Het is bewolkt als we opstaan en dit keer vind ik dat niet erg. Ik hoop dat daardoor de temperaturen een beetje omlaag gehouden worden. Ik heb namelijk een rondleiding met kinderen erbij.
Na mijn ontbijt gaan we onze gewoonlijke koffies van Starbucks halen en dan brengt Rick me naar de stad. Door het drukke verkeer duurt dat langer dan we dachten dus goed dat we op tijd zijn vertrokken. Rick zet me voor het Witte Huis af en van daaruit loop ik naar de Old Ebbitt Grill.
Er staat een man met luide muziek, die P. van acht uitnodigt om mee te dansen. Dat doet het jochie enorm goed! De man heeft er duidelijk plezier in.
Het is even zoeken hoe we langs alle barrieres moeten komen. Het lukt bij het protesttentje dat er al sinds 1981 staat. We lopen langs het Blair House waar sinds het bezoek van Churchill tijdens de Tweede Wereldoorlog alle bezoekende staatshoofden logeren.
Voor de Renwick Gallery staat een groot paar cowboy laarzen. Ik moet hier na 22 augustus heen, want dan opent de tentoonstelling over objecten van Amerikaanse State Fairs. Deze laarzen, hoe kan het ook anders, komen uit Texas.
Bij het Vietnam Veteranen Monument zien we een groep veteranen van een Honor Flight. Dat blijf ik een mooi initiatief vinden. Dit monument lijkt de kinderen het meest aan te spreken. Al die namen op de muur en dan vooral degenen, die nog vermist worden.
Na het Old Executive Building komen we langs een aantal souvenir karretjes waar we vragen hoeveel de hoodies met kersenbloesems erop kosten. Opvallend is dat het steeds duurder wordt naarmate we de Mall naderen.
Helaas staan de fonteinen van het Tweede Wereldoorlog Monument uit, maar het blijft een imposant monument. De bronzen reliefs met beelden uit de oorlog spreken tot de verbeelding en de pilaren met staatsnamen zijn enorm. Ook laat ik het plaatje van Kilroy was Here zien.
Bij de Reflecting Pool neem ik een paar foto's van de hele groep. Dan is het tijd voor een ijsje voor de kinderen. Dat eten ze rustig op een bankje op en maken dan ook kennis met een tamme eekhoorn. Gelukkig proberen ze die niet te aaien want die beestjes kunnen flink bijten.
Inmiddels is het drukkend warm en al bij twaalven. Na mijn verhaal over het Lincoln Memorial gaan ze daar naar boven om de goede man op zijn troon te zien. Ik blijf beneden en maak mijn "Ander Perspectief" foto met het Washington Monument.
Het is duidelijk dat het genoeg is geweest voor de kinderen. We lopen nog door het Koreaanse Oorlogsmonument en nemen dan afscheid. Ik moet zeggen dat de kinderen zich voorbeeldig gedroegen! Het is een flinke wandeling zo in de hitte.
Het is duidelijk dat de drukke vakantieperiode voorbij is. Het is niet druk in het cafe, ik vind zelfs een tafeltje met uitzicht op de watervallen. De cuisine van dit cafe is dat van de oorspronkelijke volkeren. Ik vind het Noordwesten altijd de lekkerste keuzes hebben.
Mijn maag rommelt en ik wil heel graag bij Mitsitam gaan lunchen. Dat is me te ver om helemaal heen te wandelen. Ik loop naar het Washington Monument en bestel daar een Uber. Die zet me keurig voor het American Indian museum af.
Vandaag is dat forel en ik kies er de wilde paddestoelen salade bij. Het is heel fijn even te zitten en ik smul er echt van. Rick is klaar op kantoor en komt me ophalen, maar dat duurt nog wel even.
Dit museum heb ik al vele malen gezien en ik besluit in de Botanical Garden op hem te wachten. Daar hadden ze vorige week nog een lijkbloem (reuzenaronskelk) in bloei. Ik hoop daar nog wat van te zien, maar kennelijk is hij uitgebloeid.
Het is hier altijd een oase van rust en ik lees wat op een bankje. Dan laat Rick weten vlakbij te zijn en ik stap naar buiten. We rijden huiswaarts en zien in de verte de lucht steeds donkerder worden.
Het is nog droog als we thuiskomen, maar als ik halverwege Whole Foods ben begint het met reuzedruppels te regenen. Gelukkig is het weer droog als ik uitstap, maar ik hoor donder. Mijn hoop even naar het zwembad te gaan vervliegt meteen.
Mijn Terra chips and salade voor vanavond reken ik bij een kassa af. Gewoonlijk doe ik de self checkout, maar ik heb contant geld nodig voor Sharon morgenochtend. Als ik naar buiten loop deins ik bijna terug van een keiharde donder vlak boven mijn hoofd.
In de auto begint het weer te plenzen en dit keer dondert en bliksemt het flink. Gelukkig kan ik in de garage parkeren. Dan maar een lekkere douche in plaats van het zwembad, want ik ben helemaal plakkerig van het buiten lopen.
Het blijft regenen en Rick kan dus niet grillen. In plaats daarvan bakt hij de zalm- en garnalenburgers. We hebben er een lekkere salade bij en de eerder gekochte Terra chips. Het smaakt allemaal voortreffelijk!
En nu is het tijd voor wat bank hangen. Eens kijken of ik een leuke kookshow kan vinden.
3 reacties:
Dat was een flinke groep om rond te leiden. Jammer dat je niet even kon afkoelen in het zwembad maar een douche is ook lekker.
Ik weet niet of je ‘School of chocolate’ kunt zien, het is een kookwedstrijd gepresenteerd door Amaury Guichon.
Fijne donderdag.
Dat is beste groep om rond te leiden! Fijn als kinderen het ook leuk vinden en vol kunnen houden.
Gelukkig begon de regen en onweer pas ruim na de rondleiding.
Ik denk dat dit wel de grootste groep is die je ooit hebt rondgeleid? Het lijkt me niet eenvoudig.
Een reactie posten