fietsen fietsenrek daar. Ik vraag me altijd af of dat door Nederlanders is neergezet. 

Phuong maakt mijn nagels weer keurig. Dit keer kies ik goud en wit als kleuren. Ook op mijn tenen laat ik goud doen, want dan valt het niet zo op als het af begint te bladderen. 

Dan haast ik me naar huis en maak snel mijn lunch. Ik heb met Judith afgesproken voor onze virtuele lunch. Die wordt heel gezellig en pas tegen tweeen nemen we weer afscheid.

Saskia attendeerde me op een website, die Nijntje nagelstickers verkoopt. Ik stuurde haar eentje van Nijntje naar school en kocht zelf Nijntje in het goud. Ik vind het zo leuk dat ik er waarschijnlijk ook de Halloween of Kerst Nijntje stickers bij ga kopen. 

Christine zweert bij packing cubes voor het inpakken. Ik heb er een stel van Amazon gekocht en ga eens kijken hoe dat werkt. Al gauw heb ik door dat dit niets voor mij is. Ik heb een speciale manier van inpakken zodat ik alles kan vinden. Die kubussen nemen alleen maar meer plaats in. Die gaan dus terug naar Amazon. 

De rest van de middag maak ik wat vlinderfoto's en lees op het deck en tegen vieren gaan Rick en ik naar Whole Foods. Daar kiezen we onze happy hour snack uit en het geeft me de gelegenheid die kubussen meteen terug te sturen. 

Om half zes is het alweer zo ver, het virtuele happy hour met Chuck en Christine. We hebben er lekker gekruide garnalen bij als snack. Aan het einde nemen we voor twee weken afscheid, want we komen volgende donderdag terug uit IJsland.

Voor ons avondeten bestellen we van Taco Bamba. Hun taco's in koolbladeren zijn lekker en ik probeer eens een paar nieuwe voor mij. En nu ga ik met het brein op nul wat series kijken. Ik ben doodmoe en zal wel weer vroeg in bed liggen.