Saskia verveelt zich. En het valt me op, hoe weinig onze kinderen zich eigenlijk vervelen, ik ben dit helemaal niet gewend. Vroeger verveelde ik me hele weekenden, ik had wel hobbies en las graag, maar verder was er plenty tijd om me te vervelen.

Je vervelen is goed voor je, zei mijn moeder dan. Of, als je je verveelt, heb ik nog wel wat voor je te doen en dan kwam er een vervelend akkevietje te voorschijn.

Maar nu zijn er zoveel dingen om kinderen bezig te houden, verveling gebeurt niet veel. Vriendjes zwermen rond ons huis, er zijn spelletjes voor binnen en voor buiten, computer of bord. Er is de hele dag tv, hoewel dat hier verbazingwekkend weinig wordt gekeken. Er is zoveel meer, dan toen ik een kind was.

Maar Saskia verveelt zich. Dus gaan we naar Puzzlemaker.com en maken samen een "word search" over Thanksgiving. Zij bedenkt de woorden, ik typ ze in en hup, daar wordt de puzzel geprint. Verveling voorbij.

Het was weer eens een interessante "weer" dag vandaag. Om 9 uur werd er een noodbericht via de radio uitgezonden: de atmosferische omstandigheden waren dusdanig, dat zware onweersbuien met harde windstoten, tot 7 cm regen en grote hagelstenen werden verwacht. Maar, wat ik enger vond, we waren ook onder een tornado "watch", tornado's waren mogelijk. De luchten zagen er zo dreigend uit, ik vond het maar eng.

Maar toch nog even naar Fair Oaks Mall gegaan om nieuwe schoenen te kopen en wat rond te kijken voor Kerst. Ik wilde nog meer doen, maar het weer zag er ernstig uit, dus ik ben toch maar naar huis gegaan. In geval van een tornado ben ik toch liever thuis en dichtbij de scholen van de kinderen.

De onweersbuien kwamen rond 1 uur, heel harde regen en wind en natuurlijk viel de stroom weer voor 2 uur uit, maar gelukkig geen tornado's hier.

Op vrijdagochtend ga ik naar Orlando om daar met Rick het weekend door te brengen. Vandaag heb ik via email met de babysitter van de kinderen van alles geregeld. Onder andere, dat zij cadeautjes in hun schoen doet op zaterdagavond. Saskia gelooft nog half, maar denkt toch, dat ik Sinterklaas ben. Ze geloofde dus ook niet, dat er op zaterdag iets in haar schoen zou komen, want dan ben ik er dus niet. Wat een verrassing zal dat zijn!

Lauren, de babysitter, schreef, dat zij thuis ook de traditie hebben op 4 december hun schoen te zetten. Ik hoor dit veel, Amerikanen zijn dol op tradities van verschillende geloven en culturen. En vrij veel mensen "vieren" Sinterklaas door hun schoen te zetten en er iets kleins in te krijgen. Veel mensen hebben ook wel van Sinterklaas gehoord.

Nog twee nachtjes slapen en ik ben op weg naar Mickey Mouse. Ik zie er als een kind naar uit. We zijn er in de lente ook al geweest, met de kinderen (mijn Engelstalige verslag is hier te lezen), het is gewoon een magische wereld, daar!