Dag 7 Florida : Over nog een dag zon en zee

Zonsopgang is hier om 6:51 en ik heb mijn wekker voor half zeven gezet. Alleen denkt Rick dat de zonsopgang dan is en wekt mij om kwart over zes. 

Het is wat bewolkt als we een kwartier later het strand op lopen. Dat kan ook mooie kleuren betekenen en dat is inderdaad het geval.

We zijn niet de enigen op het strand. De mensen kijken in stilte naar het schouwspel van de natuur, maar de meeuwen hebben heel wat te zeggen! 

Er staan twee lifeguard stations vlakbij ons en ik fotografeer ze met de opkomende zo'n op de achtergrond. 

Als de zon boven de wolken uit is verlaten we het strand. We lopen naar Starbucks en halen daar onze gewoonlijke koffies. 

Dan gaan we op zoek naar ontbijt, maar de meeste restaurants gaan pas om acht uur of later open. 

Bij Il Bolognese zien we mensen zitten en hun menu ziet er goed uit. Rick neemt de klassieke Benedict en ik drie gepocheerde eieren met spek, spinazie en champignons. Het is erg lekker! 

Na het eten maken we ons klaar om naar het strand te gaan. Voor we dat doen gaan we even naar de receptie. De stopper van de wastafel werkt niet en dat vind ik eng met mijn contactlensen schoonmaken. Er zal iemand aan gaan werken. 

Nu ik hier toch ben wil ik ook vriendelijk vragen of we wat compensatie krijgen voor het feit dat de lift niet werkt. Ik zeg er nog zielig bij dat Rick en ik problemen met onze knieen hebben, is nog waar ook. 

De manager belt Rick een half uur later dat we $50 per nacht korting krijgen! Dat loont om even vriendelijk wat te zeggen. We hebben nog niemand aan die lift zien werken. 

Op het strand huren we stoelen en een parasol van hetzelfde standje als gisteren. Rick vertelt dat het vandaag opeens $20 goedkoper is. Gisteren was een feestdag en kennelijk gaan de prijzen dan fors omhoog.

We blijven tot net na twaalven van het strand genieten en lopen dan naar C.J.'s Crab Shack. Daar aten we gisteren ook en hebben ze lekkere visgerechten. Dit keer neem ik de garnalen en krab salade,  die met heel veel groente wordt geserveerd. Rick heeft weer de grouper. 

Als we klaar zijn lopen we naar de overkant om een foto te maken van de MIAMI BEACH letters. Als je goed kijkt zie je dat ik op de foto sta. Het is een beetje een zoekplaatje geworden. 

Rick wil heel graag naar de pier waar je zicht op de haven van Miami hebt. We besluiten de bike share te gebruiken en huren daar twee fietsen. 

Het is superdruk op het strand bij de pier. Het blijkt Senior Skipping Day te zijn, de laatste jaars high schoolers spijbelen. 

We fietsen terug naar onze strandingang en zetten onze fietsen weg bij het fietsenstation daar. We zoeken onze stoelen weer op en gaan een paar keer het water in. Ik nog steeds maar tot mijn middel, verder is het me nog te koel. 

Tegen drieen lopen we langs een paar van de lifeguard huisjes. Ik weet van Pokemon Go dat degene bij 12th Street een regenboog heeft. Perfect voor mijn themafoto dus. Het is wel zwaar lopen in het rulle zand. Goed voor de conditie zullen we maar zeggen. 

Om vier uur hebben we genoeg van de luide Latijns Amerikaanse muziek van onze buren. We lopen terug naar het hotel en nemen de lift naar het zwembad. Daar bestel ik een heerlijke bloody Mary en Rick een margarita. Het zwembadwater is weer heerlijk van temperatuur.

Na zo'n drie kwartier gaan we terug naar de kamer om ons klaar te maken voor het avondeten. 

Dan wil Rick nog even naar Havana 1957 voor een glas rum. Ik schrijf eerst het merendeel van dit blog en ga daar dan ook heen. We drinken een rum uit Trinidad en die is heel lekker. 

We hebben vanavond gereserveerd bij de Lure Fish Bar in het chique Loews hotel. Dat is acht blokken van ons hotel en we lopen erheen. Het is verder dan we hadden gedacht, maar genoeg te zien onderweg.

Het Loews hotel

We krijgen een tafel in de gezellige eetzaal. Jammer genoeg zijn er buiten geen tafels vrij. Een keer binnen eten is ook niet zo erg. 

Beiden hebben we zin in kleinere hapjes. We delen eerst de gevulde eieren met een gefrituurde oester erop. Zo hebben we ze nog nooit gegeten en ze zijn heel erg lekker. 

We genieten daarna allebei van een paar lekkere sushi rollen. Het zijn bijzondere combinaties en alles is even smakelijk. We hebben hier in zuid Florida maar een mindere maaltijd gehad en dat was de lunch van zondag toen we hier net aankwamen. Die was duur en schamel. 

Op de terugweg lopen we langs Ocean Drive en ik neem weer heel wat foto's. Zo gezellig, al die terrassen en verschillende kleuren verlichting. Wij verzuchten regelmatig dat we zouden willen dat Vienna de terrasjes, die tijdens Covid toe werden gestaan, permanent had gemaakt. 

Rick heeft na 21000 stappen nog energie om erop uit te gaan. Ik ga op bed liggen en na dit blog wat shows kijken. Ik neem ook wat ibuprofen om de pijn van mijn val van gisteravond wat te verzachten. Morgen nog bijna een halve dag hier en dan is het weer tijd om huiswaarts te gaan.