Dag 6 Florida: Over een art deco wandeltocht en genieten van het strand

Rick en ik wisselen elkaar af met als eerste wakker zijn. Vandaag ben ik dat en om half acht sta ik op. Achteraf gezien was ik om kwart voor zeven al wakker en had de zonsopgang kunnen zien. Dat wil ik morgen zeker doen.

Deze kamer is kleiner dan die in Key West en ook hebben we alle luide ventilators (goed met de muziek op straat, die Rick toch nog wakker hield) niet. Rick hoort mij dus opstaan en al heel snel zijn we klaar om op zoek te gaan naar een ontbijtrestaurant. 

We hebben gelezen dat The Front Porch goed is en dat is even wandelen. Onderweg zien we al de Art Deco hotels en ik kan het natuurlijk niet laten de nodige foto's te maken. Als we bij 14th Street aankomen zien we echter nergens The Front Porch staan. 

Het blijkt ietsje verder lopen te zijn en heeft geen tafeltjes op de stoep. Hun menu ziet er goed uit en dan zitten we maar op het terras, ook niet erg. Ik bestel een eiwit omelet met ham, kaas en verschillende groentes. Rick heeft de Cajun scramble, die hij erg lekker vindt. 

Gisteren heeft Rick een app gevonden waarmee je voor $25 een wandeltocht door South Beach kan maken. Het is het geld waard en het gaat naar het preserveren van dit historische district. We leren van alles over de architectuur en geschiedenis. De gebouwen zijn tussen 1920 en 1950 gebouwd. 

Veel ervan hebben nautische elementen zoals ronde ramen of vormen zoals kajuitramen. Het postkantoor ziet er van buiten interessant uit en schijnt van binnen ook mooi te zijn, maar het is Presidents Day en daardoor gesloten. 

Het politiekantoor en gerechtshof

Veelvan de letters zijn ook gestileerd, vooral op de oudere hotels. Sommigen doen echt aan een schip denken. Er was een tijd dat deze gebouwen allemaal dreigden te verdwijnen. Gelukkig zijn er een aantal organisaties, die ervoor gestreden hebben het een historisch district te maken en daardoor deze bijzondere architectuur te beschermen. 

Mijn regenboogfoto van vandaag

Eenmaal terug op Ocean Drive kan ik bijna niet ophouden met fotograferen. Ik houd van dit soort kleurrijke gebouwen. De wandeltocht duurt ongeveer een uur en dan zijn we terug bij ons hotel Tony waar het gebouw (Tiffany) ook van genoemd werd. 

Het is bijna elf uur en we willen de rest van de ochtend op het strand doorbrengen. Daar huren we een paar stoelen en een parasol. Rick gaat helemaal het water in, maar ik vind tot mijn middel wel genoeg. Het is kouder dan ik had gedacht. 

Terwijl ik mijn Duolingo lessen en woordspelletjes doe kijk ik mijn ogen uit. De meest interessante badkleding (of niet) komt voorbij. Om de haverklap komen allerlei mensen, die margarita's of mojito's verkopen, langs. Eentje heeft zelfs eetbare marijuana. 

Rond half een gaan we op zoek naar een restaurant om te lunchen. Dat wordt C.J.'s Crab Shack. Daar zien we een gigantische leguaan op zijn gemak kruipen. Hij trekt zich niets van zijn vele bewonderaars aan. 

Zo'n groot en mooi exemplaar hebben wij nog nooit gezien. Duidelijk heeft hij het goed hier in South Beach. Leguanen zijn niet inheems in Florida, maar dit klimaat is natuurlijk perfect voor ze. Behalve de enkele keer dat het koud is, dan vallen ze letterlijk uit de bomen. 

Zodra ik ze op het menu zag staan wist ik wat mijn lunch gaat worden: steenkrab. Het is er nu het seizoen voor en ze zijn zo lekker! Rick neemt een grouper sandwich, zijn favoriete Floridiaanse lunch. 

Na het eten gaan we even terug naar de hotelkamer om onze telefoonopladers op te halen. Dan lopen we terug naar het strand waar we onze stoelen snel terug vinden vanwege de kleurige baddoeken, die we erop hebben gelegd. 

Het is eb en het water een stuk warmer, dus ik waag me er dit keer tot mijn borst in. Rick hoeft zich geen zorgen om nat haar te maken en zwemt hele stukken onder water. Dan gaan we zitten lezen en ons ergeren aan onze buurvrouw. 

Roken is verboden op het strand hier, maar dat lapt deze dame aan haar laars. Op zich zou ik het negeren ware het niet dat ik direct in de rook zit. Als de sigaret op is gooit ze hem in het zand. Gooi hem dan in de vuilnisbak, maar dat is teveel moeite. Gelukkig blijft het bij de ene sigaret. 

Wij genieten verder van de warmte en zien een aantal cruiseschepen vertrekken. Jammer genoeg komt het eerstvolgende Disney schip pas donderdag als wij weer thuis zijn. 

Om kwart over vier geven we de kaart van onze stoelen terug en gaan naar het zwembad van het hotel. Daar bestellen we drankjes en een margherita pizza waar we de kaas en tomatensaus vanaf eten. Het zwembadwater is lekker warm en we dobberen een uurtje. 

Dan gaat Rick naar de CVS om wat snacks en water te halen. Ik zie mijn kans schoon alvast een deel van dit blog te schrijven, want de afgelopen dagen deed ik dat telkens vlak voor het naar bed gaan.

Vanavond hebben we bij A Fish Called Avalon in het Avalon hotel gereserveerd. Dat is maar een straatblok verderop. We krijgen een tafel op het terras en het menu ziet er heerlijk uit. 

Rick neemt een garnalengerecht in een pittig sausje en ik de escargots, die op zijn Frans nog in hun schelpen worden geserveerd. Dan heb ik de dag special van zwaardvis met baby bok choy en sushi rijst, ook voortreffelijk bereid. Rick smult van zijn grouper met krab en kruiden. 

Dit was een heel goede keuze! Bij ieder restaurant hier zit al een fooi van 18-20% bij de rekening opgeteld. Dat is hoeveel wij meestal geven en we vinden het eigenlijk wel zo makkelijk. Tot nu toe is de bediening iedere keer zeer attent geweest dus die wordt daar niet door beinvloed. 

Na het eten lopen we nog een stukje van Ocean Drive af voor de verlichting en maken foto's van de voorkant van ons hotel dat een van de meest iconische is met zijn Tiffany torentje. 

We zijn moe van de volle dag en gaan ons in de hotelkamer ontspannen met shows kijken. We willen morgen vroeg op voor de zonsopgang en dus ook op tijd naar bed.