Helaas was gisteravond Blogger.com down, dus mijn lange verhaal over de rest van onze reis verdween in het cyber niets. Ik zal het nu nog eens proberen.

We zijn zondagavond na een vertraging van ongeveer een uur weer veilig thuisgekomen. Die vertraging was vooral vervelend voor Lauren, want die moest die avond nog terug naar school in Charlottesville, wat bijna 3 uur rijden weg is. Ik was best nerveus op de terugreis, ik bedacht me, dat als er iets met ons zou gebeuren, de kinderen in een klap wees zouden zijn. En toen ik dat eenmaal gedacht had, voelde ik ieder trillinkje in het vliegtuig. Ik merk toch al, dat ik veel minder rustig ben tijdens het vliegen, dan vroeger. Rick heeft van dit alles helemaal geen last, naar zijn eigen zeggen maakt hij zich geen zorgen tot er reden toe is. Ik wou dat ik die eigenschap had!

Op zaterdagochtend waren we bij de opening van de Magic Kingdom, het park dat soortgelijke attracties heeft als de Disneyland parken in andere steden. We renden na het openingsdansje van Mickey en Minnie meteen naar de nieuwste attractie "Philhar Magic", een 3-D film met Donald in de hoofdrol, die natuurlijk in de problemen komt. Heel goed gedaan met veel speciale effecten, we genoten echt van die film.

Daarna hebben we de Haunted Mansion bezocht, vooral leuk omdat op woensdag de film daarvan begint. Na Space Mountain en de Buzz Lightyear attractie hadden we honger en merkten, dat er nauwelijks ontbijt gelegenheden zijn in dat park! Of het is een superdruk restaurant omdat er Disney karakters rondlopen. Dus mijn ontbijt bestond uit een banaan en een zakje pinda's.

Met vollere maag zagen we de Tiki Birds show met Iago, de papegaai uit Aladdin en Zazu, de vogel uit de Leeuwenkoning. Heel grappig gedaan. En als laatste attractie daar, want het begon ons te druk te worden, de animatronische Presidenten show. We waren vooral benieuwd hoe George W. Bush eruitzag als pop. Hij leek erg goed. Je ziet bij deze show alle 43 presidenten staan en zitten op het podium en ze lijken ontzettend echt. Ze knipperen met hun ogen, staan niet stokstijf stil, echt levensecht.

We besloten voor onze lunch terug naar Epcot te gaan en daar in het Japanse paviljoen sushi te eten. Het leuke van Epcot is, dat in de verschillende landenpaviljoenen mensen werken, die voor een jaar uit dat land hierheen zijn gezonden. Zo waan je je echt in een klein buitenland, want ook de bouwstijlen zijn precies zoals in het vertegenwoordigde land. Zo heeft China een prachtige tempel, die in Beijing staat, nagemaakt. Mexico heeft de pyramide van Chichen Itza en zo is er voor ieder land iets speciaals. Rick en ik vinden het altijd weer jammer, dat Nederland niet vertegenwoordigd is, dat zou ook zo'n uniek paviljoen kunnen hebben.

Na de lunch winkelden we wat voor Sinterklaas en Kerst cadeautjes en deden we nog wat attracties, onder anderen de Universe of Energy, met Ellen de Generis, heel grappig gedaan. Je rijdt dan in een soort theater door een oerwoud met levensechte dinosaurussen.

Voor we het wisten was het weer tijd om te eten. We hadden een reservering in het sjieke Bistro de Paris restaurant in "Frankrijk". Het was een romantisch diner, oh la la! Na afloop waren we zo moe, dat we besloten de Illuminations show dit keer vanuit onze kamer te bekijken. Dus liepen we rustig terug naar het hotel over de boardwalk van het Beach Club hotel.

Op zondagochtend checkten we uit en reden naar Epcot om daar als eerste de populaire attractie Test Track te doen. Je wordt in een auto gegespt en bent dan een dummie van een autofabriek. Je "test" allerlei omstandigheden, zoals plotseling remmen, warm en koud weer enz. en op het laatst race je met 65 mijl per uur naar het einde. Die 65 mijl voelt veel sneller, dan als je in een echte auto zit.

In het Wonders of Life paviljoen werden we vervolgens bij Body Wars "verkleind" en in het lichaam gespoten, waar we door het hart en brein reisden en flink door elkaar geschud werden.

Als laatste gingen we naar het Imagination paviljoen, waar de 3-D film "Honey, I shrunk the Audience" speelt. Die film hebben we al zo vaak gezien, dat we hem dit keer niet deden. Maar we gingen wel in het Imagination Lab. Dat is een heel leuke attractie, misschien wel mijn favoriete, waarin Eric Idle "Dr. Nigel Channing" speelt, die ons over onze zintuigen wil onderwijzen, maar daarin dwars wordt gezeten door een paars draakje, dat Figment (naar Figment of Imagination, hersenspinsel (?)) heet. Het is een heel kleurige rit met veel grappige effecten. Toen we voor het eerst naar Epcot gingen was Figment er ook, maar in een andere soort attractie. Kennelijk vonden Kodak (de sponsor) en Disney hem ouderwets en veranderden de attractie helemaal, zonder grote rol voor Figment. Dat ontketende zo'n storm van protest, dat ze na minder dan een jaar deze nieuwe hebben gebouwd, met Figment in de hoofdrol. Als je uit het wagentje komt, kom je in een grote kamer, waar je met allerlei electronische snufjes kunt spelen en o.a. een foto naar huis kunt emailen.

Voor de lunch gingen we naar Noorwegen, waar ze een heerlijk buffet van verschillende soorten vis en kaas hebben en waar je Noorse warme gerechten kunt bestellen. Na ons vol gegeten te hebben, want we wisten, dat we geen eten in het vliegtuig zouden krijgen, was het tijd om de auto op te zoeken en naar het vliegveld te rijden. Veel te snel was ons weekend samen weer voorbij, maar het was ook heerlijk de kinderen weer te zien!

En nu is de drukke tijd voor de feestdagen aangebroken. De eerste feestdag kondigt zich donderdag aan, Thanksgiving. Gelukkig hoeven wij dit jaar nergens heen, want het is altijd de drukste reisdag van het jaar. In voorafgaande jaren reden we naar Rick's ouders in Michigan, maar nu Rick's moeder is overleden doen we dat niet meer, want Rick's vader hecht niet zoveel waarde aan Thanksgiving.

Nu, ik hoop, dat dit post! Ik ga weer verder aan het schrijven van de lijsten met Kerstwensen voor de kinderen. De schoonfamilie staat daarop, ik vind het maar niets, want het leuke vind ik nou net de verrassing van een speciaal uitgekozen cadeau, niet een voorgekauwde lijst. Maar ja, het is nu eenmaal hun gewoonte.