Dag 9: De Palm Island

Vakantie in Aruba is niet compleet voor ons zonder het eten van een oer-Hollandse pannenkoek. Echter, wij eten die niet als lunch of avondeten, maar als brunch. Ons favoriete restaurantje hiervoor is Linda's in Noord, hier vlakbij. Er is nog een pannenkoekenrestaurant in Oranjestad, maar we vinden Linda's pannenkoeken lekkerder.

Als we er aankomen zitten er al een aardig aantal mensen op het terrasje, allemaal Amerikanen! In vorige jaren waren wij vrijwel de enige gasten, dus we vragen ons af of de Amerikanen de heerlijke pannenkoeken nu ook ontdekt hebben. Maar terwijl we daar zo zitten en stiekem naar de bestelling luisteren, worden er voornamelijk omeletten besteld. Als er al een pannenkoek wordt genomen is het er een zonder iets erop.

Met argusogen wordt er dan ook gekeken, als onze pannenkoeken worden bezorgd. Alleen Saskia heeft een zoet beleg van aardbeien met slagroom, de rest heeft in ieder geval kaas, ik heb daar ook spek, gember en ananas bij (voor dat laatste had ik eigenlijk appel besteld, maar ik laat het maar zo). Bij Linda's smelten ze de plakken kaas boven op de pannenkoek, wat ontzettend lekker is. We smullen er weer van!

Op de terugweg zetten we de kinderen af bij het Westin hotel om daar met hun geliefde vogels te spelen. Ieder jaar krijgen we weer het verzoek om een papegaai of kakatoe voor thuis te krijgen. En elk jaar staan Rick en ik als een verenigd front klaar met het woord: "NEE!". Laat die vogels maar een van de leuke dingen in Aruba blijven, we hebben thuis genoeg dieren!

Rick en ik lopen intussen naar het nieuwe Riu Palace. Het was bijna een schok om dit hotel aan Palm Beach te zien vanuit het vliegtuig! Het is zo overdreven, zo Las Vegas, het overweldigt alles, wat er omheen staat. Ik vind het monstreus (bovendien is het all inclusive, wat ik voor Aruba met de vele goede restaurants op het eiland ook niet nodig vind), maar Rick is erdoor gefascineerd.

We lopen de oprit op naar de lobby, die grandioos is. Het kan niet anders gezegd, Riu staat duidelijk voor klassieke grandeur, maar ik kan er niet van gecharmeerd zijn. De lobby is donker, er hangen grote schilderijen van Spaans aandoende scenes in dikke goudkleurige lijsten. Er is heel veel donker hout en het tapijt is ook donker. Echt Caribisch doet het zeker niet aan.

We hadden gehoord, dat er een heel stel winkels zou zijn, maar dat blijkt slechts een klein winkeltje te zijn. Buiten ziet het er wel erg mooi uit. Het zwembad is enorm met mooie mozaieken en een bar, waar je in het zwembad aan kunt zitten. Ook de menu's van de restaurants klinken erg lekker, maar hier komt een tweede verhindering voor ons: je moet op gezette tijden eten: of om half zeven (zodat je de zonsondergang mist) of pas om half negen. Het lijkt wel een cruise!

Rick en ik maken ons op de kamer klaar om naar De Palm eiland te gaan. We verwachten de kinderen rond elf uur terug, maar om half twaalf zijn ze er nog niet! We besluiten naar de Westin te rijden en jawel hoor, daar zijn ze, helemaal weg van de vogels! Gelukkig hebben we alles al ingepakt en kunnen we gewoon doorrijden naar De Palm.

Grappig is, dat dit bedrijf op geen enkele manier mee adverteert, dat je er gewoon heen kunt rijden, een kaartje kopen en met een pontje overgevaren kunt worden. Dat is dus verreweg de goedkoopste manier, al kost dat nog $67 voor een halve dag per persoon! Gelukkig is Saskia nog een halve persoon!

Met het pontje gaan we naar het eiland. We vrezen voor het weer, want tijdens het kaartjes kopen was het zeer bewolkt en donker. Op het eiland trekt het echter heerlijk open! Ik ga snorkelen en neem een half uurtje pauze, maar verder lig ik de hele tijd in het water visjes te kijken. De anderen vermaken zich onder anderen met het waterpark.

Het snorkelen is vandaag uitzonderlijk goed. We zijn hier al meerdere malen geweest, soms zelfs twee keer in een vakantie. De vissen zijn altijd prachtig, maar de helderheid laat nogal eens te wensen over. Vandaag zijn beiden prachtig. Mijn camera werkt overtijd! Ik zie zo vier soorten papegaaienvissen, een barracuda, twee murenen en allerlei andere prachtige vissen. Het bijzondere aan De Palm is, dat alles zo ondiep is, zo ondiep, dat ik een paar blauwe papegaaienvissen kan aaien!

Behalve het waterpark en snorkelen zitten ook het eten en drinken bij de prijs inbegrepen. Katja en ik eten de Keshi Yena, een lekker Arubaans mengseltje van Goudse kaas, rozijnen en vlees. Ik drink er een wijntje bij, heerlijk!

Een middag De Palm Island is zonder uitzondering genieten. Achteraf zijn we helemaal blij, dat we vandaag zijn gegaan, het water was zo kalm! Een dag later en Orkaan Dean had roet in het eten gegooid.

Met het laatste pontje gaan we terug en in Oranjestad stoppen we bij de IGA. Daar hopen we de spray Zonnebrand cremes te vinden, maar dat lukt niet. Ook halen we broodjes voor het ontbijt en andere Nederlandse lekkernijen. Deze supermarkt heeft ook heel veel dingen, zoals Maggi en kroepoek.

Saskia is al de hele week bezorgd om de premiere van High School Musical 2 te missen en Kai is ook niet dol op luxe eten. Rick en ik hebben Katja echter beloofd haar voor een bijzondere maaltijd mee te nemen en vanavond zal het gebeuren.

Tot nu toe zijn wij ieder jaar in Aruba onze trouwdag bij "Le Dome" gaan vieren. Dit jaar valt onze trouwdag op een maandag en dan is "Le Dome" gesloten. We verwisselen dus de data en gaan vanavond al daarheen. Dat betekent, dat Katja ook mee kan!

Voor haar is dit een heel evenement. Ze kleedt zich heel netjes, draagt mijn zwarte sandaaltjes en gaat mee. Kai en Saskia eten in het hotel bij Gilligan' s aan het strand.

We genieten honderd procent van de maaltijd bij Le Dome! Dit is zonder overdrijven het beste restaurant in Aruba en ik denk zelfs, dat het in New York of Washington heel hoog zou scoren. De bediening is exemplair, het eten superb. Katja zegt, dat haar filet mignon als boter is, dat zegt al heel wat.

Vooraf heb ik een vis carpaccio (net als Katja) en als hoofdgerecht de zwezeriken. Super, super lekker is alles! Als dessert komt de chocolade mousse, klasse!

Het is echt leuk om onze oudste op zo'n officieel en formeel etentje mee te nemen en haar aangesproken te zien als "madame"! We hebben zo langzamerhand echt een volwassene in ons midden (toch wel een enge gedachte!).

Geen foto's vandaag, ik heb er velen gemaakt, maar ik ben te moe!