Over de aankomst van mijn broer

Wat een verschil met gisteren. Weliswaar is het zonnig, maar er staat een keiharde wind. De temperatuur zal gedurende de dag geleidelijk dalen. Morgen kan er zelfs een verdwaalde sneeuwvlok vallen, zulk vreemd weer deze winter!

Rick is zoals meestal al beneden en heeft koffie klaar gezet. Ik maak een ontbijt van spinazie, champignons en een gepocheerd ei. Als ik dat op heb doe ik wat cardio tot Rick klaar is met zijn douche. 

Dan gaan we naar Starbucks en halen onze gewoonlijke koffies op. Dan vertrekt Rick naar Reston voor een training. Ik doe mijn cardio eerst op de mini elliptische machine en dan op de Scoop. Net na tienen ben ik klaar, fijn vroeg.

Als ik mijn Duolingo lessen en woordspelletjes heb gespeeld heb ik geen excuus meer om mijn taken niet te gaan volbrengen. Als eerste maak ik het bed van mijn broer beneden in de basement op. Ik dacht dat het te pijnlijk zou zijn met mijn geblesseerde linkerkant, maar het valt mee. Nu hoeft Rick het niet meer te doen. 

Al ben ik er dol op, ik moet eraan geloven dat mijn geliefde grote tas aan het eind van zijn leven is gekomen. Een van de ritsen gaat niet meer dicht en de anderen staan op springen na veelvuldig gebruik. 

Gelukkig heb ik nog eenzelfde tas, die weliswaar ook tekenen van ouderdom vertoont, maar eigenlijk nog prima te gebruiken is. Ik hevel mijn kussen en wat andere dingen, die er permanent inliggen, over en breng de oude tas dan naar beneden om afscheid van te nemen bij de volgende vuil ophaaldag. 

Zo vliegt de ochtend voorbij. Ik wil een paar dingen in Vienna gaan doen. Als eerste is dat de VLINDR voltanken. Dan stop ik bij een van de vroege kersenboompjes, die al helemaal in bloei staat. Daar maak ik een aantal foto's van, zo mooi.

Bij The Fresh Market koop ik een bosje tulpen, al is het $1 duurder dan bij Whole Foods. Ik wil hier namelijk ook mijn regenboogkleuren foto maken. Dat worden de heerlijke Jelly Belly jelly beans, die ieder een echte smaak hebben (geel = citroen, bijvoorbeeld). 

De winkel ligt vol met Paasspullen

Op de terugweg haal ik mijn lunch van Sweet Leaf. Hun groene bladeren wrap met kip, bacon, allerlei groentes en tzatziki is een heerlijke lunch. 

Of het het weer is of iets anders, maar ik heb een echte fibro dag. Mijn energie is op en ik besluit de rest van de middag te rusten. Dan heb ik vanavond hopelijk weer meer puf. Mijn Key West mysterie boek is weer leuk, dus het is geen straf.

Om vier uur komt Rick thuis en is het wachten tot mijn broer belt dat hij bij het metrostation is. Broerlief vloog naar Baltimore, nam de trein naar Washington waar hij wat zaken moest doen. Dan komt hij met de metro naar ons toe. Het openbaar vervoer is best goed in ons gebied. 

We rijden naar het metrostation en zien mijn broer al gauw komen. We gaan even ontspannen thuis en dan heb ik, althans dat dacht ik, een reservering bij Genki, het nieuwe Japanse restaurant waar Rick en ik een paar weken geleden aten.

Helaas blijkt mijn reservering bij een ander restaurant dat Genki heet te zijn (geen idee waar dus we moeten er wel om lachen) en ze hebben hier helemaal geen plaats. Zin om een uur te wachten hebben we niet en we bedenken waar we BJ ook heen kunnen nemen. Dat wordt Zenola waar we als oude bekenden worden begroet.

Het eten hier stelt nooit teleur. De kibbe nayeh is mijn absolute favoriet en de spinazie hapjes op de tweede plaats. De mannen smullen duidelijk ook en het wordt erg gezellig. Tijd om te bedenken wat we morgen gaan doen. 

Allemaal een heel fijn weekend gewenst!