Thanksgiving! Een heel Amerikaanse feestdag (de Canadezen vieren het vroeger in het jaar). Vanochtend al vroeg uit de veren om alle verschillende gerechten voor te bereiden.

Vroeger reden we naar Michigan om met Rick's uitgebreide familie bij zijn ouders Thanksgiving te vieren. De feestdag is zo belangrijk, dat ze ons liever dan op bezoek hadden, dan met Kerstmis. In het buitenland worden Amerikanen vaak veroordeeld om hun materialisme, maar Thanksgiving is zo'n feestdag die dat vooroordeel enorm aanvecht. Het gaat werkelijk alleen om de gezelligheid. Natuurlijk hoort daar lekker eten bij, maar over het geheel genomen is de maaltijd erg simpel.

Na de dood van Rick's moeder verdween de traditie om iedereen bij elkaar te laten komen, dus sindsdien blijven wij ook thuis en kookt Rick. Ik vind het niet reizen wel prima, maar ik mis een beetje het echt Amerikaanse van zo'n groot gezelschap bij elkaar. Maar, zoals Rick terecht opmerkte, zodra de kinderen vrienden en vriendinnen of zelfs permanente partners krijgen, zullen we weer een vollere tafel hebben.

Ik besloot om een step klas bij de sportschool te gaan doen, om wat calorien te verbranden voor het zware avondeten. Dat was leuk! En Rick bedacht, dat hij een paar dingen was vergeten, dus ging ik naar de supermarkt ernaast om die te kopen. Ik blijf die Self Checkout machines fantastisch vinden, ik liep zo de rijen voorbij en was binnen een paar minuten de deur weer uit.

Op de televisie zagen we de jaarlijkse Macy's Thanksgiving Parade. Enorme ballonnen kwamen voorbij, oa. Barney en Garfield. Deze parade is een grote traditie om te kijken op Thanksgiving.

We hoorden vanochtend welk eten president Bush zou krijgen op zijn ranch en vanmiddag werd bekend, dat hij stiekem naar Irak was gevlogen. Vind ik wel tof van hem, eerlijk gezegd. Die mannen daar hebben een flinke klus en om hun Commander in Chief zomaar onverwacht te zien is toch wel bijzonder en toont, dat ze niet vergeten zijn.

Om 4 uur schoven we aan tafel. De kalkoen was heerlijk mals, de stuffing ook en we lieten het ons allemaal goed smaken. We hebben ook genoeg over om er nog een aantal keer van te eten. Aan het begin van de maaltijd sprak Rick een toost uit over waar we dankbaar over zijn. Vervolgens vertelde iedereen individueel waarvoor ze dit jaar dankbaar waren. Kai was dankbaar voor zijn vriendjes, speelgoed en de dieren, Katja was dankbaar voor haar leven (:)), mijn vader dankbaar, dat hij met ons het Thanksgiving diner mocht meemaken, Saskia dankbaar voor school en haar vriendinnetjes, ik omdat iedereen gezond is en Rick voor ons leven. We hebben ook werkelijk niets te klagen!

Na het opruimen van de tafel klopte ik de room en aten we een heerlijk stukje pumpkin pie. Vroeger vond ik dat niet te eten, maar nu wel lekker, hoewel ik pecan pie (die ik helaas niet krijg hier omdat Rick niet van noten houdt) lekkerder vind.

Het football hebben we niet gekeken, ook al is het grote traditie. Behalve de Superbowl en de enkele Redskins wedstrijd zijn we toch geen echte sportkijkers.

Morgen is de grootste shopping dag van het jaar, mensen staan al om 6 uur in de rij om de winkels binnen te gaan. Dat gaat me dus veel te ver! Winkelen moet wel leuk blijven! Ik ga dus gewoon uitslapen en dan misschien naar Michael's om kerstversiering te kopen, maar verder waag ik me niet in de massa's!

De kinderen vonden Thanksgiving prachtig, ik vind dat mooi om te zien, want het is echt een familiefeest. Geen cadeautjes of materialistisch gedoe, gewoon een lekkere maaltijd, kaarsen en gezelligheid. Dat de kinderen daarvan genieten doet me goed. Dit is ook echt een mooi feest.