Over inpakken en wegwezen

Eigenlijk wilde ik wat langer blijven slapen, want vannacht zal het wel niets worden tijdens de nachtvlucht. Dat lukt me echter gewoon niet en om kwart over zeven geef ik het op. Rick rekt het tot kwart voor acht en dan staan we op.

Het is prachtig weer, maar koud! Deze augustus maand is een stuk koeler dan gewoonlijk geweest. We checken eerst in bij IcelandAir en gaan dan op pad.

Mijn broodje van Panera is altijd zo lekker met alle verse groente erop. Rick probeert dit keer de Italiaans worst egg bites van Starbucks en vindt die ook lekker. We gooien het lege glas in de glasbak en rijden dan langs Greenheart.

Ze zijn nu permanent gesloten, maar er hangt niets op de deuren dat dat duidelijk maakt. Ik zie een aantal mensen bij de deur praten en ga even vertellen dat het einde verhaal is met dit cafe. Ze zijn zeer teleurgesteld zoals vrijwel iedereen die erover praat of schrijft.

Bij de Vienna markt komen we David tegen en praten even bij. Natuurlijk hebben we niets nodig, maar ik vind het altijd zo leuk er te fotograferen. Onvoorstelbaar dat de markt nog maar een maand open zal zijn. 

Thuis doe ik mijn cardio en pak verder in. Ik krijg telkens meldingen van de kolibrievoeders dat er een kolibrie op zit. Waarschijnlijk eet ze zoveel mogelijk voor ze naar het zuiden trekt.

Voor we het weten is het na twaalven. We rijden naar The Boro voor mijn Poki DC poke bowl. Rick heeft een wrap besteld van Cava. Hij was niet tevreden met zijn salade van gisteren. We eten op het deck, maar het is koel genoeg voor lange mouwen.

Dit zou onze laatste kans zijn dit seizoen om naar het zwembad te gaan. Dat hadden we gedaan als het warm genoeg was, maar in plaats daarvan maken we een mooie wandeling door de buurt.

Om tien voor drie ga ik even op bed liggen rusten. Een paar minuten later hoor ik een vreemd geluid op de overloop. Orion heeft de rits van mijn rugzak geopend en doet zich tegoed aan de crackers, die ik meeheb!

Dan neem ik hem maar in de slaapkamer met me en doezen ongeveer een uur en een kwartier. Dan maakt mijn blaas me wakker. Het zal ook wel genoeg zijn. Onze vlucht vertrekt pas om kwart over elf en ik hoop dat ik zo wat makkelijker wakker zal kunnen blijven. 

Rick is bezig onze routes in IJsland op de kaart te zetten. We willen twee vrij lange ritten maken en het een dag wat rustiger aan doen en Reykjavik verkennen. Ik ben zeer benieuwd.

Rond kwart voor zes knorren onze magen en we gaan naar Viet Aroma. Daar begroet Lani ons als haar beste vrienden.

Het eten is weer voortreffelijk. Mijn favoriet is vlees en garnalen met heel veel groentes die je in rijstpapier wikkelt. Rick heeft biefstuk in een pepersaus. 

En dan is het tijd voor de taxi. Die komt om kwart voor acht. We zijn snel bij de gate en wachten een paar uur voor we aan boord kunnen.

We hebben niemand tussen ons in. Hopelijk lukt het dan een beetje te slapen.