Gisteravond was ik te moe om te schrijven. Het zijn ook wel erg drukke (hoewel leuke en vrolijke) dagen voor de Kerst!

Nog maar een week en dan is het al zover! Onvoorstelbaar. Maar ik ben er klaar voor en zie er enorm naar uit. Nu mijn vader hier Kerstavond blijft logeren en Kerstochtend met ons viert, heb ik besloten hem eens echt in de watten te leggen. Het lukt me goed cadeautjes te vinden, die ik denk, dat hij leuk vindt en die ook nog persoonlijk zijn. Zo ga ik de kinderen vragen voor hem op een kookschort te tekenen, want hij is dol op (Indonesisch) koken. Daarbij geef ik hem dan wat Indonesische spullen, die ik bij "the Little Dutch Girl" heb besteld.

Ook verzamelt hij postzegels en er zijn maar weinig filatelistische winkels hier. Maar wel veel winkels voor muntenverzamelaars. Dus probeerde ik het bij een daarvan. Veel hoop had ik niet, want er was geen postzegel te bekennen. Maar ik viel met mijn neus in de boter! Die man had net een muntenverzameling opgekocht, waar ook een heel eerstedag enveloppen met postzegels bij zaten. Omdat hij gewoonlijk geen postzegels verkoopt, gaf hij ze aan mij voor een wel heel schappelijke prijs! Mijn vader zal niet weten wat hij ziet!

Gistermiddag ben ik met twee vriendinnen bij Artie's gaan lunchen. Het is een gewoonte om voor Kerst met kennissen en vriendinnen bij elkaar te komen, voor lunch of diner. De restaurants zitten dan ook flink vol met allemaal mensen, die Kerstcadeaus uitwisselen. Ook kleinere bedrijven trakteren hun werknemers vaak op een lunch of diner bij een restaurant, in plaats van een feest te geven. De horeca loopt dus goed tijdens deze dagen.

Verder heb ik voornamelijk cadeautjes ingepakt, met een gezin van 5 en de uitgebreide rest van de familie zijn dat er heel wat. Maar het is bijna gedaan. Dan gaan ze onder de boom en zullen de kinderen stiekem gaan voelen en kijken of ze kunnen uitvogelen wat ze gaan krijgen. Het hoort er allemaal zo bij.

Rick had voor Kerst een $100 (!) American Express cadeaubon van een collega gehad en die besloten we gisteravond te gaan benutten. Onze babysitter Lauren kwam oppassen, ze is thuis voor Kerst en belt ons om te vragen wanneer we haar kunnen gebruiken, want ze is dol op de kinderen. Als Kerstcadeautje voor de kinderen nam ze voor ieder een enorm blik popcorn mee. En dan bedoel ik ook enorm, je zou het als kruk kunnen gebruiken! De kinderen vinden het in ieder geval heerlijk, maar ik vraag me af wat we in 's hemelsnaam met die enorme dingen moeten als ze eenmaal leeg zijn!

Rick en ik aten bij een Frans restaurant hier in Vienna, Le Canard. Het heet zo vanwege de vele gerechten met eend, die op het menu staan. We komen er al jaren voor speciale gelegenheden en ik heb nog nooit zo'n eendengerecht besteld. Ze hebben wel het lekkerste dessert hier: witte en donkere chocolade mousse. Hmmm!!! Het is maar goed, dat ik iedere dag oefen, anders zou ik deze maand nog dichtgroeien, want vanavond eten we ook weer buitenshuis en gaan daarna iets drinken op de feestdagen met een groep bekenden.